Een zwarte dominee in de klas

"Bami" Met een klap slaat Marijke de voordeur achter zich dicht. Bij het tuinhekje kijkt ze om en zwaait nog even naar moeder. Die zwaait hoofdschuddend terug. Marijke lacht. Ja, het ging ook best een beetje te hard. Maar ze heeft ook zo'n zin om naar school te gaan. Er zou vandaag een verrassing zijn, zei de juf gisteren. Een hele fijne verassing! En de juf had zo geheimzinnig gedaan, dat iedereen erg nieuwsgierig is geworden. Maar de juf wilde verder niets verklappen. Marijke moest er vanmorgen gelijk aan denken toen ze wakker werd. En aan tafel kon ze nergens anders over praten. Wat zou het toch zijn? Misschien gaan ze wel dia's kijken! Of een boswandeling maken. Of....

"Wacht nou maar rustig af" had moeder gezegd. "En eet nou maar eens door. Ik zie je mond wel open en dicht gaan, maar er gaat heen hap in als je zo door gaat. Straks kom je nog te laat! Marijke had snel haar brood opgegeten. Stel je voor... Opschieten!

Vlug stapt Marijke door. Aan het eind van de straat staat haar vriendin Willeke al geduldig te wachten. "Heb je ook zo'n zin? " glundert Marijke haar toe, terwijl ze samen verder lopen. Willeke lacht. "Ik weet het geheim!" zegt ze trots. "Maar ik zeg het niet hoor, anders is het geen verrassing meer. En m'n vader zegt dat het een verrassing moet blijven." Marijke kijkt haar vriendin ongelovig aan. "Wat heeft jouw vader nou met het geheim van de juf te maken? " zegt ze bits. "Echt flauw hoor als je niks zegt, we zijn toch vriendinnen." Willeke haalt haar schouders op. "Ik heb het toch beloofd? " zegt ze zacht. Bokkig gaat Marijke een beetje harder lopen. Bah, het lijkt ineens niet zo fijn meer. Ze wil tegen een steentje schoppen dat voor haar op de stoep ligt. Maar ineens bedenkt ze zich. "Kijk eens!" Ze steekt een voet omhoog naar Willeke. '"k Heb nieuwe schoenen!" Haar ogen lachen weer en ze is haar boze bui alweer vergeten.

Willeke haalt opgelucht adem. "Oh, laarsjes!" bewondert ze Marijkes nieuwe bruine schoenen. "Heb je ze toch gekregen? " Marijke knikt blij. "Ze waren in de uitverkoop, anders had m'n moeder ze niet gekocht. Ze waren nu maar vijftig gulden! Eigenlijk zijn ze eerst een poosje voor netjes, maar 'k mocht ze vandaag aan om te laten zien. Als ik er tenminste voorzichtig mee zou doen." "Dus niet tegen steentjes schoppen, " lacht Willeke ondeugend. Marijke stompt haar even tegen de schouder.

"Au" roept Willeke hard, en ze wil de stomp terug geven. Maar Marijke rent al hard vooruit. Naar school, naar de verrassing!

Het is heel stil in groep 5. Alle kinderen zitten met hun neus in een boek. De juf zit achter haar bureau schriften na te kijken en kijkt af en toe op om de klas rond te zien.

Op alle tafels ligt een blaadje met vragen over bet verhaal. Dan kan de juf kijken of je het verhaal wel goed begrepen hebt. Marijke zucht. Ze kijkt eens even naar de juf. Wanneer zou ze nou met haar verrassing komen? Het is al elf uur geweest. Ze kan haar gedachten echt niet bij dat saaie verhaal houden. Haar ogen dwalen naar buiten.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen