Voorde kinderen

Ik ben een mensenvanger

Richard Baxter, een puriteinse dominee, mocht niet meer preken. Hij en andere godvrezende predikanten werden uit hun gemeenten verjaagd en zo moesten zij wel onder de open hemel preken. Maar ook dit lieten de vijanden niet toe en als beesten zijn Gods knechten vervolgd en gevangen genomen.

Op zekere keer is ds. Baxter weer op reis. Hij moet weer onder de blote hemel voorgaan, maar hij raakt wat uit de koers. Gelukkig merkt hij een voornaam huis en vraagt onderdak, daar het al tegen de avond gaat.

Gastvrij wordt de dominee ontvangen en natuurlijk mag hij overnachten. Na het avondeten vraagt de gastheer:

"Meneer, wat is uw beroep? "

"Ik ben mensenvanger", antwoordt de dominee terug.

"Dan komt u als geroepen, meneer", lacht de gastheer.

"Hoezo? ", informeert de predikant.

"Wel, meneer", zegt de gastheer, "u moet weten, dat ik een vreselijke hekel aan de puriteinen heb en in het bijzonder aan een zekere Baxter. Nu heb ik vernomen, dat die Baxter morgen in de buurt moet preken. Daar ik alleen geen kans zie hem te vangen, vraag ik u beleefd me te helpen. Mij dunkt, dat een mensenvanger wel wat gewend is!" Ds. Baxter belooft de andere dag mee te gaan.

Zo rijden de volgende dag twee ruiters naar de plaats van samenkomst. Een grote schare is al samengekomen en heel wat mensen schrikken als zij die ene ruiter zien. Zij herkennen de man van het deftige huis en weten maar al te goed, dat hij Gods kinderen haat. En nu schijnt hij ook nog hulp meegebracht te hebben. Dat belooft niet veel goeds!

De aanwezigen wachten op de dingen die komen gaan. Nog meer mensen komen er aan. Maar ds. Baxter schijnt niet te komen.

Daar de dominee in deze streek voor het eerst moet preken, kennen ze hem niet.

"Meneer, waar blijft die Baxter toch? Ik geloof, dat hij er lucht van gekregen heeft dat we hem zullen arresteren", zegt de gastheer en zijn ogen gaan speurend rond. Dan stelt ds. Baxter zijn gastheer voor een toespraakje te houden tot dit volk. "Er zijn zoveel mensen en u kunt hen toch wel een goede raad meegeven? ", vraagt de predikant. "Daar begin ik niet aan", antwoordt de gastheer.

"Maar", zo vervolgt hij, "misschien wil u wel wat zeggen? "

Dan gaat ds. Baxter op een soort verhoging staan en preekt ruim een uur aan een stuk. Met grote ernst wijst hij alle hoorders op de noodzakelijkheid van bekering en besluit met een ernstig dankgebed.

Na afloop begeeft hij zich naar zijn gastheer en bekent: "Meneer, ik ben Baxter, ik ben geheel tot uw dienst".

"Ga heen, met u wil ik niets te doen hebben", spreekt de gastheer, die helemaal uit het veld geslagen is.

Daarna springt hij op zijn paard en rijdt zo hard mogelijk weg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen