ZIJN ALLE GODS­DIENSTEN GELIJK?

J. Verkuyl, ZIJN ALLE GODS­DIENSTEN GELIJK? Geheel herziene en vermeerderde vierde druk. 152 blz., ƒ 19, 90. Uitg. J. H. Kok, Kampen, 1981.

Dit 'boekje' zoals de schrijver het bescheiden noemt, stamt uit 1938. Na ruim veertig jaar is thans de vierde, geheel herziene en vermeerderde druk verschenen. De actualiteit van de vraagstelling is gebleven. Toch valt duidelijk een verschuiving te constateren. In de periode tussen de beide wereldoorlogen was de discussie vooral toegespitst op de wijze waarop de kerken uitvoering hadden te geven aan hun zendingsopdracht. Moesten zij doorgaan met de verkondiging van Jezus Christus als dè Weg, dè Waarheid en hèt Leven? Of was het ogenblik aangebroken, dat men juist het exclusief karakter van het christelijk geloof moest prijsgeven om nog tot een werkelijk vruchtbare ontmoeting met de andere wereldgodsdiensten te kunnen komen? Inmiddels ondergaat onze westerse samenleving een grondige verandering. Het christelijk cultuurpatroon dat haar aanblik bepaalde, verdwijnt. Onze maatschappij vertoont steeds meer een pluralistisch karakter. De vraag komt nu op onszelf af: Zijn alle godsdiensten gelijk?

Het boek is opgezet in de vorm van een betoog dat uitloopt op en gedragen wordt door een getuigenis.

In het betoog wordt een tweetal vaak gehoorde stellingen afgewezen. De mening dat in wezen alle godsdiensten gelijk zijn, is in strijd met de waarheid. De gedachte dat het verschil tussen het Evangelie van Christus en de andere religies relatief is, doet geen recht aan het uniek karakter van de Persoon en het werk van Christus. Dat is dan het getuigenis in dit boek dat teruggaat op het zelfgetuigenis van Jezus.

Van dit standpunt uit bespreekt de schrijver de verhouding tussen het Evangelie en de religies. Daarbij krijgt ook Gods openbaring in de schepping haar plaats. Er is geen natuurlijke religie als vóórportaal van het evangelie. 'God knoopt in de Christus-openbaring niet aan bij de religies. Maar God sluit wel aan en knoopt wel aan bij wat Hij van Zichzelf geopenbaard heeft en openbaart. Er is tussen Zijn scheppings-en herscheppingsopenbaring continuïteit. Maar er is discontinuïteit tussen de menselijke religies en Gods openbaring in Christus', p. 106v.

Het doorgeven van het Evangelie vraagt van ons ootmoed, de bereidheid om naar de ander te luisteren, een open oog voor Gods geduld, maar toch vooral de motivatie door de liefde van Christus.

Wie zich wil (of moet) oriënteren in de vraag naar de verhouding tussen het christelijk geloof en de niet-Christelijke godsdiensten vindt in dit boek een goede gids. Het is ook geschikt als een eerste kennismaking met de wijsgeren die de 'absoluutheid' van het Christendom hebben ontkend, o.a. Ernst Troeltsch. Men kan het ook gebruiken om wegwijs te raken in de wereld van de godsdienstgeschiedenis.

Inhakend op de discussie tussen 'evangelicals' en 'ecumenicals' verwerpt de schrijver als motivatie tot communicatie de tweedeling tussen mensen die behouden zijn en die verloren zijn. Niettemin verwijst hij in hetzelfde verband naar het woord van Paulus: Laat u met God verzoenen. Op dit punt blijven we voor mijn gevoel steken in een stuk onduidelijkheid die afbreuk doet aan de ernst van het christelijk getuigenis: Wij, kennende de schrik des Heren, bewegen de mensen tot het geloof. Ook dat staat in 2 Kor. 5. De apostel brengt dat niet in mindering op het motief van de liefde van God. Integendeel, nu wordt pas ten volle duidelijk wat hem drijft. Het gaat om de liefde van Gèd. Zijn liefde is heilig.

H.

H.d.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen