Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kleren zeggen iets over de drager

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kleren zeggen iets over de drager

Jongeren vinden het belangrijk om er "goed uit te zien"

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Over kleding is vaak veel te doen. Te lang, te kort, te duur, te slordig. Veel ouders kunnen met de kledingsmaak van - vooral - dochterlief niet overweg. Want discussies over broeken, de lengte van de rok, het model shirt: vragen over kleding lijken vooral de vrouwelijke helft te raken. Maar dat beeld klopt niet. Wiegert van Horssen: "Het is niet goed om je uitdagend te kleden, omdat je daardoor foute gevoelens opwekt."

Jongeren vinden het belangrijk om er "goed uit te zien"

Wie koopt waarom welke kleding? De één vindt een paar tientjes voor een rok of broek al veel, en heeft 'goedkoop' als lijfspreuk. De ander wil er per se netjes uit zien. Bijna iedere jongere vind het belangrijk om er goed uit te zien. In een enquête die onder 51 jongeren werd gehouden, geeft ruim 96 procent aan dat zij er graag goed bij lopen. Twee deelnemers vinden kleding niet belangrijk.

Er goed uit zien, betekent niet altijd dat jongeren voor merkkleding kiezen: ongeveer een kwart geeft aan dat zij merkkleding 'belangrijk' of zelfs 'alles' vinden. De grote meerderheid staat er neutraal tegenover of haalt zelfs de schouders op. Dat blijkt ook wel uit de keuze voor kledingzaken. Populaire winkels zijn: C& A, V& D, The Sting, Outlet en Esprit. Gaastra, Mexx en Tommy Hilfiger zijn de populaire merken die wel gekocht worden. Grote afwezige in de enquête zijn overigens de 'refozaken', zoals College Style.

'Geen obsessie'

Welke normen de Bijbel stelt, speelt veel minder een rol. Iets meer dan de helft geeft aan dat de rol van de Bijbel in hun kledingkeuze 'neutraal' is. Slechts tien jongeren geven aan dat de Bijbel 'belangrijk' is of 'een grote rol' heeft. Nog eens vijftien jongeren kiezen voor 'niet' of 'nauwelijks'. Toch geven maar drie van de 51 aan dat zij het oneens zijn met de stelling dat kleding bedoelt is om te bedekken. Van de 24 meisjes die reageerden, geven er zes aan dat zij nooit een broek dragen, twee dat zij vaak in broek lopen.

Mieke Bal vindt dat de Bijbel doorslaggevend is, als het gaat over welke kleding verantwoord is. "Ik

vind wel dat je netjes gekleed moet gaan en je mag er wel de nodige zorg aanbesteden, maar het mag niet dé belangrijkste plaats in je leven innemen. Ook mag het niet aanstootgevend zijn voor Gods kinderen en ook niet voor de wereld. Ik probeer er wel op te letten, al is het wel moeilijk. Dan heb ik wel eens zoiets al die regeltjes en al die wetjes, moet dat nu? Dan merk ik ook dat je wel eens naar grenzen zoekt. Wat kan wel en wat niet. Maar Gods Woord is er duidelijk in."

Ook Wieger deelt die mening: "Ik vind kleding voor mijzelf aardig belangrijk. Ik vind het leuk om me goed te kleden en er goed uit te zien. Maar meer ook niet, het is zeker geen obsessie. Ik denk dat je gewoon met de mode mee kunt lopen, alleen dan wel met grenzen."

Dat het lastig is om kleding niet een te grote rol te laten spelen, beaamt Mieke. "Belangrijk is dat je niet door kleding beheerst wordt. Je moet oppassen dat je er niet altijd mee bezig ben, om nog meer te kopen of het mooiste en het duurste te hebben. Ik moet soms echt leren tevreden te zijn met wat ik heb en niet te kijken naar anderen."

Buitenkant

In De Saambinder schreef ds. C. Sonnevelt een aantal artikelen over 'kleding'. Een paar citaten: Deuteronomium 22:5 is een tekst die laat zien dat Israël anders moest zijn dan de heidenen om hen heen en in hun midden. De cultuur van die volken was doortrokken van heidense gewoonten en afgodische praktijken. Hun tempels - om een voorbeeld te noemen - waren tegelijkertijd broeinesten van immoraliteit, plaatsen waar een zogenaamde 'heilige prostitutie' werd beoefend. Mannen verkleedden zich als vrouwen, en vrouwen als mannen. Tengevolge van deze vermomming wist niemand wie de ander was. Er was een vermenging van de beide geslachten en een samengaan van hetzelfde geslacht. Voegde je daar nog de feestelijke stemming en het alcoholmisbruik aan toe, dan was de uitkomst voorspelbaar. Alles liep volledig uit de hand. Zulke heidense feesten eindigden in immoraliteit, overspel en zelfs homoseksualiteit. Het onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk was verdwenen. In Deuteronomium 22:5 werd Israël ernstig gewaarschuwd tegen dit alles.

Geldt die tekst vandaag nog? "Gods wezen verandert nooit. Wat Hem gisteren een gruwel was, is dat ook vandaag. Een concordantie van de Bijbel kan ons helpen alle teksten te vinden die over 'gruwelen' spreken. In Leviticus 18:22 lezen we bijvoorbeeld: ij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dat is een gruwel. Er zijn meer van zulke uitspraken met het woord 'gruwel' in het Oude Testament. Ze worden niet herroepen in het Nieuwe Testament. Als iets in gruwel is in Gods ogen, blijft dat een gruwel. Deuteronomium 22:5 is meer dan een burgerlijke wet die alleen voor Israël gold." "Het is opvallend dat de kleding begint te veranderen, waar ook ter wereld het christendom zijn intrede doet. De christenen in de tijd van de Vroege Kerk waren bekend met badhuizen waar men zich in het openbaar ontkleedde en met stadions waar atleten naakt deelnamen aan de wedstrijden. Mensen die tot bekering kwamen konden, echter niet meer meedoen met dit alles. Zij begonnen zulke plaatsen te mijden. Op zendingsterreinen vandaag gaat het eigenlijk net eender."

"Kleding is meer dan een zaak van de buitenkant"

"Oppassen dat je er niet altijd mee bezig ben"

Consumentenbond

Wieger vindt de artikelen "heel grondig en goed geschreven. Hij heeft heel veel Bijbelteksten aangehaald. Ik vind dit heel erg goed!" Ook Mieke waardeert de artikelen: "De onderwerpen die hij behandelt, spelen bij mij ook vaak. Mijn ouders hebben mij geleerd dat je geen broek mag dragen, omdat de Heere dat verbiedt in Zijn Woord. Maar als je op straat wordt aangesproken over het wel of niet dragen van een broek bij meiden, dan sta ik wel eens met een mond vol tanden. Staat het wel werkelijk in de Bijbel, is het geen traditie? Maar de dominee geeft heel duidelijk antwoord op de vragen die aan hem gesteld zijn, gebaseerd op grond van Gods Woord."

Toch hebben Mieke en Wieger een paar vragen bij de artikelen. Wieger: "Maar ik vind dat je het verschil tussen man en vrouw in een broek ook nog wel kunt zien. Daarnaast zijn er ook nog verschillende andere punten waarop je het geslacht kunt herkennen, dan doel ik vooral op uiterlijk."

Ds. Sonnevelt kan zich weinig voorstellen bij "een broek met een vrouwelijk karakter. Het doet me denken aan een cirkel met rechte hoeken. Laat het onderscheid toch duidelijk blijven. Op luchthavens bijvoorbeeld zie je afzonderlijke toiletten voor mannen en voor vrouwen. Zet op laatstgenoemde maar eens de afbeelding van een vrouw in een 'vrouwelijke' broek. Dat loopt geheid in het honderd!"

Mieke vindt het "heel apart dat de winkels die in onze gezindte thuishoren, absurd hoge prijzen durven vragen voor de kleding. Zo maken we het ons zelf toch ook moeilijk om nette kleding te kopen, bijvoorbeeld voor de zondag? Het getuigt toch ook niet van een christelijke levenshouding naar de medemens toe? "

"Ik neem aan dat die hoge prijzen te maken hebben met een kleinere afzetmarkt, " zo reageert de Canadese predikant, "en met het feit dat het vaak om kwaliteitskleding gaat. Ik durf bijna niet te denken dat de prijzen van 'refokleding' bewust worden opgedreven of kunstmatig hoog worden gehouden. Als dat het geval zou zijn, wordt het tijd voor het opzetten van een refo-consumentenbond onder de naam 'Amos' ofzo."

Levensstijl

Lastig is het, volgens Mieke ook, "om met 'de meiden van je eigen gemeente' over dit onderwerp te praten. Wij laten geen eenheid zien aan de wereld. Waarom draagt de één wel een broek en de ander niet? Nu gaat het in de eerste plaats niet om de kleding. Maar door je kleding laat je wel wat zien. Hoe moet je daar precies mee omgaan? "

"Elkaar niet verketteren, " zo houdt ds. Sonnevelt voor, "maar samen teruggaan naar Gods Woord en vragen om eerlijk te mogen zien wat er staat. Welke bril hebben we op bij het bijbellezen? Een wettische houding is een groot gevaar, maar ook de neiging om alles te bestempelen als 'wetjes en regeltjes'. Als we de Heere mogen vrezen, komt er beslistheid én teerheid in ons leven. Ook in het spreken over deze dingen."

Ds. Sonnevelt: "Kleding is meer dan een zaak van de buitenkant. We kunnen natuurlijk zeggen dat onze kleren niets te maken hebben met onszelf, maar dat is moeilijk vol te houden. Vanzelf geeft ons uiterlijk niet altijd weer hoe het vanbinnen met ons is. Toch zegt het spreekwoord: 'Kleren maken de man.' En dat stoelt op waarheid. Onze kleren zeggen iets over onszelf. Ze zeggen iets over onze sociale positie en innerlijke stemming. Er is werkkleding en vrijetijdskleding. Er zijn kleren die laten zien dat we in de rouw zijn, maar ook kleren die iets feestelijks hebben. Kleren zeggen iets over onze smaak, onze voorkeur, ons karakter, onze persoonlijkheid. Kortom, ze laten iets zien van onze levensstijl, van onze diepste normen en waarden."

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 oktober 2007

Daniel | 32 Pagina's

Kleren zeggen iets over de drager

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 oktober 2007

Daniel | 32 Pagina's