HET OOSTERSE LANDSCHAP

Esdrelon

Tussen Samaria en Galilea, dus al vrij ver naar het noorden, ligt een grote vlakte, die cle naam draagt: et grote veld van Esdrelon volgens Judith 1 : 8. Deze vlakte bestaat in hoofdzaak uit 2 delen:

a in 't westen de vlakte van Megiddo b in 't oosten de vlakte van Jizreël.

Bezien we de kaart, dan blijkt, dat cle vlakte van Esdrelon cle verbinding vormt tussen cle Middellandse Zee en het dal van cle Jordaan. De grote verkeersweg van oost naar west liep er door.

In 't zuiden wordt cle vlakte begrensd door cle berg Karmel, en de heuvels van Samaria, oostwaarts het gebergte Gilboa (518 m hoog), in 't noorden de heuvel More, Thabor en 't gebergte van Nazareth. De uitlopers hiervan naderden zeer dicht de Kison bij de Karmel, zodat hier een vrij nauwe doorgang overbleef, die strategisch van groot belang was. Daar lag Haroseth der heidenen. Door cle vlakte stroomt de Kison. Misschien betekent dit woord: „cle zich krommende." In ieder geval bereikt dit riviertje, na ontstaan te zijn uit kleine beekjes, die ontspringen op het heuvelland bij Nazareth en Gilboa, na veel kronkelingen cle Middellandse Zee. Soms is de Kison een onbeduidend beekje (in de zomer), dan weer een bruisende stroom (in cle winter).

Een groot gedeelte van het regenwater bereikt de Kison trouwens nooit. De bodem in cle omgeving is zo samengesteld, dat veel van dit regenwater in de bodem wegzakt en dan moerassen doet ontstaan, die men nu tracht te draineren. Door de grote vochtigheid is de rivier, ook in de droge zomer, altijd omgeven door groen geboomte.

Overigens is de vlakte van Megiddo en ook die van Jizreël zeer vruchtbaar. Men ziet er clan ook bezaaide akkers en bebouwde landen rondom de huizen der Joodse kolonisten.

De grote betekenis van deze vlakte is, dat het een doorgangsland is, een verbinding tussen oost en west en dergelijke gebieden zijn in de geschiedenis altijd geworden de terreinen van de grote veldslagen. De vlakte van Megiddo is één van de grote slagvelden van Kanaan. Het lot van koninkrijken is daar beslist. Legers van allerlei natiën zijn hier binnengedrongen. „Zowel cle Bijbelse geschiedenis als de ongewijde historie melden hier, hoe legerscharen van verschillende volken samengekomen zijn, welke bijna onophoudelijke strijd deze vlakte tot het klassieke oorlogsveld der Schrift heeft gemaakt (v. Deursen).

Daarom is cle vallei van Megiddo door velen gezien als een beeld van Armageddon: „En zij hebben hen vergaderd in cle plaats, welke in het Hebreeuws genaamd wordt Armageddon." (Openb. 16 vers 16). De Statenvertalers hebben hierbij aangetekend: „Dit woord wordt verscheidelijk uitgelegd. Sommigen zetten het over: het leger der vervloeking of der verwoesting of het bedrog der uitroeiing, omdat deze legers van de antichrist uit alle natiën met bedrog bijeen zullen worden gebracht, maar tot haar eigen uitroeiing en verwoesting. Doch

anderen menen, dat dit is een eigennaam van een zekere plaats, waarvan in de Schriftuur des Ouden Testaments gewag wordt gemaakt, daar diergelijk gebeurd is als hier wordt voorzegd, n.1. 2 Kron. 35 : 21 en Zach. 12 : 11, alwaar gewag gemaakt wordt van het dal Megiddon, gelijk hier van het gebergte Megiddon, daar de koning Josia met het gehele Israëlietische leger van de Egyptenaren is geslagen: n welker gelijke plaats het leger van de antichrist wederom zou vergaderen op hope van diergelijke overwinning tegen het Israël Gods te verwerven, maar dat de Heere door Zijn onverwachte komst deze hoon van Zijn gemeente zou keren en de vijanden zelve ten volle verslaan en eindelijk uitroeien. Hoewel enigen menen, dat hier veeleer wordt gezien op de plaats Richt. 5 : 19, daar Sisera omtrent de wateren Megiddon met het gehele leger der Kananieten mirakeleuselijk is geslagen van Debora en Barak tot verlossing der kinderen Israëls: etwelk met deze overwinning wel zo wel overeen komt, "

De naam Armageddon wijst dus heen naar een streek, waar nederlagen zijn geleden door de oordelen Gods, om reeds door die naam de volkomen ondergang van de geweldige heirmacht aan te kondigen, die strijden zal op de grote dag van God de Almachtige, een krijg, waarin de zege aan Hem is.

Bezien wij nu dit slagveld in de loop der geschiedenis nader, dan treft ons allereerst de strijd tussen Barak en Sisera, die hier in de vlakte van Megiddo gestreden is. Sisera stelde zich hier op met de sterke vesting Megiddo in de rug. Hij had dus alles voor en toch verloor hij, doordat de Heere Barak hielp met natuurverschijnselen en overstroming van de Kison, wat de operaties van Sisera's strijdwagens onmogelijk maakte. Men leze de geschiedenis in Richteren 4 en 5.

De volgende slag, die er gestreden is, was die tussen Gideon en de Midianieten. Gideon legerde zich bij de fontein van Harod, „dat hij het leger der Midianieten had tegen het noorden, achter de heuvel More, in het dal." (Richt. 7:1). De Midianieten konden dus Gideons legertje niet zien, want zij waren achter de heuvel More. Als Gideons mannen echter gaan drinken bij de bron of beek, is oppassen de boodschap, want dan zijn ze in het gezicht van de vijand. Daarom is zo belangrijk de proef, die Gideon op Gods aanwijzing neemt: e mannen, die zich aan de oever der beek op de knieën werpen en gretig van het water drinken, verliezen de waakzaamheid uit het oog en tonen geen besef van hun gevaarlijke positie. Immers in liet omliggende kreupelhout kan de vijand in hinderlaag liggen. Neen, dan de 300 kloeke kerels met inzicht in de militaire situatie: ij blijven staan en scheppen met de ene holle hand water, terwijl ze met de andere hand hun wapen vasthielden en zo de vijand geen ogenblik uit het oog verloren. Aan hen had Gideon een geduchte stoottroep. Dit leert ons de situatie van het landschap daar. Wat kan de Bijbelse aardrijkskunde toch nuttig zijn voor een beter verstaan van de Heilige Schrift.

De Bijbel verhaalt ons ook de dramatische strijd op Gilboa's hoogten tussen Saul en de Filistijnen, alweer in dit beruchte dal. Daar op de hellingen hebben de Filistijnen de wanhopige tegenstand gebroken. Iets hoger stond de reusachtige Saul met angst het tafereel gade te slaan, dat hem in benauwenis en eigenwilligheid tot zelfmoord bracht. En nog eenmaal vond hier een van Isra.Vls koningen de dood in een veldslag. Bij Megiddo trachtte koning Josia het leger van farao Necho tegen te houden, ch'e op weg was naar Babel. Er werd een rouwklage op hem gemaakt: Te dien dage zal te Jeruzalem de rouwklage groot zijn, gelijk die rouwklage van Hadadrimmon, in het dal van Megiddon." (Zach. 12 : 11).

Bovendien was hier het terrein van Jehu's onzinnige rit. De Maccabeeën vochten hiei, de Romeinen sloegen er hun legerkampen op, Pompejus, Vespasianus en Titus betraden persoonlijk dit slagveld. Later ontplooiden zich hier de vaandels van de kruistochten. Tijdens de eerste wereldoorlog leidde in 1918 de engelse generaal Allenby zijn leger door de Megiddopas naar de vlakte van Esdrelon, op zoek naar vluchtende Turken. De Schotse aardrijkskundige G. A. Smith schrijft aan het slot van zijn studie over deze vallei:

„Welk een vlakte is Esdrelon! Niet aleen hebben de grootste rijken, geslachten en confessies, uit het oosten en het westen, elkaar daar bestreden, maar ook hun oordeel is daar voltrokken. Daar heeft men, ook te midden van alle menselijke kracht en bedrevenheid in de krijg, van den beginne aan gevoeld, dat van de hemel gestreden werd, de sterren uit haar loopplaats streden. Daar is de schrik zo geheimzinnig op de best uitgeruste en meest voorspoedige legers gevallen, maar de nederigen hebben er in hun overwinning gejuicht in de ure hunner zwakheid. Daar zijn valse confessies en evenzeer trouweloze verdedigers van het ware geloof gevonnist en verstrooid. Daar zijn sinds Sauls tijd eigenwilligheid en bijgeloof, ofschoon door menselijke uitnemendheid gesteund, tot niets geworden; in Josia's tijd was daar de zuiverste vroomheid geen vrijbrief voor een overijlde en dwaze ijver. De kruisvaarders herhalen de blinkende dwaasheid van de koningen van Israël en onder het Oude en het Nieuwe Verbond beide wordt aan een ontaarde kerk het vonnis door de ongelovigen voltrokken. Zij gaan uit tot de koningen der aarde en der gehele wereld om die te vergaderen tot de krijg van die grote dag des Almachtigen Gods.... en zij hebben hen vergaderd in de plaats, welke in het Hebreeuws genaamd wordt Armageddon, " aldus G. A. Smith (aangehaald bij v. Deursen.)

Nu zou ons nog resten iets mee te delen over de sterke vesting Megiddo, zoals over de watertunnel en de paardestallen van Salomo, wat bij opgravingen voor de dag is gekomen. Wij verwijzen hiervoor echter naar een vorige artikelenserie van ons, n.1. Opgravingen. Men zie aldaar.

W. VAN DIJK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen