Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

buitenland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

buitenland

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

DOOR MR. M. M. GRAUSS

VS - WEST EUROPA: DE BORDJES VERHANGEN

Vanuit Europa is indertijd nogal eens kritiek geleverd op de Regering Carter vanwege haar instabiele en onduidelijke beleid. Soms niet ten onrechte. Inmiddels lijken de bordjes aardig verhangen en kan men zich in Washington afvragen hoe het met de stabiliteit en loyaliteit van de Europeanen staat. Het Europese vredesinitiatief heeft Van der Klaauw nog steeds niet aan de man weten te krijgen. Saoedi-Arabië verwerpt met kracht de akkoorden van Camp David, grijpt enthousiast de erkenning door de EEG van een recht op Palestijns zelfbestuur aan en zegt m de raketcrisis tussen Syrië en Israël alle steun aan Syrië toe. Van der Klaauw trok inmiddels de wel wat slappe en al te gemakkelijke conclusie dat het Europese vredesinitiatief dan maar buiten de akkoorden van Camp David moest blijven. Schmidt haalde aan de vooravond van zijn bezoek aan Washington fel uit naar de groeiende aversie binnen zijn SPD tegen het moderniseringsbesluit van de NAVO. Willy Brandt gooide zijn politieke gewicht in de schaal door publiekelijk partij voor Schmidt te kiezen. In ieder geval is Schmidt in Washington z'n image kwijt van de sterke man die de SPD-touwtjes stevig in handen heeft. In afwijking van harde NAVO afspraken is de Regering Van Agt ingegaan op het voorstel van Breznjev om de aantallen kernwapens in West en Oost te bevriezen op het huidige niveau. Daarmee worden dan de reeds nü geplaatste SS 20 raketten impliciet aanvaard. Daarmee wordt de Amerikaanse Regering die eerst eind dit jaar met de USSR gaat onderhandelen behoorlijk voor de voeten gelopen. Was dat vast een knipoog naar D'66? Frankrijk, toch al niet de meest zekere factor in Europa, gaat voor Washington wellicht het schrikbeeld opleveren van een regering gesteund door een breed front van links (de derde weg voor Europa van Mitterrand!), terwijl zelfs ijzeren dame Thatcher nu het mes van de bezuinigingen fors heeft gezet in datgene wat ooit de nationale trots uitmaakte: de marinevloot. Onder-minister Speed vloog met grote vaart de laan uit: hij protesteerde vanuit zijn verantwoordelijkheid tegen de marinebezuinigingen, maar volgens Thatcher had hij dat „niet buiten, maar binnen de muren van het ministerie moeten doen". Dit beeld van een verdeeld en onzeker Europa ziet er vanuit Washington bezien nog somberder uit tegen de achtergrond van een nog steeds dreigender wordende economische crisis: het aantal werklozen binnen de EEG zal dit jaar wellicht de tien miljoen overschrijden.

Beperkte crisisbeheersing

Juist in een tijd waarin de politieke instrumenten van crisisbeheersing optimaal zouden moeten werken, laten ze het meer en meer afweten. Zo stelde het Internationale Instituut voor Strategische Studies (IISS) dat de twee supermogendheden Amerika en de Sowjet-Unie nog maar over beperkte mogelijkheden tot beheersing van de gebeurtenissen beschikken. Zo wist de USSR geen antwoord op de Poolse crisis en zouden de VS gemakkelijk kunnen terugvallen in een nieuwe , , splendid isolation". Het probleem Afghanistan is nog steeds niet opgelost, zelfs niet in politieke zin: de USSR is er niet in geslaagd de regering Karmal te wettigen en bij het conflict Iran-Irak was er geen enkele coördinatie tussen de twee grote mogendheden. Het Instituut voorziet een nog grotere noodzaak van dialoog tussen Oost en West. Tegelijkertijd signaleert het de bewegingen in de Benelux, West-Duitsland maar ook in Engeland tegen het moderniseringsbesluit van de NAVO.

Djedda: geld zat

In ons land worden de problemen van het financieringstekort en de staatsschuld steeds knellender. Eén van de redenen: de dure olie. In Saoedi-Arabië is het allemaal precies andersom. Men haalt daar opgelucht adem als projecten veel duurder uitvallen dan verwacht; dan ben je weer van die vervelende oliedollars kwijt. Oorzaak: de dure olie. De volgende passage uit Le Monde van 31 april geeft het aardig weer:

De voornaamste zorg van de leiders te Riad blijft echter, hoe de fabuleuze olie-inkomsten te benutten. Deze verdubbelden in eenjaar tijds tot 98, 5 miljard dollar in 1980. Tot algemene opluchting hebben de uitgaven in het kader van het tweede vijfjarenplan de voorziene investeringen verre overtroffen (225 i.p.v. 142 mrd. dollar), zonder dat de projekten alle zijn voltooid. De kredieten voor het derde vijfjarenplan (ongeveer 240 mrd. dollar) zullen naar alle waarschijnlijkheid eveneens ontoereikend zijn. Desondanks zijn de internationale reserves van Saoedi-Arabië reusachtig toegenomen, van $ 30 miljard in 1977 tot $ 100 mrd. thans, en kunnen ze binnen drie jaar nog verder groeien tot $ 250 mrd.

Te Djedda staan 32 nieuwe wolkenkrabbers die torens der stilte worden genoemd. Ze hebben de staat drie miljard francs gekost, maar blijven onbewoond omdat de huur niet minder dan 3000 francs per maand bedraagt, driemaal zoveel als het gemiddelde loon.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 juni 1981

De Banier | 8 Pagina's

buitenland

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 juni 1981

De Banier | 8 Pagina's