De zin van het lijden...

Je las mee in een brief van een meisje van 18 jaar die deze vragen naar me uitte. En juist deze dagen verwoordde een ander meisje van ongeveer dezelfde leeftijd het zo: "Ik snap God helemaal niet meer.

Waarom moet nou zo'n omgewaaide boom precies op die zendingszuster terechtkomen? Een vrouw die zoveel goeds deed in Gods Koninkrijk! God had haar toch kunnen bewaren? Ik snap er echt niets meer van. Waarom is er zoveel lijden? "

Herken jij deze vragen in je leven? Zijn er veel 'waaroms'? Woelt er ook in jouw leven veel opstand en kan je Gods leiding maar niet begrijpen? Vind je eigenlijk ook dat God onrecht doet in jouw leven? Ben je bang dat er een soort noodlot is dat als een zwaard boven je hangt en dat jou elk moment kan raken? Nu, dit weten we zeker: er is geen noodlot; want God, de Heere regeert!

Klaagzang

In een klaagzang van duizenden mensen horen we echter: Ja maar... dat lijden bij mij thuis! En al die ellende in mijn leven, in de wereld en in de kerk en ... wil God dat dan? " Op grond van Gods Woord zeggen we eerbiedig ons hoofd buigend: Ja, dat wil God." In Amos 3:6 lezen we: al er een kwaad zijn in de stad dat de HEERE niet doet? Ook dat heel erge in jouw leven, in de kerk en wereld gaat niet buiten Gods wil om.

Vervolgens zeggen we: de Heere is bij al dat lijden betrokken in Zijn oordelen die over de aarde gaan, maar ook over ieders leven. Nee, alsjeblieft: trek daar geen verkeerde conclusies uit door te zeggen: "Wij zijn dan zeker bijzondere grote zondaren want bij ons thuis spoelt de ene ramp na de andere over ons heen." Wanneer je zo oordeelt, doe je precies hetzelfde als de vrienden van Job, die zeiden dat hun vriend vast en zeker een bijzondere zonde in zijn leven had gedaan.

Toch zien we Gods straffende hand wel! Denk aan de zondvloed als een straf op de zonde, de omkering van Sodom en Gomorra als straf op de zonde. En we zingen het in de kerk: "Maar Mijn volk wou niet, naar Mijn stemme horen, Israël verliet Mij en Mijn geboon..." En het gevolg? "Ik liet hen, dies veracht, naar het hun goed dacht handelen." En: "Zo mijn kinderen ooit Mijn zuivere

wet verlaten..." Wil God dan al dat lijden, die rampen die over de wereld gaan? En eerbiedig zeggen we nogmaals: "Ja." Het laat Zijn oordeel zien over de ongerechtigheid, die er over de hele wereld te vinden is. Weet je waarom de Heere het lijden ook wil in jouw leven? Om je te leren dat je het geluk niet zoeken moet in het leven van het hier en nu. Daar kom je eeuwig mee om. De Heere heeft er geen behoefte aan je te plagen, maar Hij heeft echt maar een doel: dat je voor Hem leert buigen en dat je leert zeggen: "Wat U doet, is goed, Heere, al begrijp ik Uw wegen in mijn leven niet." Weet je wat je dan gaat doen? Je hand op de mond leggen, net als Job. Je gaat dan, na een innerlijke strijd tegen het handelen van God, uiteindelijk rusten in Hem Die Zich nooit vergist, ook in jouw en mijn leven niet.

Job en het lijden

Job wordt wel eens de lijder van het Oude Verbond genoemd en het is ook onvoorstelbaar wat hij heeft meegemaakt in zijn leven. Juist in zijn geschiedenis zien we de geweldige macht die satan heeft en hoeveel lijden hij ook veroorzaakt. Je weet dat hij toestemming kreeg van de Heere (!) om met Jobs gezin en goed te doen wat hij wilde. We leren satan hier kennen in zijn allervreselijkste wreedheid. Rondom Job vielen de onschuldige slachtoffers bij tientallen. Hij doodde hen met alle wapens die hem ten dienste stonden: zwaarden, messen, bliksemvuur en orkaangeweld. Twee terreuracties en twee natuurrampen sloegen al het geluk van Job in scherven. Wat een leed stapelde zich op voor Job: zijn vee gedood, of gestolen; knechten gedood en de vierde bode had de afschuwelijkste boodschap. Al de kinderen van Job waren omgekomen en lagen onder het puin van de woning van de oudste zoon. Een zware storm vanuit de woestijn had zich met al zijn kracht op het huis geworpen en krakend was het bezweken onder het geweld van de hevige wind. Onvoorstelbaar wat een boodschap! Wat een leed en lijden...

De rol wan satan

Satan had trouwens gezorgd voor een goede organisatie. Job kreeg de tijdingen binnen toen zijn zoons en dochters aten en wijn dronken in het huis van hun oudste broer. Nee, dat kan niet toevallig zijn dat de satan op zo'n blijde feestdag zijn slag sloeg.

Het lijkt er ook op dat de tijdstippen waarop de onheilsboden verschenen nauwkeurig van te voren waren vastgesteld. Terwijl de één nog stond te rapporteren, was de volgende al in aantocht.

En de allerzwaarste boodschap kwam het laatst! Is het je nooit opgevallen dat steeds één man de rampen overleefde om het onheil Job aan te zeggen? En is het je nooit opgevallen dat satans naam nergens wordt genoemd? Het waren de Sabeeërs, het bliksemvuur, de Chaldeeën, de storm... Maar het was de satan die Job in verzoeking bracht door al dat lijden in zijn leven te brengen. Met welk doel? Om zijn God vaarwel te zeggen. Dat was het grote doel van satan.

En Job?

Job zelf wist niets van wat er over hem besproken was tussen God en de satan. Hij tastte volkomen in het duister over het 'waarom' van dit alles. Nadat hij al het nieuws had aangehoord kwam hij in grote verslagenheid overeind, scheurde zijn mantel - die hij als rijk man over de andere kleren droeg - en schoor zijn hoofdhaar en baard af: tekenen van diepe rouw!

En satan? Hij zag gespannen toe. Volgens zijn voorspelling was nu het tijdstip gekomen dat Job God vaarwel zou zeggen. Maar wat gebeurde? Volkomen verslagen in zijn gescheurde mantel en eerloos kaal geschoren knielde hij op de grond. Hij boog zijn bovenlichaam voorover, totdat zijn hoofd de grond raakte. Dat was de houding van... aanbidding! Toen kwamen de eerste woorden: Naakt ben ik uit mijners moeders buik gekomen en naakt zal ik daarheen wederkeren. Job bedoelde: ik ga sterven, zoals ik eens op de wereld kwam: zonder enig bezit en naakt! Maar dan klinkt ook zijn geloofstaal: De HEERE heeft gegeven, de HEERE heeft genomen, de naam des Heeren zij geloofd.

Hij noemt geen Sabeeërs of Chaldeeen, hij klaagde niet over het natuurgeweld van storm of vuur. Daar keek hij overheen. Hij noemde ook de naam van satan niet, maar alleen de naam van zijn God.

Wist Job dan waarom hem al dit lijden overkwam? Zeker niet, op duizend vragen wist hij ook geen antwoord, maar dit wist hij wel: de Heere heeft genomen! Is het satan nu gelukt om Job te laten zeggen dat de Heere de schuld is van alle ellende in zijn leven? Gaat Job zeggen: "En daarom zeg ik God vaarwel"? Integendeel: de naam des Heeren zij geloofd!

De Heere heeft genomen

Job zegt wel dat de Heere heeft genomen. Dat wist hij zeker. Het verlies dat hij geleden heeft was geen toevalligheid, het kwam uit de hand van God. Maar dat was niet een koude conclusie in de trant van: "Nu ja, God leidt nou eenmaal alles en daarmee is Hij verantwoordelijk voor alle rampen." Job verwijt God niets, maar dit weet hij vast: al mijn bezittingen zijn een gave van God, ik heb nergens recht op. Ook niet nadat het hem eenmaal gegeven was. Hij erkende dat de Heere het volste recht had om terug te nemen wat Hij eerst gegeven had.

En is dat nu niet de grootste vergissing die wij vaak maken? We zeggen dan eigenlijk tegen God dat Hij niet het recht heeft om zonder opgaaf van reden te nemen wat Hij eenmaal heeft gegeven.

Wat kunnen wij het moeilijk aanvaarden dat Hij onze vriendin wegnam, dat de Heere het toeliet dat er ernstige dingen in ons leven gebeurde, dat er ziekte en kruisen kwamen. We denken diep in ons hart: eens gegeven, blijft gegeven!

Maar staat dat ergens in de Bijbel? De Heere heeft het recht om voorspoed te geven, maar ook het recht om weer terug te nemen. Hij is immers God!? Job heeft hier diep beseft dat al zijn zegeningen gaven van God waren en dat Hij het volste recht had om alles terug te nemen. Dat gaf reden tot een diep en fel verdriet. Begrijp me goed, Job ging de Heere niet danken voor de tegenspoed. Dat eiste de Heere ook niet. Hij dankte niet voor de tegenspoed, maar loofde wel Zijn naam. Job wist dat God in al Zijn doen en laten een rechtvaardig God is; hij wist ook dat God niet de werker van de zonde is. Job wist dat mensen zelf ook verantwoordelijk zijn voor hun daden.

Jouw taal

We hebben het gehoord: Job kon geen enkele verklaring vinden voor zijn smartelijk lijden, maar hij zei niet dat het daarom zinloos of zelfs onzinnig was. Veel mensen zeggen vandaag dat de Heere machteloos aan de kant van de slachtoffers staat en zo lijdt Hij met hen mee. Nee, de ellende komt niet bij God vandaan. Hij kan er zelf ook niet mee overweg...

Zo belijden zelfs moderne christenen vandaag! En daarmee geloven ze in een machteloze God! Maar Gods Woord prijst Job die erkende dat dit lijden van God kwam, terwijl hij tegelijkertijd diezelfde God loofde. Dat kan dus blijkbaar! Hier wordt ons geleerd dat we met al onze schrijnende vragen en waaroms toch verder kunnen. In ons leven kan heel veel verdriet zijn dat we niet kunnen rijmen. We maken verschrikkelijke dingen mee die we niet kunnen rijmen met de goedheid van God. Ziekte, ongeval, de dood maakten wreed een einde aan het leven van mensen van wie we zoveel hielden. Dat kunnen we niet rijmen met Zijn liefde. Inbrekers, verkrachters, anderen sloegen toe en beven ongestraft en dat kunnen we niet rijmen met Zijn rechtvaardigheid. Waarom grijpt God niet in?

Wie naar zijn eigen maatstaven het beleid van de Heere blijft beoordelen blijft hopeloos verstrikt. Die raakt teleurgesteld, boos.

Daarom; smeek om dat ware geloof dat het zeggen mag: alle dingen komen ons niet bij geval, maar van Zijn vaderlijke hand ons toe. Inderdaad, alle dingen! En alle dingen mogen dan ook medeweken ten goede. Dan ga je er iets van begrijpen wat een dominee eens zei toen hij twee kinderen had verloren door de verdrinkingsdood en hij 's zondags weer voor het eerst moest preken. Weet je hoe hij begon? "Gemeente, ik wil van mijn God geen kwaad woord horen." Wat ben je dan rijk! Rijk in God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen