Tekenen tier tijden

RONDKIJK

„Tekenen der tijden" schreven wij boven dit artikel. Daarop hebben wij te letten. Wij leven in een tijd van dodelijke gerustheid en stille genoegzaamheid, dat we er schier geen erg in hebben, wat er om ons heen gebeurd. De geweldige ramp, die ons land dit voorjaar trof, deed ons uit die stille gerustheid waarin wij waren weggedompeld even opschrikken en ons hart klopte bijna hoorbaar bij de gedachte, „wanneer ons dat nu was overkomen, en wij hadden op zo plotselinge wijze voor God moeten verschijnen, hadden we dan kunnen bestaan? " | Ga bij uzelf te rade: het is

weer weggesleten; de dijken worden hersteld, het gewone leven gaat weer door. Ik las zelfs dat er in Zierikzee een groot feest is gevierd, omdat nu een van de grootste stroomgaten was gedicht. Een feit wat men omzette in pret en jool, terwijl toch het water nog onder de caissons doorsijpelt.

Zo is de mens en zo zijn wij ook, al feesten we niet. Raakt het ons niet, dan kan er gebeuren wat er gebeurt, dan zijn we dood voor de dood. Dat moeten we tot onze schande zeggen.

Daaraan dacht ik ook toen ik de ontzettende ramp op Ionische eilanden in Griekenland vernam, waar op de eilanden Cepkalonia, Zakintos en Itkata, die tezamen 120.000 inwoners tellen, niet minder dan 22 aardschokken werden geregistreerd. Honderden bij honderden mensen verloren daarbij plotseling het leven, terwijl dorpen en steden als 't ware wegzonken.

Dergelijke rampen volgen zich in meerdere delen van de wereld achtereenvolgend op, denk maar _ _ _ aan de overstromingen in Japan, men kan bijna geen krant ter hand nemen of men leest er van.

Tekenen der tijden. Die aan de wederkomst van de Heere Jezus Christus zullen voorafgaan.

, , Zeg ons" — zo vroegen de discipelen van Jezus — „wanneer zullen deze dingen zijn ? En welk zal het teken zijn van Uwe toekomst en van de voleinding der wereld? " (Matth. 24.) En het is op die vraag, dat Christus een antwoord geeft, dat aan .duidelijkheid niets overlaat. Oorlogen, geruchten van oorlogen, hongersnoden, pestilentiën, aardbevingen in verscheidene plaatsen. Ook verkilling der liefde onder elkander.

Is het niet zo, dat we ernstig dienen te bedenken, dat we in die tijd, door de Heere Jezus voorzegd, leven ? De bijbel is wel geen woordenboek, waar we met één duimgreep nu eens zullen naslaan in welke ure vóór de komst van Christus we precies leven; ook wordt ons in de Openbaringen het verloop der geschiedenis niet in chronologische volgorde getekend, maar we zien toch in de wereld der natuur en in de wereld der mensen en volkeren zich een proces voltrekken, dat zich spoedt naar de dies irea, de dag der wrake Gods, het herautgeroep van de dag, dat Hij komt met de wolken en alle oog Hem zal zien.

Daarop hebben we te letten. De Heere maant daartoe in Zijn Woord: Zo waakt dan. En leert van de vijgeboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is, alzo ook gij, wanneer gij al deze dingen zult zien, zo weet dat het nabij is, voor cle deur. En Hij laat er op volgen: daarom zijt ook gij bereid, want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen."

Een oproep tot bekering zelfs in de laatste ure. Letten wij er op? Wij hebben wel eens jonge mensen horen uitdrukken, „het is toch niet prettig dat we juist in zo'n periode zijn geboren en moeten leven, er is niet veel aan."

Begrijpelijke taal. We zijn van nature gelukzoekers en menen dat het geluk ons daardoor ontgaat. We zullen het hier echter nooit vinden, ook niet, al waren die voortekenen voor de grote parousie er niet. Want ons leven wordt altijd bedreigd, waarom we altijd bereid moeten zijn. Het hapert er maar aan, clat we geen gasten en vreemdelingen zijn op de aarde. We willen onze pinnen maar vast inslaan. En nu roept de Heere nog toe in Zijn oordelen tot boete en tot bekering. In het oordeel gedenkt Hij nog des ontfermens. Dat we er acht op geven! Opdat die dag ons niet onvoorbereid overkome, maar we bereid mochten gevonden worden om door gena Zijn komst tegemoet te mogen zien. Als we dat „allerhoogst en eeuwig goed" gevonden hebben, zullen we de wereld en al wat er op en aan is, gaarne loslaten. Ja, dan kan het zó zijn, dat het volk Gods verheugd is dat de ritselingen van Zijn voetstappen in de tekenen der tijden worden gehoord en dat de bede van hun lippen klinkt: „Ja kom Heere Jezus, ja kom haastelijk."

Gezegend volk, die het alzo gaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen