Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DIE GENESIS IN DER ALTEN KIRCHE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DIE GENESIS IN DER ALTEN KIRCHE

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

G. T. Armstrong, DIE GENESIS IN DER ALTEN KIRCHE, S., Lw. DM 24.—, J. C. B. Mohr (Paul Siebeck), Tubingen, 1962.

In deze laatste decennia is de betekenis van de geschiedenis der exegese meer en meer erkend. Ik herinner aan de series Beitrage zur Geschichte der hiblischen Hermeneutik en aan de Beitrage zur Geschichte der biblischen Exegese.

Daarbij gaat het niet slechts om een antwoord te vinden op de vraag, welke methode van exegetiseren men vroeger had, maar vooral ook om het probleem van het verstaan van het Oude Testament in het heden.

In bovengenoemd werk beschrijft de auteur de uitlegging van het boek Genesis in de tweede en de derde eeuw.

In een inleidend hoofdstuk stelt de schrijver twee problemen aan de orde, die van de testimoniumbooken - dit aan te nemen zou een onvruchtbare werkhypothese voor deze studie zijn - en de allegorese en de typologie. Dan volgt de uiteenzetting van de exegese van Genesis door Justinus Martyr, Ireneus en Ter-

tuUiauus. Justinus Martyr is één van de eerste exegeten, die het geloof in Christus als hermeneutisch principe voor de oudtestamentische exegese consequent aanwendde. Justinus moet nog altijd als één van do invloedrijkste leermeesters van Ireneus, die zeer vele malen Genesis citeert, beschouwd worden. Ireneus legt sterke nadruk op de eenheid van beide testamenten, op de universaliteit van het Goddelijke heilsplan. De recapitulatiegedachte geeft aan de uitleg van Genesis een aparte noot. Tenslotte Tertullianus met ZTJn nadruk op de regula fidei. Hoewel hij de typologie geenszins vermijdt, heeft hij de voorkeur voor de zuiver historische interpretatie. In de uitleg vinden wij veel polemieken met haeretici; daarom komen sommige stukken van Genesis nauwelijks aan de orde. Genesis werd volgens de schrijver door deze methode wel verchristelgkt, maar dat was onvermijdelijk en zo werd in elk geval da gnostieke haeresie vermeden.

Deze interessante monografie tekent de drie kerkvaders niet ten voeten uit, maar geeft licht over hun exegetische methoden. Ook in de exegese kan niemand nieuw beginnen.

U.

Bt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologia Reformata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juni 1963

Theologia Reformata | 74 Pagina's

DIE GENESIS IN DER ALTEN KIRCHE

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juni 1963

Theologia Reformata | 74 Pagina's