Over discriminatie gesproken (2)

Pastoraal

W. Chr. Hovius, Apeldoorn

Man en vrouw

Wanneer we in het eerste artikel erover nadachten dat God niet discrimineert bezien we nu hoe de Schrift de positie van man en vrouw aangeeft. Nog altijd is er, meent men van achterstelling van de vrouw bij de man sprake. Mannen bekleden meer politieke functies dan vrouwen. Is dat niet oneerlijk? En waarom verdient een man vaak meer dan een vrouw? Wordt zij niet ondergewaardeerd en dus vaak onderbetaald? En waarom is nog altijd in bepaalde delen van de kerk de vrouw niet geaccepteerd in een ambt? Zelfs wordt in feministische kringen beweerd dat wat de Bijbel over de man en over de vrouw zegt ouderwets patriarchaal is, heel duidelijk door mannen geschreven is. De Bijbel zou eigenlijk herschreven moeten worden.

Enige Bijbelse noties

1. Bij de schepping God schiep in het begin een mensenpaar, man en vrouw, en niet maar een mens, die mannelijk en vrouwelijk tegelijk was, toen Hij ook schiep naar Zijn beeld. Genesis 1 : 26vv. Maar daarmee zijn man en vrouw in de ordening van Gods schepping nog niet gelijk, wel gelijkwaardig. In Genesis 2:18 vv. laat God horen hoe Hij de schepping van de vrouw heeft bedoeld, en wel „als een hulp tegenover hem". Vaak is deze zinsnede verstaan in de zin van „hulp die bij hem past, die vlak bij hem, op zijn niveau staat". De vrouw vult de man dus aan en geeft hem „het samen-zijn".

2. Na de val Het oordeel, sommigen spreken van vonnis, van God over de vrouw is dat de man „over haar zal heersen". De vrouw komt onder de man te staan. Dit heersen of heerschappij voeren is, evenmin als de moeite van de zwangerschap, een positief goed. We onderscheiden de heerschappij van de mens over de dieren als goede scheppingsordening maar die van de man over de vrouw als een zwaar oordeel over het zonde-bederf.

3. Bij Jezus' komst Er is wel terecht gezegd dat de Heiland aan de vrouw „eerherstel" heeft gegeven. Zij (Maria) mocht voor hem (Jozef) weten van de komst van de lang beloofde Zaligmaker. En op Pasen wisten de vrouwen eerder dan de discipelen dat Hij is opgestaan en leeft. Zij kregen zelfs de opdracht als eerste Paasgetuigen de boodschap te brengen aan Petrus en aan de anderen! Maar de Heiland koos mannen uit als Zijn discipelen en apostelen en stelde de vrouw niet in het ambt!

4. Paulus' brieven De apostel Paulus benadrukt in 1 Korinthe 11 : 2vv waar hij schrijft over de hoofdbedekking dat elke man maar één hoofd heeft, Christus, en dat ook na en juist door herscheppende genade de man het regerend hoofd van de vrouw is. Hij verzet zich tegen het misbruik van de christelijke vrijheid door de gemeente, die het in een heidense omgeving wel gemakkelijker krijgt maar de identiteit verliest. Dat betekent niet dat de vrouw teruggeschoven of achtergesteld, nog veel minder gediscrimineerd wordt. Maar wel veroordeelt Paulus de geest van emancipatie die een vrouw in alle dingen gelijk wil stellen aan de man. Vandaar dat hij ook in 1 Timotheüs 2 : 8vv de vrouw verbiedt het (leer) gezag en ambt over de man uit te oefenen. Dat is in strijd met de scheppingsordening. Adam is eerst gemaakt, daarna Eva. En in vers 14 brengt hij de zondeval daarbij ter sprake. Niet Adam is het eerst verleid maar de vrouw. Maar daarmee is ze niet een tweederangs burger in de samenleving of een minderwaardig lid van de christelijke gemeente.

Juist binnen het heidendom werd de vrouw achtergesteld bij de man. Zij was vaak slechts „productie-machine van kinderen" of slaafs werkster bij en van de man. Met het voorafgaande is niet in strijd wanneer Paulus in de Galatenbrief stelt, 3 : 28, dat „in Christus noch man noch vrouw is". Als het gaat om het deel hebben aan het heil telt bij Christus onderscheid van geslacht niet. Paulus spreekt hier niet over het dienen in het ambt noch over gezagsverhoudingen. Dus „wat hij schrijft wil nog niet zeggen dat de vrouw in elke schoen van de man moet kunnen gaan".

Conclusies

Ik vat nu één en ander kort samen: 1. Laat duidelijk zijn dat wie een vrouw - omdat zij (maar) vrouw is - bepaalde taken en plaatsen ontzegt of verbiedt, gevaar loopt haar te discrimineren. Maar wie, eerbiedig luisterend naar en buigend voor het gezag van de Heilige Schrift, de vrouw wijst op de haar toekomende plaats in samenleving en kerk, eert haar naar Gods bedoeling.

2. De vrouw is niet gelijk, wel gelijkwaardig aan de man. Daarom is alle drang naar gelijk te willen zijn aan de man in elke positie en alle emancipatie - streven om de vrouw naast de man als gelijkberechtigd te stellen veroordeeld als ongehoorzaamheid aan de Schepper. Zo heeft God het niet en nooit gewild. Het streven dat een vrouw gelijk is aan de man kan leiden tot een nieuwe vorm van slavernij. Een vrouw moet zo nodig haar huis en gezin uit, de arbeidsmarkt op, gelijk betaalde twee-verdiener zijn.

3. De miskenning echter en verachting van de vrouw - ooit hoorde ik in alle ernst beweren „het enige recht van de vrouw is het aanrecht (in de keuken)" - is evenzeer grote zonde. Laat haar in haar Bijbelse waarde en positie. Het optreden van Sara, het getuigenis van Spreuken 31 en de positie van Lydia naar Handelingen 16 maakt overvloedig duidelijk hoezeer de vrouw naar Bijbelse orde en maatstaven volop kan functioneren.

4. Tenslotte de stelling dat de Bijbel er heel anders uit zou zien als deze maar door vrouwen en niet door mannen was geschreven miskent Gods vrij macht in de keuze van Zijn instrumenten om deze door Zijn Geest te inspireren. We gehoorzamen niet de Schrift omdat mannen daarin het (hoogste) woord hebben, maar omdat God Zich daardoor openbaart en Zijn wil als heilig en goed doet kennen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen