„Van het westelijk front veel nieuws!"

Voor de Kerkeraden zijn bij ondergetekende verkrijgbaar: gedrukte „Verklaringen", waarin de kerkeraad verklaart, omtrent bepaalde militairen: „dat het geacht mag worden tot de geloofsovertuiging te behoren van hem, en/of van zijn ouders, dat immunisatie door vaccinatie of door een ander voorbehoedmiddel, op grond van Gods Woord, te veroordelen is".
Dit betreft dus eventuele bezwaren tegen inenting, in de militaire dienst. Op aanvraag van de betrokkene kan de kerkeraad deze verklaring uitreiken. Onze jongens doen goed te bedenken, dat zij met deze Verklaring natuurlijk niet gedekt zijn, maar zelf hun Schriftuurlijke bezwaren tegen de inenting moeten kunnen aanvoeren.

Dankbaar is ondergetekende aan hen, die boeken afstonden of opzonden voor onze jongens in Nieuw-Guinea. Ook een woord van lof voor de J.V. te Amersfoort, die op de jaarvergadering collecteerde voor de studieclub daar in Nw. Guinea.
Gezien hun verplichtingen tegenover het eigen Bondsleven durf ik echter bij onze Jeugdverenigingen niet meer aankloppen. Het is ook recht, dat zij eerst terdege voor eigen zaken zorgen.
Wel durf ik blijven vragen aan hen, die boeken willen afstaan, die te zenden aan het bureau van de Hoofdvlootpredikant, Groenhovenstraat 9, Den Haag. Ook gaarne gebonden tijdschriften, mits van goed gehalte. Ook wel geïllustreerd.
Intussen vragen ook onze eigen Legerpredikanten om boeken voor hun jongens. Ik zou zeggen: het ene doen en het andere niet nalaten. Er zijn nog tal van volle boekenkasten, waarin boeken, die men nooit meer ter hand neemt, wijl ze vaak gelezen zijn. En — „Ons volk kan nooit, neen nooit genoeg doen, voor onze jongens in dienst"! Allerminst voor die in het buitenland vertoeven. Ledigheid is een gevaar, en heet des duivels oorkussen! En eenzaamheid en ver van huis verkeren, schept dan een dubbel gevaar.

De Kerstpakketten, die onze jongens in het buitenland gezonden zijn, namens Deputaten, hebben tot grote vreugde en dankbaarheid geleid. Ik ontving daarover zéér dankbare en enthousiaste brieven, al kwamen de pakketten ook vaak hopeloos te laat! Maar alle ding moet leren, dus ook het tijdig verzenden. Onze jongens echter waren zeer getroffen, zulk een blijk van meeleven der Kerken te ontvangen.
Mag ik nog eens alle ouders en kerkeraden verzoeken, mij te berichten, wanneer er jongens als militair naar het buitenland vertrekken? En dringend verzoek ik ook tijdig bericht van adres-verandering of repatriëring.
Vooral de kerkeraden geldt dit. Onze jongens zelf lezen dit niet allen. U weet toch in de regel wel, of er iemand van u naar het buitenland vertrekt? Vaak ook klagen onze jongens, dat ze van de eigen kerkeraad nooit enig meeleven ontvangen, en nimmer ook een briefje, als ze in militaire dienst zijn, hetzij hier in het land of daar buiten. Hier ligt een taak, niet het minst ook voor de pastor. Laat het een ieder bedenken.
Hoewel — onze jongens zelf vaak met geen letter terugschrijven! Ook niet bemoedigend? En gaven ze dan alleen nog maar hun adres-verandéring door. Maar ook dat is er niet bij vaak. Helaas.

Voorts: de voorraad Militaire Handboekjes is voorlopig opgeteerd en alles is uitgegeven. Het wachten is nu op een derde druk, in het komend najaar. Waarvoor de gegevens nog wel zullen worden gevraagd bij de kerkeraden.

Tot slot nog dit: Gelden voor de Geest. Verz. der Mil. te zenden aan ondergetekende, op giro: 636176! t.n.v. penningm. Depp. Geest. Verz. Mil., Adm. de Ruyterstr. 3 Oud-Beyerland. Liefst niét op prive-giro. Zie het Jaarboek!
Gaarne met hart. gr. en minzame aanbeveling.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen