De Christinnereis [5]

Christinne heeft nog lang niet genoeg onderwijs gehad. In het Huis van Uitlegger zijn nog zoveel verborgenheden en haar hart gaat uit naar dat hemels onderwijs.
Het leert ons dat Gods kinderen op de leerschool van genade nooit uitgeleerd raken. Ze zullen altijd om meer onderwijs verlegen raken. Ja, hoe meer onderwijs ze van de hemel ontvangen, des te meer worden ze hun onwetendheid, onkunde en dwaasheid gewaar. Zo bewaart de Heere Zijn volk ervoor om hoogmoedig te worden met ontvangen onderwijs. Het hemels onderwijs zal hen steeds lager bij de grond brengen. Het opmerkelijke is dat Christinne juist nu zulk teer onderwijs ontvangt. Het leert ons dat Gods volk soms vraagt om nader onderwijs, maar niet weet wat het vraagt. Wat een wonder dat de Heilige Geest dwaze leerlingen op het juiste moment het voor hen gepaste onderwijs weet te geven.

Geleid naar het slachthuis

Uitlegger neemt het gezelschap mee naar een slachthuis waar een slager juist bezig is om een schaap te slachten. Een aangrijpend tafereel. Ze zien hoe stil het schaap onder alles blijft en hoe rustig het zijn dood tegemoet gaat.
Eigenlijk hoeft Uitlegger bij dit beeld geen onderwijs te geven. Daarom volstaat Bunyan met het noemen van een Bijbelstekst. Iedere lezer zal wel begrijpen welke woorden het zijn, die hij hierbij vermeld. Het zijn de woorden uit Jesaja 53:7: ‘Als dezelve geëist werd, toen werd Hij verdrukt; doch Hij deed Zijn mond niet open; als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open’. Zo wordt Christinne opgeleid tot het Lam Gods. Ze ziet in dit lam de lijdensgang van haar Koning getekend.
Onze kanttekenaren wijzen bij het woord voor ‘schaap’ op het volgende: ‘Een lam bijt of stoot dengene niet die het kelen zal, maar het volgt zachtkens zijn slachter, die het ter slachtbank leidt’. Ze mag een blik slaan op een gewillige Borg, Die Zich in de eeuwigheid heeft Borg gesteld voor Zijn uitverkoren volk. Dat dierbare Lam had zoveel waarde gekregen voor haar ziel, omdat het de straf op de ongerechtigheid van Zijn volk gewillig wilde dragen. Heeft Hij voor ons, geliefde lezer(es), ook al waarde gekregen?
Bijzonder wordt ze gewezen op Zijn zwijgen. We wijzen u nog eens op onze kanttekeningen: ‘Met Zijn stilzwijgen betuigende dat Hij gewilliglijk alles voor ons geleden heeft, Zijn mond niet openende om de valse aanklachten Zijner vijanden te wederleggen; ook niet sprekende tot nadeel dergenen die Hem doodden, maar wel tot voordeel van ons; en biddende voor degenen die Hem kruisigden’.
Zo wordt Christinne als het ware zonder woorden gewezen op een zwijgende Borg in Gods gericht. Hij zweeg voor het aangezicht van de aardse rechter Pilatus, voor de kerkelijke rechter Kajafas, maar nog veel meer voor de hemelse Rechter. Hij wilde voor voldoening zorgen en heeft onschuldig de schuld van de Zijnen op Zich genomen. Hoe wordt in dit Lam de enige Hogepriester getekend. In Zijn bloedstorting, maar ook in Zijn voorbidding, opdat Hij Zijn volk zou zijn tot een eeuwige zegening.

Geleerd uit het slachthuis

Uitlegger geeft nog een andere toepassing voor de reizigers op weg naar Sion. Op hun levensweg zullen zij te maken krijgen met verdrukkingen en soms zelfs vervolgingen. Ziende op dit Lam, moeten zij leren alle lijden en onrecht ‘te dragen zonder murmureren of klagen’.
Dat is een opdracht die dwars ingaat tegen de hoogmoedige natuur van een Adamskind. Daarom zullen zij dat ook nooit in eigen kracht kunnen volbrengen. Maar ‘ziende op dit Lam’ zal het kunnen. Dat betekent dat zij een waar geloof nodig hebben om als een arme zondaar op dit Lam te kunnen zien. Opnieuw worden ze geleid naar Gods Woord. Nu naar Johannes 10:15, waar de grote Herder sprak: ‘Gelijkerwijs de Vader Mij kent, alzo ken Ik ook den Vader; en Ik stel Mijn leven voor de schapen’.
Deze Herder weet wat van Zijn schapen is te wachten, hoe zwak van moed en hoe klein zij zijn van krachten, ja, dat ze stof van jongsaf zijn geweest. Maar Zijn schapen horen Zijn stem en zij volgen Hem. Het grootste wonder voor elk van die schapen zal zijn, dat ze uit de hand van de Herder nimmermeer gerukt kunnen worden, omdat ze van eeuwigheid verkoren, duur gekocht en getrouw geleid zijn.
Behoren wij door wederbarende genade ook bij deze kudde?
(wordt vervolgd)

ds. B.J. van Boven, De Valk-Wekerom

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen