De vier beschrijvingen van het éne evangelie

(JOHANNES)

In ons laatste artikel hebben we al gezien, dat Johannes in zijn Evangeliebeschrijving alle nadruk legt op de Godheid van Christus.

In heel het Evangelie tekent Johannes ons de Heere Jezus als de Eniggeborene van de Vader, de Immanuël, de Godmet-ons.

Al dadelijk in het eerste hoofdstuk gaat hij ons Christus tekenen als het Woord (cle Logos), door Wie God de volheid van Zijn gedachten uitspreekt.

Johannes begint dus niet met Christus' geboorte in de tijd, zoals de andere Evangelisten, maar hij begint in de eeuwigheid en tekent ons hoe het Woord uit de eeuwigheid in de tijd indaalde om ons God te doen kennen.

Het is niet de bedoeling van Johannes om allereerst allerlei gebeurtenissen mee te delen maar om de heerlijkheid van de persoon van Christus te prediken. Wie dit Evangelie nauwkeurig leest merkt, dat de gebeurtenissen vaak beschreven worden als aanleiding tot een bepaalde prediking van de Heere Jezus over Zijn persoon.

Daarom wordt van een verhaal vaak niet de afloop meegedeeld maar het verhaal eindigt, niet met ons mee te delen, hoe het nu eigenlijk afgelopen is, maar met een zelf openbaring van Christus over Zijn persoon.

Denk b.v. aan de geschiedenis van Nicodemus, de Samaritaanse vrouw; de Grieken, die Jezus wilden zien.

Het is er Johannes niet zozeer om te doen om de geschiedenissen in hun geheel te tekenen, maar om de heerlijkheid van Christus te doen uitkomen.

Zijn bij de eerste drie Evangelisten (de Synoptici) de wonderen van Jezus meer blijken van Zijn priesterlijke ontferming en van Zijn koninklijke macht, bij Johannes zijn de wonderen vooral „tekenen'' van Jezus Goddelijke heerlijkheid, van Zijn eenheid met de Vader (Hoofdst. 2 : 11, 23; hoofdst. 4 : 54; 6 : 2 en anderen).

Gaat het in de gelijkenissen, die in cle synoptische Evangeliën voorkomen, om de openbaring van het Koninkrijk Gods, in de gelijkenissen in het Evangelie naar Johannes, die meer allegorieën zijn, valt daartegenover vooral de nadruk op de heerlijkheid van Jezus' persoon en Zijn verhouding tot de Vader.

Ook in cle vele gesprekken, die in dit Evangelie voorkomen, gaat het niet zozeer over het koninkrijk der hemelen, zoals in de andere Evangeliën, maar veelmeer over de eenheid van cle Zoon met de Vader en over de Goddelijke heerlijkheid van Christus.

Wat Jezus ook zegt en wat Hij ook doet, ge kunt (zó laat dit Ev? r»gelie het zien) altijd een lijn trekken van Hem naar de Vader. I11 Hem spreekt de Vader zich uit.

Denkt aan teksten als 5 : 19: De Zoon kan niets van Zichzelf doen, tenzij Hij de Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook cle Zoon desgelijks. Want de Vader heeft de Zoon lief, en toont Hem alles wat Hij doet."

Dergelijke uitspraken komen we in dit Evangelie zeer veel tegen, waarin clus cle nadruk valt op de eenheid tussen de Vader en de Zoon en de heerlijkheid van de vleesgeworden Zoon.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen