Simeon en het Kindeke Jezus in de tempel

En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens naam was Simeon; en deze mens was rechtvaardig en Godvrezende, verwachtende de vertroosting Israels; en de Heilige Geest was op hem. En hem was een Goddelijke openbaring gedaan door de Heilige Geest, dat hij de dood niet zien zoude, eer hij de Christus des Heeren zou zien.

(Lukas 2 : 24, 25)

Zo was het ook met Simeon. De Heere Zelf getuigt van hem, dat hij rechtvaardig was en Godvrezende. Rechtvaardig was hij, en dat wil zeggen, dat hij begiftigd was met Gods genade in Christus en daarmede in dierbare geloofsgemeenschap met de Heere gesteld was. tin daaruit vloeide weer voort, dat hij, als een trek van het herstelde beeld Gods in hem, de rechtvaardigheid in alle handel en wandel vertoonde en zich stiptelijk hield aan de heihge inzettingen en rechten des Heeren in rechte verloochening van zichzelf. En zo was hij een voorbeeld voor velen van ware godzaligheid, ook in onze dagen, die het zo nauw niet nemen met de inzettingen Gods, en er maar wat af- of toedoen naar eigen inzicht en mening. Maar Simeon was ook, zo wordt er aan toegevoegd, Godvrezende. De vreze des Heeren is het beginsel der ware wijsheid, zoals de Psalmdichter betuigt; het beginsel der wetenschap en een springader des levens, zoals de Spreukendichter onderwijst. Ja, de vreze des Heeren zal de schat zijn voor het ware volk van God, zoals Jesaia zegt. De broeders van Jozef zeiden, dat zij vroom waren. Maar vroom is lang Biet altijd Godvrezend, zoals een gedaante van Godzaügheid nog ver af is van het ware wezen er van. Doch Jozef zeide tot zijn broeders: Ik vrees God. En daar komt het toch maar op aan, dat een mens begiftigd mag zijn met de ware vreze Gods. Ze groeit niet op de akker van het natuurlijk hart, al net zo min als de rechtvaardigheid, die Paulus aanprijst als hij in Tit. 2:12 opwekt, om de wereldse begeerlijkheden verzakende, matig, en rechtvaardig en Godzaüg te leven in deze tegenwoordige wereld. Ze is een vrucht van Jezus zoen- en kruisverdiensten, die in de wedergeboorte in de ziel als verbeurde gave en weldaad ingestort, vervolgens door de gezegende bediening des Geestes in de oefeningen van het geestelijke leven tot uiting komt. Simeon dan had er ook zijn deel aan. Een zaak Was het waar de Heere Simeon inzonderheid mede bezig hield. Het kan toch zo zijn, dat de Heere Zijn volk eens met wat bijzonders voor ze bezig houdt. En dat was hier geen kleine zaak. Het betrof hier speciaal de komst van de Heere Jszus in het vlees. Als de Heere van voornemens IS om Wat te gaan doen tot verheerlijking van ^ijn Naam en tot zaUgheid van Zijn volk, dan Verwekt Hij ook zuchters aan Zijn troon, die er Werkzaamheden mee krijgen en het niet meer ''Wijt kunnen tot de Heere verder komt. Lang ^^0. het soms duren, zoals het hele Oude Testament dat kan getuigen ten aanzien van Christus Komst in het vlees. En eerst kan de hoop en de Verwachting nog eens gans afgesneden moeten *oiden aan des mensen kant. Maar als de be- «emde tijd daar is, dat de Heere gaat werken, *|e zal het dan ook kunnen keren. Dan geeft ^'i de Zijnen ook het einde en de verwachting.

Hier bij Simeon was het dan zo, dat de verwachting van des Heeren wege in het hart gelegd was, dat het nu gewisselijk zou gaan gebeuren, dat de vertroosting Israels zou komen. En die verwachting werd door Gods lieve Geest vastgezet in zijn binnenste en gaande gehouden en versterkt als een verwachting des geloofs, een verwachting van de Heere, Die hemel en aarde gemaakt heeft. En wat verwachtte hij dan? De vertroosting Israels. Vertroosting dus voor Israël. En dat Israël is het ware Israël, het Israël Gods in de Geest. Niet het vleselijk Israël verwachtte de ware vertroosting, maar het arme overblijfsel naar de verkiezing; het Israël, dat de voetstappen van Abraham en van Jacob door genade kreeg te drukken. En die vertroosting, die door hem verwacht en als ingewacht werd, spreekt van een gemis, dat hij nu nog had, maar dat nu weggenomen stond te worden door dat dierbare troostgoed en dat gezegende troostvoorwerp, de Heere Jezus. O, nu zou voor hem in vervuUing gaan: Uwe droefheid zal tot blijdschap worden, en de dagen uwer treuring zullen een einde nemen.

De uitgestelde hope krenkt het hart, maar de begeerte, die komt, is een Lu.jm des levens. Maar waar lag toch de sterkte van de verwachting van Simeon? Want er is zoveel verwachting, die geen grond heeft. De verwachting des huichelaars is er ook wel, maar die zal vergaan en is als het huis der spinnekoppen.

Maar bij Simeon was het anders. De Heilige Geest was op hem. En dat in heel bijzondere zin. Het was de Geest van het kindschap, die met zijne geest getuigde van zijn geestelijk kindschap in de Heere. Het was de Geest, Die hem de verborgenheden van het koninkrijk der hemelen voor het oog zijner ziel ontsloot. Maar het was inzonderheid de Geest der profetie, die op hem was, om hem toe te bereiden voor dat dierbare stondetje, dat hij het Kindeke Jezus in Zijn grijze ouderdom nog in de armen zou mogen sluiten.

Gelukkige Simeon, die bij het stijgen zijner jaren zoveel mocht hebben van de bediening des Geestes, en dat als afgestorven aan de wereld.

G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen