Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

I.C.C.C. - WERELDRAAD

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

I.C.C.C. - WERELDRAAD

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dit artikeltje is niet bedoeld als een verdediging van de I.C.C.C., de Internationale Raad van Christelijke kerken. Ook niet als een bestrijding van de Wereldraad van kerken. Ons standpunt in deze mag als bekend worden verondersteld.

Dat we toch iets over dit onderwerp willen zeggen heeft een andere oorzaak. En wel deze. In het Kerkblad voor het Noorden van 24 januari j.l. komt een artikel voor van de hand van Ds. K. J. Velema, getiteld: Terugblik op 1974 (2). Daarin schrijft hij o.a. het volgende :

„Maar we achten het even verkeerd als men broeders verdacht gaat maken, die niet gelijk denken als men zelf denkt. Een voorbeeld daarvan vonden we in „Bewaar het Pand” van 9 januari. De schrijver van het artikel over „Na de generale synode” veroorlooft zich naar aanleiding van de bespreking op de generale synode over het lidmaatschap van de I.C.C.C. de volgende uitspraak : „Toen we luisterden naar wat voor- en tegenstanders naar voren brachten, konden we ons niet aan de indruk onttrekken, dat sommige tegenstanders van de I.C.C.C. zich meer verbonden gevoelen aan de Wereldraad van kerken. Dat is geen enkele keer openlijk uitgesproken, maar de felle kritiek op de Internationale Raad deed wel (uitgevallen zijn in „Bewaar het Pand” de woorden: „de vraag opkomen of men met de I.C.C.C. wil” B.) breken om de weg te banen voor het lidmaatschap van de Wereldraad. Daardoor kwamen de meningen op de synode scherp tegenover elkaar te staan.”

Nu daar worden dan een aantal broeders verdacht gemaakt. Een deel van de kerken leest deze uitspraak en men kijkt elkaar veelbetekenend aan: ja, zo ver is het gekomen; dat willen ze, de wereldraad. Dit zijn de eerste stappen. Intussen geloof ik daar niets van. Ik heb nog nooit één van de broeders een woord horen spreken, noch in het openbaar, noch onder vier ogen of hoe dan ook, ten gunste van aansluiting van onze kerken bij de wereldraad. Bij mijzelf is het nog nooit in mijn gedachten opgekomen. Waarom moeten de verhoudingen op deze wijze vertroebeld worden?”

Tot zover Ds. Velema. We willen graag geloven, dat deze te goeder trouw zo denkt en schrijft. Daaruit blijkt dat hij geen kennis heeft genomen van de brochure van Ds. J. C. Maris De Kritiek op de ICCC een nader onderzoek.

In dit nummer van ons blad komt een bespreking van deze brochure voor, die we al geruime tijd geleden schreven, maar niet eerder kon worden geplaatst. Wanneer dat wel het geval was geweest had Ds. Velema gelezen de namen van bekende mannen, die zich duidelijk uitgesproken hebben.

Nu kan Ds. Velema zeggen, dat noch Dr. Ruiter noch Prof. Dr. Boertien als afgevaardigde op de Generale synode aanwezig was. Terecht. Maar daar waren wel geestverwanten van hen en die zijn te zoeken wat deze zaak betreft onder de tegenstanders van de I.C.C.C. Men kan natuurlijk een tegenstander van de I.C.C.C. zijn en ook fel gekeerd zijn tegen de Wereldraad. Maar men kan ook tegenstander van de Internationale raad van Christelijke kerken zijn en voorstander van de Wereldraad van kerken. We menen, dat we in „Bewaar het Pand” niets te veel gezegd hebben. We hebben trouwens meer geschreven dan Ds. Velema in het Kerkblad van het Noorden heeft overgenomen. Daarin hebben we getracht de gang van zaken ter synode juist weer te geven. We gaan daar nu niet meer op in. Maar we menen, dat het voor een juiste beoordeling van de indruk die wij bij de behandeling van deze zaak kregen wel goed geweest zou zijn, wanneer ook van dat andere een en ander in het Kerkblad van het Noorden vermeld was.

De tijd zal leren of onze indruk juist was. Laten we hopen van niet.

N.B. Na het schrijven van bovenstaand artikel ontving ik van bevriende zijde een gedeelte van het Friesch Dagblad van 7 februari j.l., waarin opgenomen een ingezonden stuk van T. Beijert te Hoogkerk, getiteld: Chr. Geref. Kerken en Wereldraad. U kunt dat elders in dit blad vinden. De inhoud spreekt voor zichzelf.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 februari 1975

Bewaar het pand | 4 Pagina's

I.C.C.C. - WERELDRAAD

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 februari 1975

Bewaar het pand | 4 Pagina's