In Bethlehem staat een huis

In de Arabische samenleving (overwegend islamitisch) is geen of nauwelijks plaats voor gehandicapte kinderen. Vanuit het Palestijnse bestuur wordt niets gedaan omdat deze kinderen waardeloos en niet bruikbaar zijn in hun samenleving. In 1982 hebben Ed en Heleen Vollbehrzich het lot van deze kinderen aangetrokken. Ze zijn 'Huize Jemima' begonnen. Sinds die tijd worden verwaarloosde, verborgen gehouden, in het ziekenhuis achtergelaten kinderen liefdevol verzorgd door 'oom Ed en tante Heleen'.

De kinderen

De meeste van de 25 kinderen en acht oudere meisjes zijn verstandelijk gehandicapt. Daarbij zijn sommige kinderen ook nog blind, doof of verlamd. Ook zijn er nogal wat kinderen die last van epilepsie-aanvallen hebben.

Soms zijn het verstoten kinderen, zoals Baha. Zijn moeder was ongehuwd toen hij in het ziekenhuis geboren werd. Dit is een bijzonder probleem omdat deze kinderen absoluut niet geaccepteerd worden in de moslimwereld. Hij werd dan ook verstoten. Toen hij een half jaar oud was, kwam hij op Jemima. Inmiddels hoopt hij in mei twaalf jaar te worden. Het is een leuke jongen om te zien, maar vaak angstig. Hij heeft veel last van nachtmerries en soms verscheurt hij zomaar zijn mooie tekening in een drang om kapot te maken.

Anaan werd door iemand van de sociale dienst gebracht om 'op te knappen'. Zijn vader had hem als voetbal gebruikt... Na een jaar mocht hij terug, maar hij werd later bewusteloos in het ziekenhuis teruggevonden. Hij mag nu op Jemima blijven en gaat niet meer naar huis. Toen hij voor het eerst kwam, was hij drie jaar en woog acht kilo, kon niet lopen, was kaal en huilde klaaglijk. Binnen twee maanden was hij meer dan vier kilo aangekomen. Hij liep weer en kreeg ook zijn mooie donkere bos haar weer terug. Nü kan hij weer lachen en leert lezen! Goeloed was twee jaar toen haar vader haar bracht. Ze dronk alleen water uit een fles (wilde geen melk accepteren) en haar billetjes waren

kapot van het niet op tijd verschonen. Ze leek een kleine baby van enkele maanden. Met melk, schone luiers maar vooral met veel liefde en zorg is het een vrolijke peuter geworden.

Rasja werd blind en verstandelijk gehandicapt bij ons gebracht. Ze dronk alleen melk en had tot haar vijfde jaar met baar zusje Nadia (blind, doof, verstandelijk gehandicapt) in een klein kamertje geleefd omdat de ouders niet wisten wat ze met haar aan moesten. Nu is ze een meisje van twintig wat heel muzikaal blijkt te zijn en niet alleen begeleidt maar zelfs concerten geeft!

Een christelijke opvoeding

Als ouders hun kind op Jemima of Kezia brengen, wordt hen gezegd dat we een christelijk tehuis zijn, en dat we de kinderen een christelijke opvoeding geven. De ouders nemen dit voor kennisgeving aan. Ze zijn allang blij hun kind kwijt kunnen. Wij vertellen de kinderen uit de Bijbel over die Ene Naam (jezus Christus) Die onder de hemel gegeven is, waardoor wij zalig kunnen worden. Wij zingen met hen en we bidden met en voor hen. De kinderen die dat kunnen, gaan mee naar een kerkdienst. Zij groeien op bij mensen die hen liefdevol verzorgen vanuit de diepe overtuiging dat niemand voor de Heere minder is en dat ook deze verstandelijk gehandicapten de Heere lief kunnen leren krijgen.

Wie werken er?

Alle mensen die de kinderen en de oudere meisjes verzorgen, zijn vrijwilligers. Een enkeling komt vanuit de Arabische bevolking (dit zijn christen-Arabieren). In de keuken zien we aunty Ruth uit Amerika, in huize Kezia Gerd en Martina uit Duitsland, in een klasje Jeff uit Engeland maar de meeste vrijwilligers zijn toch Hollandse mensen. Zij werken een jaar of langer voor een zakcentje op Jemima. Zo is Marleen Hoorweg van de Gereformeerde Gemeente van Vlissingen aan haar derde Jemima-jaar bezig. Zélf mocht ik er bijna twee jaar zijn. Het was een onvergetelijke ervaring. In de zomer hebeen we vaak voor een week of vier vakantiehulpen die extra zorg bieden zodat er meer tijd is om met de kinderen te spelen of te wandelen. Ook van stagiaires die gemiddeld zes weken tot een half jaar komen, hebben we al veel plezier gehad.

Waarvan leven we?

Op de Westbank zijn geen door de overheid gesubsidieerde sociale voorzieningen. Daarom is het werk van Jemima geheel afhankelijk van giften. De stichting jemima in Nederland behartigt de belangen van de werkers in Israël. Als je meer wilt weten over Jemima (diapresentaties, nieuwsbrief, werken als vrijwilliger e.d.) kun je contact opnemen met de heer Wannink, tel. (030) 6042508 of met mij, tel. (0186) 693053.

Natuurlijk zijn de medewerkers, het echtpaar Vollbehr en de kinderen altijd blij met een Hollands kaartje. Post naar Israël kun je zenden aan: House Jemima, P.O. Box 971, Bethlehem, Israël.

Tenslotte

Ga je ooit nog eens op vakantie naar het land van de Bijbel... breng dan zeker een bezoek aan de kinderen van Jemima zodat je met eigen ogen kunt zien wat voor een prachtig werk hier gedaan wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen