Zwemles

‘Simon, kom je? Je moet naar zwemles!’ Geschrokken kijkt Simon op van zijn boek. Hè, het is net zo spannend! ‘Kom, we moeten gaan!’ Langzaam komt Simon overeind. Jammer dat hij niet verder kan lezen. Zwemles... hij heeft er eigenlijk niet zoveel zin in. Maar ja, hij moet er toch heen. Nog even en dan mag hij afzwemmen! De meester zei de laatste keer dat hij binnenkort zelfs met kleren aan mag gaan zwemmen! Nou, dan duurt het afzwemmen echt niet lang meer!

‘Gaat het lukken, Simon?’ vraagt mama opeens. Verbaasd kijkt Simon mama aan. Wat bedoelt mama? Wát moet er lukken? Opeens gaat er bij Simon een lichtje branden. Natuurlijk, hoe kon hij dat vergeten! Hij moet vandaag voor een keertje alléén naar zwemles! Nou ja, niet echt alleen, want mama brengt hem gewoon weg. Maar hij moet helemaal alleen zijn zwemkleren aantrekken in de kleedkamer en wachten tot de badmeester hem roept. Normaal gaat mama altijd mee en zij helpt hem dan. Vooral als hij klaar is met zwemmen vindt Simon het lastig, dan is alles nat en plakt het zo.

Maar vandaag moet hij alleen. Mama brengt hem met de auto naar het zwembad maar daarna moet hij helemaal alleen verder. Want mama moet met Saskia, zijn kleine zusje, naar de dokter. Als ze klaar zijn bij de dokter, dan komt mama weer terug naar zwemles. Na zwemles zit mama dan gewoon weer op hem te wachten. Gelukkig maar, want dan kan mama hem wel helpen met zijn natte zwembroek! ‘Gaat het lukken?’ vraagt mama nog een keertje. ‘Tuurlijk!’ roept Simon en hij trekt vlug zijn schoenen en jas aan. Hij heeft direct veel meer zin om naar zwemles te gaan. Best stoer, om helemaal alleen naar binnen te moeten! Mama roept Saskia: ‘Kom Sas, naar de auto. O wacht, ik zal nog even snel je zwemtas pakken, Simon, loop jij maar vast met Saskia naar de auto.

Waar heb ik jouw zwemtas nou gelaten?’ Zoekend kijkt mama rond. ‘Kom maar Saskia,’ zegt Simon en hij pakt haar hand. Saskia is nog maar net vier, ze is dus nog héél klein, vindt Simon. Hij is al bijna zeven! Daar komt mama aan. ‘Zo, hier, je zwemtas,’ hijgt ze. ‘Gevonden. Hij stond op Saskia d’r kamer.’ Daar gaan ze, eindelijk, op weg naar zwemles. ‘Ben ik nog wel op tijd, mama?’ vraagt Simon. Want te laat komen vindt hij vreselijk! Dan is iedereen al in het zwembad en dan moet hij er helemaal alleen inspringen. Iedereen kijkt dan, brrr, nee, daar houdt Simon niet van. ‘Ja hoor,’ stelt mama hem gerust, ‘je bent wel op tijd, maar je moet niet treuzelen met omkleden. Goed je best doen en als je klaar bent zit ik op je te wachten, oké?’ Mama geeft Simon nog snel een kus. ‘Dag, tot zo!’ Simon loopt het zwembad binnen. Mama toetert nog even voordat ze wegrijdt. Maar Simon zwaait niet. Tuurlijk niet, hij is geen klein ventje meer! Pfoe, eigenlijk wel raar dat mama altijd nog met hem meegaat naar zwemles. Hij weet zelf ook heus wel de weg! Makkie. Weet je wat, hij zal na het zwemmen wel tegen mama zeggen dat ze voortaan niet meer mee hoeft. Grote jongens kunnen dat best alleen. Daar is de kleedkamer. Oei, wat is het rustig, zou de zwemles toch al begonnen zijn? Ja, kijk maar, de laatste kinderen lopen net de kleedkamer uit, het zwembad in. Nu is hij toch nog te laat! Als hij zich nu vlug uitkleedt dan hoeft hij misschien tóch niet alleen het water in te springen! Vliegensvlug trekt Simon zijn spijkerbroek uit. Zo, zijn t-shirt, hemd en sokken. Nu zijn onderbroek nog, dat vindt Simon nooit zo leuk. Mama gaat altijd een beetje voor hem staan. Maar ja, mama is er nu niet. Weet je wat, hij pakt vast zijn zwembroek uit zijn tas, dan houdt hij gewoon zijn onderbroek nog even aan. Simon doet de tas open en pakt zijn zwembroek. Huppa, onderbroek uit, benen door de pijpen van zijn zwembroek... Hè? Zijn zwembroek? Maar dit is...dit is... Simons mond valt open. Dit is zijn zwembroek helemaal niet! Dit is het badpakje van Saskia! Het badpakje van Saskia zit in zíjn zwemtas! Hoe kan dat nou? Snel graait hij in zijn zwemtas. Zijn zwembroek zal natuurlijk wel onderin liggen. Maar nee, geen zwembroek te bekennen. Er zit alleen nog maar een handdoek in zijn tas. Zijn eigen handdoek, dat wel... De tranen schieten in Simons ogen. Het zwempakje van Saskia, daar kan hij toch niet in zwemmen?


Hoe moet dat nou? O, was mama er maar. Hij kan het zwempak van Saskia toch niet aantrekken? Wat zullen de andere kinderen zeggen? En de badmeester? Wat zal iedereen kijken als hij helemaal alleen het water in moet springen!
Dan gaat de deur van de kleedkamer open. Daar staat de badmeester! ‘Hé, Simon, ben je hier? We wachten op je!’ Dan ziet de badmeester de tranen van Simon. Snel loopt hij naar hem toe. ‘Wat is er, joh?’ En Simon vertelt. Hij heeft geen zwembroek! Alleen maar het zwempakje van zijn zusje! ’t Is maar goed dat Simon niet naar de badmeester kijkt. Want dan zou hij zien dat de badmeester allemaal lichtjes in zijn ogen krijgt. En allemaal rimpeltjes rond zijn ogen. De badmeester moet lachen. Maar hij doet het niet, omdat hij ziet dat Simon zo’n verdriet heeft. ‘Ach jongen,’ zegt hij. Hij slaat zijn arm om hem heen. ‘Was mama zó druk dat ze het zwempak van je zusje in je tas hebt gedaan? O, o, die moeders ook. Ik begrijp best dat je daar om moet huilen. Maar zal ik je eens wat vertellen?’ De badmeester fluistert wat in Simons oor. Met grote ogen kijkt Simon de badmeester aan. ‘Écht?’ vraagt hij verbaasd. ‘Écht!’ zegt de badmeester. ‘Sommige kinderen vergeten écht wel eens hun zwembroek. Jíj hebt tenminste nog een badpak bij je, maar sommige kinderen hebben helemaal niks! En daarom... hebben wij hier mooie reservezwembroekjes liggen. Kom op, kies er snel één uit, dan kunnen we beginnen!’ O, wat is Simon blij. Hij hoeft niet in het badpak van Saskia te zwemmen! Hij mag gewoon een zwembroekje aan! Simon kiest de mooiste die er is. Een hele stoere, van Cars!

Iedereen kijkt naar Simon als hij het zwembad in komt. Natuurlijk, dat snapt hij wel. Zo’n mooie zwembroek hebben de kinderen nog nooit gezien! En al snel zwemt Simon rond. Wat gaat het goed! En mama? Mama kijkt wel héél verbaasd als Simon uit het zwembad komt. Want hoe komt hij aan zó’n mooie zwembroek?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen