Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE HEMELVAART DES HEEREN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE HEMELVAART DES HEEREN

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Heere dan, nadat Hij tot hen gesproken had, is opgenomen in den hemel, en is gezeten aan de rechterhand Gods, Marcus 16 : 19

Op Hemelvaartsdag herdenkt de kerk het heilsfeit dat Christus naar Zijn menselijke natuur, ziel en lichaam, is opgevaren van de Olijfberg naar de derde hemel. Naar Zijn Godheid is Hij alomtegenwoordig, maar naar Zijn menselijke natuur blijft Hij in de hemel, totdat Hij wederkomt met de dag des oordeels. Was Zijn opstanding met Pasen de verhoging uit de staat der vernedering waarin Hij verkeerde op de aarde als dienstknecht des Vaders en de Man der smarten. Zijn verhoging was nog niet voltooid met de verrijzenis uit de doden en het uittreden uit het graf. Christus-moest tot de Vader komen. Hij moest de plaats gaan innemen aan de rechterhand des Vaders en met eer en heerlijkheid gekroond worden.

En ook op de Hemelvaartsdag wordt de kerk des Heeren opgeroepen niet te zien op de aarde, maar worden de harten van Gods kinderen, die met alle ontvangen genade nog zoveel aan het stof gekluisterd zijn, vermaand en opgeroepen te bedenken de dingen die van boven zijn, waar Christus is. Ook de Hemelvaart is het heilsfeit dat nut voortgebracht heeft voor Zijn kerk, daar Hij nu hun Voorbidder is aan de rechterhand des Vaders, voor Zijn strijdende kerk op de aarde. Zijn verheerlijkt zijn in de hemel is voor Gods kinderen de bron en oorzaak van troost en vrede en dit is ook de zekerheid van hun eeuwige overwinning en zaligheid. In de Hemelvaart des Heeren is vervuld de belofte van psalm 68: „Gij zijt opgevaren in de hoogte; Gij hebt de gevangenis gevankelijk gevoerd; Gij hebt gaven genomen om uit te delen onder de mensen, ja, ook de wederhorigen om bij U te wonen, o Heere God!"

Het feit van de Hemelvaart heeft in alle stilte plaatsgevonden, geen engelenkoor heeft er gezongen zoals bij het Kerstfeest, geen rotsen zijn er gescheurd en geen aarde is bewogen zoals bij Pasen, maar alleen een wolk nam Jezus weg uit het gezicht van de nastarende discipelen en alleen twee engelen in witte kleding hebben Zijn aankomst in de hemel vermeld. Doch dit is geen vermindering van de belangrijkheid en het nut van de Hemelvaart voor Zijn kerk, maar het is wel de prediking dat Christus' rijk op aarde niet komt met uitwendig geluid, maar dat de kracht van Gods Geest Christus' verworven heil in stilte zal toepassen en uitwerken in de harten van vijanden die gewillig zullen worden op de dag van Zijn heirkracht.

Ook was Christus' werk op de aarde af toen Hij ten hemel voer, daar dit gebeurde nadat Hij tot hen gesproken had. Ja, de 40 dagen zijn voor Zijn discipelen onmisbare dagen geweest. Wat hebben zij veel geleerd uit de woorden die de opgestane Christus tot hen gesproken heeft en wat moesten zij veel leren om er wat van te verstaan wat de Heere hen gezegd had: „Het is nut dat Ik wegga, want Ik zal de Vader bidden dat Hij een andere Trooster zal zenden". O, wat waren de harten en de ogen van de discipelen daarvoor gesloten, wat stonden zij in deze weg met de rug naar Christus toe. Zij konden en wilden het niet vatten, dat er meer vreugde zou komen van hun Zaligmaker in de hemel dan met het rondgaan met Hem op de aarde. Alleen Christus Zelf kon hen daarvoor vatbaar maken en inwinnen; dit heilgeheim van het Koninkrijk der hemelen moest Christus Zelf voor hen openbaren. En zo is steeds Christus weg om het mindere weg te nemen en het meerdere daarvoor in de plaats te stellen. Maar daar tussenin ligt er de weg van worstelen om te behouden wat men heeft ontvangen, een tijd van droefheid en smart om het verlies, voordat een rijker bezit het deel zal worden. Dit is dan ook de weg des geloofs, die zo geheel onderscheiden is van alle menselijke berekening en menselijk gevoel; de rechtvaardige zal uit het geloof leven.

Het waar zaligmakend geloof gaat als de planting des Heeren in de harten van Gods kinderen door de bedding van het gevoel. Geloof is zonder gevoel niet mogelijk, maar er kan toch zoveel gevoel zijn zonder oefenend geloof. Wat een weg is het voor één die voor de spiegel van de wet ontdekt is aan zijn zondig en schuldig bestaan voor God en vertroost is geworden door Gods barmhartigheid en goedertierenheid, voor een ellendige en nooddruftige, ja, om dan deze troost weer te'moeten missen, waarbij de wet als schuldeiser alleen overblijft. En toch achter deze geestelijke afsnijding in het hart openbaart de Vader de Persoon van Christus voor het oog des geloofs als de Weg, de Waarheid en het Leven. Wat een weg is het voor één die zoveel zoete en dierbare geloofsomhelzingen met Christus heeft mogen hebben, uit Zijn lijden en sterven de zaligheid van het bedekkende bloed voor de schuld en straf der zonden heeft mogen ervaren, ja, om dan in de vierschaar der consciëntie niets over te houden dan een eisend en rechtvaardig Rechter en een hart schuldig aan al Gods geboden. En toch is dit de weg Gods, dat Hij goddelozen rechtvaardigt en hun zonden vergeeft alleen om de gerechtigheid van Hem, Die dood is geweest, maar eeuwig leeft.

Aan de zee van Tiberias had Christus Zijn jongeren geleerd dat ze niet moedeloos moesten zijn om hun moeilijke opdracht te gaan vervullen: „Ge zult Mijn getuigen zijn, beginnende te Jeruzalem ..." En zonder dan dat Christus dagelijks met hen lichamelijk op de aarde zou zijn, maar dat juist daarom Hij nu in de hemel was om voor hen bij de Vader te bidden en Zijn Geest van kracht en bekwaammaking uit te storten in hun harten. Daarvoor was nu de hemelvaart nodig, daarom is Hij opgenomen in de hemel. De Vader Zelf heeft Christus binnengehaald. De Ark Gods werd opgebracht naar het hemelse Jeruzalem. Na de vernedering in de diepte, ontvangt nu het vlees geworden Woord de hoogste eer in de hoogte. Na op de aarde aan alle eisen van de Vader voldaan te hebben, heeft de Middelaar Gods en der mensen recht op deze verhoging. Om deze verheerlijking had Christus op de aarde gebeden: „Nu verheerlijkt Mij Gij Vader, bij Uzelf, met de heerlijkheid die Ik bij U had eer de wereld was". Christus heeft nu als de Middelaar recht op de hemel, waar de Vader Hem zou kronen en de heerlijkheid der opstanding van de Paasmorgen wordt nu de heerlijkheid en de luister ook in de Hemelvaart. Nu het. recht Gods betaald is op de aarde heeft Christus recht op de hemel als Hoofd van Zijn gemeente. De belofte aan Adam in het paradijs gedaan in het werkverbond, wordt nu volvoerd in het genadeverbond. Christus heeft het hemelse paradijs, dat eeuwig en onverliesbaar is, verdiend en als zeker pand dat eenmaal al Zijn gunstgenoten met Hem in deze heerlijkheid zullen delen is Hij gezeten aan de rechterhand Gods.

Daar nu heeft Christus en naam boven alle naam en de regeermacht over alle dingen. Niet als een aardse koning zou Hij regeren zoals de Joden dachten en waarvan de discipelen zelfs nog zo vol waren door het stellen van dwaze vragen onderweg naar de Olijfberg. Neen, de discipelen mochten zich niet bemoeien met de dingen des Vaders, hun taak was alleen Christus te gehoorzamen, naar Jeruzalem te gaan om te wachten op de zending van de Trooster en dan uit te gaan om te prediken onder alle volken. Maar ook dit maakte Christus Zelf waar door hun Voorbidder bij de Vader te zijn. En de vrucht van deze Hemelvaart was dan ook: „zij aanbaden Hem en keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap". Grote blijdschap om Christus, omdat hun Hoofd en Heere nu met eer en heerlijkheid was gekroond. Grote blijdschap in Christus omdat zij de kracht en troost ontvingen van hun biddende Voorspraak bij de Vader. Dit was de vrucht van de hemelvaart: met blijdschap vervuld zijn de jongeren in het midden van de vijandige bloedstad Jeruzalem, maar ook jongeren op de knieën die met de belofte van de komende Vertrooster biddende-waren bij de Belover. Zo was het met hen: ze wisten dat hun Hoofd in de hemel was en dit gaf ook een gemis in het hart. Maar bij dit gemis was er ook de troost van de komende Geest Die alle gemis in volheid zou veranderen. En dit zijn toch rijke weeskinderen op de aarde, die door de geloofsoefeningen hun Zaligmaker in de hemel als hun Voorbidder hebben leren kennen. En die in alle gemis en strijd gedurig met de hemel bezig zijn om met Zijn Geest vervuld te worden; opdat de Geest en de bruid zegge: Kom. , , En die het hoort, zegge: Kom. En die dorst heeft, kome, en die wil, neme het water des levens om niet."

's Gravenhage

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 mei 1971

De Saambinder | 4 Pagina's

DE HEMELVAART DES HEEREN

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 mei 1971

De Saambinder | 4 Pagina's