Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Van de staten des Middelaars.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Van de staten des Middelaars.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

(SLOT)

Met die nederdaling ter helle belijden wij, dat Christus vóór Zijn dood de helsche angsten geleden heeft. Gods Woord spreekt daarvan in Psalm 16 : 10: ant Gij zult Mijn ziel niet verlaten in de hel.

Ps. 88 : 5—7. Ps. 116 : 3. Hand. 2 : 27. Rom. 10 : 7. Efeze 4 : 9 en 10.

Dat lijden der helsche smarten was voor Christus noodzakelijk om Zijn uitverkorenen van de hel te verlossen. Daartoe moest Hij een vloek der helle worden.

Beza wil door de nederdaling ter helle alleen de begrafenis van Christus verstaan hebben. Doch ten rechte merkten anderen op, dat dit artikel dan als herhalend wat airede beleden is, onnut zijn zoude.

Calvijn ziet in de nederdaling ter helle het zielelijden van Christus. De Westminster Catechismus zoowel de kleine als de groote, verstaat door de nederdaling ter helle het verkeeren van Christus in den staat des doods. Zoo ook spreken Perkins en Amesius.

Het komt ons voor, dat wij die opvattingen gevoeglijk kunnen samenvoegen. Het in een afzonderlijk artikel belijden van de nederdaling ter helle, en dat wel nadat getuigenis gegeven is van het lijden en van den dood en van de begrafenis van Christus, is geschied om een klaar en helder licht te werpen op hetgeen in dit lijden en sterven geweest is. Daarin is niet alleen geweest schrikkelijk lijden naar ziel en lichaam, maar het allerschrikkelijkste lijden; het hellelijden van Christus, waardoor Zijn uitverkoren Kerk van de helsche smarten eeuwige verlossing verkregen heeft. Zoo spreekt dan ook de Heidelbergsche Catechismus van de nederdaling ter hel. Zondag 16.

Op een tweetal zaken valt in dit artikel bijzondere nadruk, n.l.

a. dat die nederdaling ter hel geschied is vóór het sterven van Christus;

b. dat zij beteekent dat Hij de angsten der hel gedragen heeft.

De Socinianen loochenen de nederdaling ter. helle, en zien daarin het niet aanwezig zijn van Christus in den dood.

Op de dwaling met Rome valt hier het volle licht. De neo-Gereformeerden van onze dagen, beroepen er zich gedurig op, dat zij met Rome een en dezelfde Apostolische Belijdenis hebben. Maar hoe hemelsbreed verschillen de verklaringen dier Belijdenis en hoe diep is de kloof in betrekking tot 't artikel van de nederdaling ter hel! Rome toch verstaat dit artikel zóó, alsof het beweren zou, dat Christus naar „den voorburg der vaderen is afgedaald". In dat voorportaal der helle, dat niet bestaat, zouden dan de geloovigen van het Oude Testament gevangen zijn gehouden tot Christus gestorven ware en de Heere zou nu, na Zijn dood, hen uit dien voorburg hebben verlost en ten hemel gebracht. Met het artikel van de nederdaling van Christus ter helle zoeken de roomschen alzoo hun leer van het vagevuur te sterken. Ook de Lutherschen stellen, dat Christus plaatselijk ter helle is nedergedaald, n.l. om Zijn triumph te bewijzen over de duivelen. Dus zoude de nederdaling ter helle, volgens roomschen en Lutherschen, behooren tot den staat der verhooging, en daarvan de eerste trap vormen.

Deze voorstelling is geheel en al verwerpelijk. Ten onrechte beroept men zich op: het zijn in ’t

graf, waarvan in Ps. 16 : 10 en Hand. 2 : 27: ij zult Mijne ziel in de hel niet verlaten en op Rom. 10:7: ie zal in den afgrond nederdalen ? Hetzelve is Christus uit den dood opbrengen

In deze plaatsen wordt gezien op de helscKe angsten, die Christus leed voor Zijn uitverkorenen en op Zijn nederdalen in den dood, dragend de helsche smarten.

Efeze 4:9: Dat Hij ook eerst is nedergedaald in de nederste deelen der aarde" ziet op de diepe vernedering van Christus en Zijn menschwording, lijden en dood. Terwijl de Apostel in 1 Petr. 3 : 18, 19 spreekt van de ongeloovigen ten tijde van Noach. Toen is hun gepredikt en niet na hun vreeselijk sterven; nu zijn ze in de hel en daar wordt niet gepredikt.

De geloovigen des Ouden Testaments waren niet meer onder straf-schuld, wijl Christus van eeuwigheid ook hun ten Borg geweest is, Hebr. 11 : 5, 2 Kon. 2 : 11, Jes. 13 : 4, 5. Hun zielen waren in den hemel, ja zelfs voer Elia zichtbaar ten hemel op.

De nederdaling ter hel behoort alzoo tot den staat van de vernedering van Christus en is geweest het lijden van de helsche straf vóór Zijn dood.

In den staat der vernedering heeft de Heere Jezus Zijne gemeente gekocht met Zijn bloed. Zij is duur gekocht, niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, maar met het bloed van den Zone Gods. Door het geloof verkrijgt Gods volk het borgtochtelijk lijden en sterven van Christus de dadelijke verzoening met den Vader en wordt het dronken van de liefde Christi. Hij is blank en rood en draagt de banier boven tienduizend. Zulk een is mijn Liefste'; zulk een is mijn Vriend, o dochteren van Jerzuzalem.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 1939

De Saambinder | 4 Pagina's

Van de staten des Middelaars.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 1939

De Saambinder | 4 Pagina's