Rijkdom voor armen

Armen van geest zijn de eenvoudigen, die geringe gedachten van zichzelf hebben. De gebrokenen van hart, die het in hun armoede zoeken bij God. Armen van geest komen wij herhaaldelijk tegen in de psalmen, waar maatschappelijke en geestelijke ellende vaak inéén wordt gezien. Jezus heeft het portret van deze armen heel concreet getekend in enkele gelijkenissen. We noemen er één. De gelijkenis van de Farizeeër en de tollenaar. Daarin laat Jezus de gezindheid zien van de arme van geest tegenover de gezindheid van de geestelijk rijke.

De geestelijk rijke is de Farizeeër. Hij is vol eigenwaan en roemt in eigen voortreffelijkheid.

De arme van geest, de tollenaar, daarentegen heeft niets te etaleren. Hij durft bijna niet voor de hoge en heilige God te verschijnen. Hij staat van ver. Want hij heeft God niets anders aan te bieden dan schuld. Liever was hij buiten de tempel gebleven, maar hij kon het niet laten naar binnen te gaan. Innerlijke onrust dreef hem naar de Heere uit.

Van huis uit lijken we allemaal op die Farizeeër. Wij voelen ons rijk met onze kerkgang, rijk met onze gaven en gebeden, rijk met ons geloof en onze bekering. Van huis uit hebben wij aan geen ding gebrek. Maar wij weten niet dat wij arm, blind en naakt zijn.

Wat wij nodig hebben is, dat de Heilige Geest ons ontdekt aan onze armoede. Eerder komen wij er niet achter. Vroeger zei men wel eens: Vraag maar veel om arm makende genade. En werkelijk, die hebben we nodig, voor het eerst en telkens weer opnieuw. Want we voelen ons zo gauw weer meer dan we in werkelijkheid zijn.

Hebben we arm makende genade ontvangen, dan neemt de Heilige Geest ons alles af waarmee wij rijk menen te zijn. Dan verliezen we al onze zogenaamde vastigheden. Dan houden we niets over dan alleen maar onze armoede. Onze bittere, schuldige armoede! En dan gaan we de tollenaar verstaan, die bad: „O God, wees mij zondaar genadig!” Dan bidden wij met hem mee. Dan blijven we niet steken in het zuchten over onze zonden. Die mensen kom je wel eens tegen. Voor hen lijkt het zuchten het ware te zijn. Maar dan kennen ze hun ware nood niet. Want de ware arme van geest is niet tevreden met het zuchten over de zonde. De ware arme van geest vlucht met zijn nood naar God, de Hoorder der gebeden. Hij wil bevrijd worden van zijn last.

Of anders gezegd: hij wil met God verzoend worden. Hij zoekt vrede met Hem door het geloof. Daarbij pleit hij op de enige pleitgrond die er is. Dat is het ofer van Christus, waarmee Hij de zonde van Zijn volk heeft verzoend. Dankzij Zijn offer is er genade voor alle armen van geest. Genade voor lichaam en ziel beide.

Jezus spreekt de armen van geest zalig, want hunner is het Koninkrijk der hemelen. Dat Koninkrijk zie je niet. Toch bestaat het. Het is een geestelijk Rijk, dat bestaat uit geestelijke gaven, zoals vrede en vreugde, gerechtigheid en heiligheid.

Hier hebben ze het nog niet in hun volle bezit. Hier is nog zoveel strijd, moeite en pijn. Maar straks wordt dat anders. Als Jezus wederkomt, zal dat Koninkrijk in haar volle heerlijkheid doorbreken. Het zal gevestigd worden op een nieuwe aarde onder een nieuwe hemel. Dan zal er geen moeite meer zijn, geen ziekte en geen dood. Want dan zijn de eerste dingen voorbijgegaan en is alles nieuw geworden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen