Het cadeai van Esther

"Morgen is het feest!" Juichend komt Ilse de keuken in waar mama bezig is.

"Feest? " Verwonderd kijkt mama Ilse aan. "Waarom dan? "

"Nou zeg, " reageert Ilse verontwaardigd, "wéét u dat dan niet meer? Morgen komt Esther toch thuis uit het ziekenhuis? " Tjonge, dat mama dat vergeet! Esther kreeg opeens heel erge buikpijn en toen kwam de dokter. Hij schrok best wel, want hij liet zomaar een ziekenauto komen. Die moest Esther naar het ziekenhuis brengen. Daar is Esther toen geopereerd. Haar blinde darm werd er uit gehaald. Ilse kijkt nog eens naar mama. Zou ze het echt niet meer weten...? Maar mama begint opeens te lachen. Zie je wel, ze houdt haar voor de mal! "Natuurlijk vergeet ik dat niet, Ilse!" zegt mama. "Ga maar eens snel in de kamer kijken. Misschien kun je papa wel helpen met de slingers ophangen!" Ilse vliegt de kamer binnen om samen met papa de slingers op te hangen. Binnen een mum van tijd is de hele kamer versierd! En dan is het bedtijd. Papa brengt haar deze avond naar bed. Nou, en dan is het altijd feest, hoor! Papa draait altijd met haar een paar rondjes door de kamer en dan gooit hij haar opeens op bed. Een beetje eng vindt Ilse dat wel, maar toch ook wel weer erg spannend! Papa neemt Ilse op zijn arm en draagt haar zo de trap op, naar haar slaapkamer. In zijn andere hand heeft hij een cadeautje. "Wat is dat, papa? " vraagt Ilse en tegelijk probeert ze het uit papa's hand te pakken. "Ho, ho!" roept papa. "Voorzichtig hoor, dat is helemaal niet voor jou, nieuwsgierig Aagje! Dat is een cadeautje voor jouw grote zus, die morgen weer uit het ziekenhuis komt. Zullen wij dat samen eens een goed plekje geven? "

Ilse denkt eens goed na, waar zouden ze dat cadeautje toch kunnen laten? Ze is trouwens ook best nieuwsgierig wat er in zal zitten... Dan weet ze opeens een goed plekje. "In de grote kast, papa, op Esthers kamer. Daar komt nu toch niemand en dan kan lekker niemand dat cadeautje zien!" Dat vindt papa een goed idee. Samen leggen ze het cadeautje in de kast op Esthers kamer.

Eindelijk ligt Ilse op bed. Maar... ze kan helemaal niet slapen. Wat zou er toch in het cadeautje zitten? Zal ze eens stiekem gaan kijken? Ze weet nu toch waar het cadeautje ligt... Maar stel je voor dat papa of mama het hoort... Het is een dun, lang cadeautje, dat weet Ilse nog. Zou het een leesboek zijn? Of misschien een spel? Het kan ook een puzzel zijn... Hè, wist ze het maar. Ilse draait zich nog eens om in bed. Bah, ze kan helemaal niet slapen. Dat komt omdat ze zo nieuwsgierig is. Maar stiekem in Esthers kamer gaan kijken wat voor cadeautje het is... dat durft ze nu ook weer niet! Eindelijk valt Ilse in slaap. Maar midden in de nacht wordt ze opeens wakker. Gelijk weet ze dat er iets is, maar wat ook al weer? O ja, Esther komt morgen uit het ziekenhuis! En papa en mama hebben een cadeautje voor Esther gekocht. Ilse tilt haar hoofd eens op van het kussen; wat is het stil in huis! ledereen slaapt: papa en mama in de kamer naast haar en Mirjam op haar eigen kamer, boven op zolder. Zal ze...? Even weifelt Ilse nog, maar dan staat ze opeens naast haar bed. Ze gaat het cadeautje voor Esther bekijken! Esther zal het vast niet erg vinden als ze het al gezien heeft. Papa en mama slapen toch, dus die horen toch niets! Daar sluipt Ilse over de donkere overloop naar de slaapkamer van Esther.

Voorzichtig doet ze de deur van Esthers kamer open. Oeiii, wat piept die deur! Stokstijf blijft Ilse staan. Stel je voor dat papa of mama het hoort! Nee, gelukkig, het blijft stil. Zachtjes duwt Ilse d§ kamerdeur verder open. Wat is het donker in de kamer! Snel doet Ilse de deur achter zich dicht, zodat ze het licht aan kan doen. Heel zachtjes opeist ze de deur van de kast, waar papa het cadeautje heeft neergelegd. Daar ligt het! Voor een paar truitjes van Esther! Als ze daar maar bij kan, want het ligt wel hoog in de kast! Maar daar weet Ilse wel wat op: ze pakt Esthers stoel en even later staat ze triomfantelijk met het cadeautje in haar handen. Ha, daar heeft ze het! Snel gaat ze op het randje van Esthers bed zitten en voorzichtig peutert ze het plakband los. Ze moet wel heel voorzichtig doen, want het papier mag niet stuk gaan! Eindelijk heeft ze het papier er helemaal van af gekregen. Wat mooi! In haar handen houdt Ilse een hele mooie, platte doos met een doorzichtig deksel. En in de doos... daar liggen allemaal kralen, héél veel kleuren, in allemaal verschillende vakjes. Ademloos zit Ilse te kijken. Dat zou zij ook wel willen hebben."Stil! Hoort ze daar iets? Opeens wordt Ilse een beetje bang. Als papa en mama merken dat ze hier zit... Snel doet ze het deksel van de mooie doos dicht en dan... laat ze de doos in de haast zomaar vallen, boven op het bed! De kralen rollen alle kanten uit, over het dekbed, langs het kussen en zelfs een paar op de grond! Wat schrikt Ilse! Snel, snel! Alle kralen moeten weer terug in de doos! Vóórdat mama of papa het hoort. Ilse let er in de haast helemaal niet meer op of ze de groene kralen wel bij de groene in het vakje doet en de gele bij de gele. Alle kralen stopt ze zomaar door elkaar in de doos. En nu het cadeautje nog dichtplakken; dat is wel moeilijk! Maar uiteindelijk zit het papier weer helemaal om de doos heen. Het zit wel niet zo netjes als eerst, maar toch...het cadeautje is weer ingepakt! Even later ligt het weer op de plek in de ka'st, voor de truitjes van Esther. En Ilse ligt met een bonzend hart in bed. Eigenlijk heeft ze toqh wel een beetje spijt van wat ze heeft gedaan, want zó leuk is het nu ook weer niet dat ze nu eindelijk weet wat er in het cadeautje voor Esther zit...'

(wordt vervolgd}

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen