Hoe vergaat het christen-studenten aan de universiteit?

Kleine kroniek

eze vraag wordt in Ambtelijk Contact (maandblad ten dienste van ouderlingen en diakenen van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland) aan de orde gesteld door prof. dr H.G.L. Peels. Hij doet dat met een bijzondere bedoeling, namelijk de aandacht te vestigen op het Christelijk Academisch Netwerk (CAN, Puntenburgerlaan 85, 3812 CC Amersfoort). Het is van belang dat we van het bestaan van het CAN afweten en het, waar mogelijk, steunen.

„De start van het academisch jaar Ugt inmiddels al zo'n vier maanden achter ons. We beseffen dat opnieuw duizenden christen-jongeren de gang naar universiteit en hogeschool hebben gemaakt. Sommigen deden dat voor het eerst, ter­ wijl ze met hun overstap van voortgezet onderwijs naar hoger onderwijs een nieuwe levensfase ingingen. Deze overgang gaat meestal gepaard met ingrijpende veranderingen: weg van thuis, een nieuwe omgeving, confrontatie met allerlei nieuwe opvattingen en levensstijlen.

In Nederland kennen wij de vrijheid van onderwijs, een kostbaar goed. Deze vrijheid maakte het mogeUjk om basisscholen en scholen voor voortgezet onderwijs met een duidehjke christehjke identiteit op te richten. Hoe belangrijk vinden we het, dat onze kinderen onderwijs ontvangen bij het hcht van de bijbel? Maar wat komt na de middelbare school? Dan bhjken vormen van christe- Ujk onderwijs schaars te zijn. Er is een beperkt aantal christehjke HBO-instellingen, maar op universitair niveau is er - afgezien van enkele theologische opleidingen - vrijwel niets. Wat moet het voor jongeren betekenen om hun wetenschappelijke opleiding te ontvangen in een „neutrale" secuUere omgeving? Studerende jongeren komen al snel voor ingrijpende vragen te staan. Wat is de relatie tussen aan de ene kant de levensovertuiging die zij van huis uit meekregen, en aan de andere kant de beoefening van de wetenschap op de universiteit? De problemen kunnen op dit punt echt groot worden. Aan de universiteiten zelf is nameUjk nog maar weining ruimte voor christelijke inzichten, waardoor studenten het gevoel krijgen dat de wereld van het geloof en de wereld van de wetenschap nauweüjks raakvlakken hebben.

Het gevaar is niet denkbeeldig dat in deze situatie jonge christen-studenten, zeker als zij (nog) niet tot een vaste levensoriëntatie zijn gekomen, tijdens hun jaren aan de universiteit zullen stranden, kerk en geloof vaarwel zeggen. Hoe gaan christen-jongeren zelf met deze dingen om? Hoe gaan de kerken hiermee om? Hoe spelen christehjke organisaties op het gebied van wetenschap hier op in? Een moment van nadenken is voldoende om de noodzaak ervan in te zien, dat initiatieven gericht op christen-studenten aan Nederlandse universiteiten stevig worden ondersteund.

Het Christehjk Academisch Netwerk (CAN) - een samenwerkingsverband van dertien christelijk-wetenschappehjke insteUingen - wil in dezen aanspreekpunt zijn voor activiteiten en initiatieven. Aangesloten bij het CAN zijn organisaties die christen-studenten proberen te bereiken door cursussen, publicaties, conferenties en colleges. Het CAN zoekt via zijn leden, naar wegen om studenten te helpen bij het vormen van een christe- Hjke visie op de mens, wetenschap en samenleving. Studenten worden aangemoedigd de vele mogehjkheden te benutten, o.a. door hd te worden van christelijke studentenverenigingen en door gebruik te maken van het collegeaanbod dat voor hen wordt ontwikkeld (via bijzondere leerstoelen e.d.). Gelukkig gebeurt er op het terrein van de vorming van jonge christen-studenten heel wat, zij het veelal van buiten de directe universitaire verbanden. Des te meer is het van belang dat in de kerken het besef gaat groeien welke belangrijke zaken hier op het spel staan. Te vaak bhjken jongeren tussen wal en schip te vallen, mede omdat ze onvoldoende steun vanuit hun omgeving ontvingen. Krijgen christen-studenten extra aandacht en begeleiding door ouderhngen en predikanten? Weten jongeren van het bestaan van een goede christeüjke studentenvereniging, wie attendeert hen erop? Hoe is de aansluiting met het kerkehjk miHeu in de studentenstad?

Even belangrijk is het dat christen-jongeren worden gestimuleerd de relatie tussen geloof en (hun) vakwetenschap goed te doordenken. Christen-academici zijn van niet geringe betekenis voor het kerkelijk en christehjk leven, zij zijn het immers die vaak geroepen zullen worden leiding te geven. Christen-academici die een gelovige visie hebben ontwikkeld op allerlei vragen in cultuur en wetenschap fungeren soms op bijzondere wijze als een zoutend zout. Vanzelfsprekend ontstaat deze visie tijdens de universitaire studie niet zomaar spontaan. Onze christen-jongeren hebben behoefte aan stimulansen uit hun omgeving, om deze weg van zelfstudie bewust te gaan. Het CAN wil graag attenderen op mogehjkheden die er zijn voor studenten om hun weg door de wetenschap samen met andere christenen te gaan. Dat behelst tevens een appèl: Hier hgt een bUjvende roeping voor christeüjke ouders, jeugdwerkers, voorgangers en predikanten. De hdorganisaties van het CAN roepen allen op om aandacht en (gebeds) steun te geven aan hen die in de universitaire wereld werkzaam zijn, zowel christen-wetenschappers als christen-studenten. De zaak waar het om gaat is het waard!" Misschien bent u als lezer van het G. W. persoonlijk of via uw kinderen hierbij direct betrokken. In elk geval dient het elk meelevend christen ter harte te gaan dat er ook voor de studenten een zo goed mogelijke handreiking wordt geboden om het geloof gestalte te geven in de praktijk van het leven en op de terreinen van wetenschappelijke doordenking. Ik zeg het prof. Peels graag na: De zaak is het waard!

Veenendaal

J.Hoek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen