Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

ORANJE EN BUREN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

ORANJE EN BUREN

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De kerkklokken luiden. De vlaggen en banieren wapperen en in de meeste straten van het kleine stadje Buren in de Betuwe hangen bloemenslingers van huis naar huis. Op het marktpleintje van de grote Lambertuskerk staan groot en klein popelend van ongeduld te wachten. Iedereen kijkt onafgebroken naar de kleine stadspoort, waardoor straks het jonge bruidspaar Buren zal binnen rijden.

Eindelijk wanneer de Prins en zijn adellijke bruid met blijde gezichten omringd door familie, vrienden en gevolg Buren inkomen, gaat een luid gejuich op onder het volk. Het is 8 juli 1551 — het huwelijk van Willem van Oranje en Anna van Buren wordt voltrokken. Deze gebeurtenis is inmiddels al ruim 400 jaar geleden.

Sinds die tijd is er een band ontstaan tussen het Huis van Oranje en Buren. Verschillende Oranjes hebben daarom in de loop van de jaren een bezoek aan het stadje gebracht.

Tijdens het huwelijk met Anna vertoefde Willem in het kasteel van Buren. Ook Frederik Hendrik, een zoon uit het vierde huwelijk van Willem, was hier graag. Van dit kasteel is jammer genoeg niets overgebleven. Alleen een monument gemaakt van restanten herinnert ons er aan.

Het weeshuis: een geschenk van Maria van Buren

Anna van Buren overleed reeds zeven jaar na de voltrekking van het huwelijk op 24 maart 1558. Zij liet twee kinderen na: Philips Willem en Maria.

Van alle Oranjes is Maria degene geweest die het nauwste bij Buren was betrokken. Niet alleen nam zij het regentschap over Buren jarenlang voor haar broer Philips Willem waar, maar ook schonk zij Buren in 1613 een prachtig weeshuis, waar weeskinderen werden opgenomen, goed verzorgd en opgeleid. (Maria was toen 57 jaar).

In 1595 trouwde Maria met de Schwäbische graaf Philips van Hohenlohe. Dit huwelijk bleef kinderloos.

Maria overleed tenslotte in 1616, en is bijgezet in de grafkelder in de St. Lambertuskerk te Buren.

Het weeshuis heeft nu een andere bestemming. Het doet dienst als museum van de Koninklijke Marechaussee. Het is zeker een bezoekje waard.

Banden tussen Buren en Oranje nauwer aangehaald

Nadat in 1807 het kasteel was gesloopt, kon alleen de band tussen Buren en Oranje bestaan door regelmatige koninklijke bezoeken. Bekend is de aanhouding van Prinses Wilhelmina van Pruisen (de echtgenote van Willem V) bij Goejanverwellesluis door de patriotten. Op haar terugweg heeft zij een bezoek aan het graafschap Buren gebracht.

Negentig jaar later stond Buren weer in de belangstelling. Koningin Wilhelmina en haar moeder Emma gaven toen de wens te kennen de Betuwe te willen bezoeken. Het nieuws van het koninklijk bezoek ging als een lopend vuurtje door onze stad. De handen werden uit de mouwen gestoken en de twee koninginnen, , Emma en Wilhelmina, een zo schitterend mogelijke ontvangst te bereiden.

Op woensdag 21 mei 1924 kwam koningin Wilhelmina voor de tweede keer, nu samen met Prins Hendrik. Ze bezocht toen het weeshuis en de Herv. Kerk. Van heinde en ver kwamen toeschouwers om getuige te zijn van dit grote gebeuren.

Het was een ware Oranjedag toen negen jaar later op 14 juni 1933 de jonge Prinses Juliana binnen Burens wallen verscheen om de brug over de Linge te openen. Het lint werd doorgeknipt en onder de klanken van het Wilhelmus betrad Prinses Juliana de nieuwe brug.

Teruggekeerd in het stadje liep de Prinses tussen een haag van weeskinderen in hun historische „uniformen" door (zie foto).

Weer was het een groot feest voor alle weeskinderen in het koninklijk weeshuis toen vrij onverwacht koningin Juliana op 21 april 1953 een kijkje kwam nemen in hun gezellige huiskamer en zelfs een kopje thee meedronk en één van de peuters, die in de box stond, met haar zakdoek z'n neusje snoot.

Het was 8 september 1962. Terwijl de vlaggen vrolijk wapperden, werd koningin Juliana toegewuifd door enthousiaste schoolkinderen. Ook nu diende het weeshuis weer voor de officiële ontvangst van de gasten. De Koningin bezichtigde een groot aantal tentoongestelde voorwerpen.

Weggedoken onder paraplu's brachten Prinses Beatrix en Prins Claus op 10 mei 1972 een werkbezoek aan Buren. Hoewel het oranjezonnetje zich schuil hield, werd het voor iedereen een geslaagde dag.

Op 6 september 1974 beklom Prinses Margriet de toen pasgerestaureerde molen: „de Prins van Oranje".

Hoewel ze bekende dat ze last van hoogtevrees had, stond ze even later bovenop de molenomloop.

De Prinses lichtte „de vang", oftewel ze trok aan de ketting waarmee ze de wieken losgooide.

Er stond een gunstige wind, en als herinnering aan de openingshandeling kreeg ze een zak gemalen meel aangeboden.

De laatste keer dat het „Oranje-boven" door de straten klonk was bij de officiële ingebruikname van de Sint Lambertuskerk op 18 november 1980 door prinses Margriet en haar man Mr. Pieter van Vollenhoven.

Buren en Oranje, een band die al veel eeuwen bestaat en hopenlijk nog lang zal blijven.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juli 1984

Daniel | 32 Pagina's

ORANJE EN BUREN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juli 1984

Daniel | 32 Pagina's