Van twee jongens en een kuil vol goud!

Heel lang geleden in de tijd dat de Spaanse soldaten in ons land waren, was er in hel dorpje waar de vader en de moeder van mijn opa en oma woonden al een hele smalle, lange, kromme weg. Die weg begon midden in hel dorp bij de hele grote oude kastanjeboom. vlak bij het prachtige huis van de burgemeester. En ging buiten het dorp steeds verder en verder tussen het grasland, de weilanden. Tol die weg weer kwam bij het volgende dorpje en daarna weer verder ging. steeds maar verder. Een hele lange, lange weg.

Op een dag.... Hé. houd hem, wacht, pas op. hup. sta dan toch stil.... grijp hem bij zijn staart, o... daar gaat 'ie!

Wat een geschreeuw! Wie rennen daar zo? Wie schreeuwen daar zo? Het zijn Govert en Arend-Jan en een varken....!

Govert en Arend-Jan zijn twee dikke vrienden. Ze zijn bijna altijd bij elkaar. Ze zijn ook bijna even oud. En op de school van meester Murre zitten ze naast elkaar. En als de school uitgaat, gaan zc altijd samen naar huis. En ze wonen ook nog naast elkaar...!

En die morgen, nog heel vroeg, bij het eten had de vader van Arend-Jan na het morgengebed gezegd: ..Arend Jan. je moet me beloven vandaag heel goed je best te doen op school. Geen kattekwaad uithalen en zorgen dat je niet school hoeft te blijven. Zeg dat ook maar tegen Govert! Want vanmiddag uit schooi moeten jullie me helpen! Ons grote varken gaat een poosje in de knollentuin van Aaldcrl. Jc weet wel oude Aaldert.... Maar ik heb geen lijd om het weg te brengen en oude Aaldert die kan dat niet meer. Nu moeten jullie vanmiddag het varken uit het hok halen en het in de knollentuin brengen. Eten genoeg daar voor dat beest!"

En Arend-Jan had gezegd: ..Dat varkentje zullen we wel eens even wassen, vader!" En later had Govert gezegd: „Dan mogen we van Aaldert misschien nog wel even z'n mooie zwaard en z'n mooie oude speer zien. En misschien vertelt hij nog wel over zijn krijgstocht met de Prins van Oranje. En.... misschien mogen we ook die mooie Bijbel weer zien die hij heeft gekregen omdat hij zo'n moedige soldaat was!"

En dan.... de school is uit, ... Zc hebben geen straf.... ..Kom mee. Arend-Jan. nu naar hel varken." Ze duiken het hok in. „Zullen we nog een touw meenemen.... Zullen we nog een stok pakken....? " „Nee joh. dat varken loopt zo wel.... Wacht maar. ik houd de deur wel open. als jij dan naast het varken gaat lopen." „Kom varken, eruit, loop maar. ga maar, je mag naar buiten, je gaat knollen eten." Maar hoe zc ook praten, roepen, "( varken wil niet lopen, "t blijft stofstijf staan. Ze duwen aan z'n kop. ze duwen aan z'n achterlijf, ze trekken aan z'n poten, maar 't blijft staan....

„Geef hem een klets op z'n achterlijf, dat doet m'n vader ook altijd", zegt Govert. Maar ineens....schiet het varken naar voren. En zo vlug als z'n poten maar willen, rent hij de schuur uit. Het pad op naar dc weg... de lange, lange weg....

„Help, daar gaat "ie!" Hel varken is niet meer te houden. Het loopt maar, het rent maar en Govert en Arend-Jan willen hem wel tegenhouden, maar dat gaat ook niet....

„Help. houd hem, wacht, pas op. hup, sta dan toch stil.... grijp hem bij z'n staart.... o. daar gaat "ie."

Het varken kijkt helemaal niet. Dwars door de mooie bloementuin van vrouwe Geertrui, dwars over hel mooie witte wasgoed dat de buurvrouw op het grasveld had gelegd om in de zon le bleken. Daar.... daar gooit het bij het huis van de burgemeester een kan met melk om....

(wordt reirolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen