Attentie DE GENERALE SYNODE

Onder dit opschrift heeft Ds. G. de Vries geschreven in het kerkbladvanRijnsburg„Toerusting”.

Hij schrijft daarin over het „vrouwenkiesrecht”.

Wij willen zijn visie gaarne de lezers van ons blad doorgeven.

Hij schrijft als volgt:

Uit dagblad berichten zal u bekend zijn, dat het kiesrecht der gemeente, dus in feite het kiesrecht van de vrouw, er „door” is. Hoede formulering etc. precies luidt, zal t.z.t. uit de gedrukte „akta” moeten blijken. Indienechter de persberichten juist zijn is het besluit genomen, dat de verkiezing van ambtsdragers op zulk een wijze kan geschieden, dat zusters der gemeente, die toegelaten zijn tot hetHeilig Avondmaal, aan de verkiezing deelnemen. Nadrukkelijk is aan deze uitspraak toegevoegd, dat dit kiesrecht van de vrouw niet moet en mag worden beschouwd als een stap in de richting van „de vrouw inhetambt”. Het deelnemen van de zusters aan de verkiezing van ambtsdragers ziet deze Synode niet als een „regeerdaad” en niet als in strijd met de Schrift, maar het bekleden van enig ambt door de vrouw acht ze daarentegen wel in strijd met de uitspraken in de Schrift. Althans, zo dacht deze Synode — in meerderheid — over het laatste. Wie zal zeggen hoe een Synode over zeg tien jaar er over denkt? Panta rei — alles vloeit, alles is in beweging, alles is op drift—,vooralinonzetijd. Met het begrip „tijdgebonden” wordt veelvuldig geopereerd. Het is dus best mogelijk dat over tien jaar dit begrip ook wordt gehanteerd in onze kerken om de vrouw in het ambt te krijgen. Daar komt dan nog bij dat het in onze kerken zoiets als traditie is, om — zij het ook schoorvoetend — achter de Gereformeerde kerken (syn.) aan te sukkelen. Het „vrouwenkiesrecht” — op de tafel gelegd als „kiesrecht der gemeente” — is daar het zoveelste bewijs van. Er komt dan na verloop van tijd wel meer uit de bus! Denkt eens zo’n 10 of 20 jaar terug! Toen werd er in onze kerken niet gedacht aan „verkiezingen” waaraan zusters deelnemen. In zijn rektorale rede „De positie van de vrouwinChristus’kerk”,uitgesproken op 19 September 1950, heeft Prof. Hovius duidelijk aangetoond dat de vrouw geen ambt in de kerk kan bekleden en dat ze evenmin gerechtigd is aan de verkiezing van ambtsdragers deel te nemen.

Die rede, waarin schriftuurlijke lijnen werden getrokken, werd destijds met instemming beluisterd en later in druk uitgegeven. Het moet voor deze hoogleraar wel een zeer pijnlijke zaak zijn geweest dat de Hilversumse Synode zijn principiele visie van de tafel heeft geveegd! Voor de afdoening van deze „vrouwenstemrecht-zaak” heeft hij dan ook een „nota” ingediend!

Ne deze Synode de genoemde beslissing heeft genomen, heeft ze daarmee uitgesproken, dat de Afgescheiden Kerken ten aanzien van deze zaak altijd „dwalende kerken” zijn geweest, althans „kunnen” zijn geweest. Immers, de synodebroeders schijnen niet helemaal zeker heid omtrent deze aangelegenheid te bezitten. De verkiezing „kan”geschieden metdeelname van de zusters, aldus ongeveerhet besluit. Het behoeft alzo dus niet te gebeuren! Dat is nu weer zo’n christelijke gereformeerde „kool-engeit-sparende” beslissing! Als het „vrouwenkiesrecht-in-de-kerk” werkelijk schriftuurlijk is, dan is het „geen kan geschieden”, maar een onverbiddelijk „moeten geschieden”!

Hoe het zij, deze Synode van Hilversum heeft met dat „kan-geschieden-op-zulk-eenwijzedat-ook-de-zusters-aan-de-verkiezingen-deelnemen” in feite verklaard, dat de Christelijke Gereformeerde Kerken in het verledenhebben gedwaald, omdat alleen de broeders hebben „kunnen” stemmen. Dat strekt niet toteervan onze „voortrekkers”! Die hadden geeninzicht in de Schrift ten aanzien van deze zaak? Het licht is pas opgegaan in Hilversum, anno Domini 1969! Maar dán past ons als kerken diepe verootmoediging voor de Heere. Dan moeten onze kerken schuldbewust het hoofd buigen, omdat er altijd onbijbels is gehandeld! Of die synodebroeders dit ookhebbengedaan in die Hilversumse kerk? Vermoedelijk zijnze „tevreden” naar huis gereisd, met uitzondering van het groepje broeders, dat deze beslissing zo maar niet kon verwerken. Een feit is, dat deze Synode bij veel trouwe kerkleden, waaronder ook zusters, een onverteerbare zaak op de maag heeft gelegd! Alomwordter geklaagd over het gemis aan „winkracht” (of werfkracht) van onze kerken. In verhouding tot de bevolkingsaanwas gaat ons kerkverband in zielenaantal niet voor, maar zelfs flink achteruit. Het Hilversumse besluitzouer wel eens oorzaak van kunnen zijn, dat dit proces in nog sneller tempo voortschrijdt. Tot zover Ds. De Vries.

Wij zijn dankbaar voor dit getuigenis en kunnen er ons geheel in vinden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen