Even langs

„Als je vrolijk bent, komen er de leukste dingen uit je handen"

Aangestoken door haar enthousiasme, zou je zo zelf de mouwen opstropen. Van een klomp grijze klei maakt mevrouw Van der Graaf de mooiste vazen, doosjes, schalen, bekers en potjes. Je zou het niet zeggen, maar ze is nog niet erg lang met haar hobby bezig.

Ongeveer zeventien jaar geleden begon ze een eigen bedrijf „Hoe het kwam, weet ik niet, maar ik zei altijd: Als ik nog eens stop met werken, ga ik pottenbakken. Heel raar, ik wist er geen reden voor, maar dat trok me. Ik ben altijd wel graag met mijn handen bezig geweest."

Een oven cadeau
Twee jaar geleden moest het echtpaar Van der Graaf wegens ziekte stoppen met werken. Bij het afscheid van het bedrijf kreeg mevrouw Van der Graaf tot haar grote verrassing een pottenbakkersoven.

„Toen zei ik heel laconiek: Nou, dan moet ik maar verder gaan met mijn hobby. Je moet weten dat ik met een paar buurtjes een pottenbakkerscursus gedaan had in Zevenhuizen. Dat was toch zo leuk. We leerden daar duimpotten en rollentechniek."

Die vaktaal mag mevrouw Van der Graaf even uitleggen. Ze lacht breeduit. „O, je hebt zo verschrikkelijk veel technieken. Voorlopig kom ik er nog niet mee klaar. Bij het duimpotten doe je alles met de hand. Je werkt met je duimen aan de binnenkant van de pot. Zo ga je het model vormen.

De rollentechniek is anders. Je maakt rolletjes van klei en met die rolletjes ga je een vaas of schaal opbouwen. Daarna ga je de rolletjes dichtsmeren met klei, zodat de ribbels verdwijnen. Kijk, deze fruitschaal heb ik op die manier gedaan."

Luchtbel
Toen mevrouw Van der Graaf een oven had, wilde ze zich verder gaan bekwamen. Ze ging (en gaat nog steeds) op les in Lekkerkerk. „Elke maandagavond bezoek ik de draaischijvencursus. Geweldig! Maar ja, toen moest ik natuurlijk ook een draaischijf hebben. In de krant stond een echte oude pottenbakkersschijf te koop voor 50 gulden. Die staat nu in de kelder, mijn hobbyruimte."

Daar kijk je je ogen uit. Rijen met drogende vazen en potjes staan te wachten om gebakken te worden. „O, dat komt zo krap. Je moet ze echt heel goed laten drogen. Ik houd zelf een termijn van vier weken aan. Want als je te vroeg bent en er zit een luchtbel in de klei, dan is het: Pats!

Pas was ik te ongeduldig. Ik had een prachtige pot met deksel gemaakt. Ik zeg tegen m'n man: Ik waag het, ik zet 'm in de oven. Kijk hier, het resultaat: een gat in de bodem..."

Met het vormen van een pot is mevrouw Van der Graaf ongeveer drie uur bezig. „Mijn lerares zei altijd: Je kruipt erin en je moet proberen er weer uit te kruipen. En dat is het moeilijkste. Want je kunt wel een leuk idee hebben, maar probeer het ook maar eens te verwezenlijken!"

Als een pot gevormd is, moet die een tot twee weken drogen. Daarna, de klei is dan leerhard, wordt hij „afgedraaid". Pas vier weken later gaat het werkstuk de oven in. Het wordt vijf uur gebakken bij 975 graden. Daarna gaat de oven uit en blijft het werk nog ruim twee uur sudderen.

Na het bakken wordt de pot geschuurd en geglazuurd. Dan gaat hij weer in de oven. Nu vier en een halfuur bij 1050 graden. Dan is het werkstuk af

Ontspanning
Mevrouw Van der Graaf beoefent haar hobby alleen in de wintermaanden, 's Zomers is ze druk in de tuin. „Het moet ook puur hobby, puur ontspanning blijven. Ik ga geen produktiewerk doen, hou op.

Gewoon voor mezelf, en om weg te geven als cadeautje. In februari was mijn man jarig. Toen mochten al mijn broers en zussen, ik heb er veertien, een vaas uitzoeken. Dat vind ik leuk."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen