Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De oude doos

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De oude doos

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Deze keer houden we het hoofdzakelijk op enkele oude, door lezers ingestuurde familiefoto's. De foto's van de beide echtparen zijn zelfs in de negentiende eeuw gemaakt. Niet alleen foto's: minstens zo interessant zijn een geboorteaankondiging en distributiekaarten uit de oorlog

Getrouwd in 1860
De familie J.W. Kragt uit Sint-Johannesga stuurde zo te zien de oudste foto's in. Er staan twee echtparen op; allen zijn overgrootouders van de inzenders. Barend Veldkamp (geboren in 1809!) ging met zijn tweede vrouw, Fennigje Veldkamp- van Keulen, naar fotograaf J.W. Salm in Kampen. Ze waren getrouwd in 1860. Een trouwfoto zal er niet gemaakt zijn, want de fotografie stond toen nog in de kinderschoenen... De tweede foto, gemaakt door fotograaf W. de Ringh, is van Jan Kragt en zijn vrouw Trijntje Kragt-Veldkamp. Van Jan is de geboortedatum niet precies bekend, Trijntje werd geboren op 15 januari 1837. Ook dit echtpaar trouwde in 1860.

Familiefoto
Mevrouw Veldman-van Krimpen uit Nieuw-Lekkerland stuurde een familiefoto van zo'n 75 jaar geleden in. Een trotse "opoe" Anna van Krimpen-Van der Wild zit met eerste kleindochter en naamgenoot Anna op schoot. De ouders staan erachter. Ze zijn allemaal „op z'n zondags" gekleed. De kleine Anna, een zuster van de inzendster, is nog in leven en nu 76 jaar oud.

Rijshout hakken
Een foto met een verhaaltje is afkomstig van mevrouw Van Ooijen-Vos uit Nederhemert. De foto is ongeveer 85 jaar oud en toont het gezin van haar overgrootouders. De oudste dochter staat naast haar moeder. Na deze dochter werden nog zes zoons geboren. Overgrootmoeder was een zeer nijver mens, die blijkbaar heel wat aankon. Toen haar moeder en schoonvader alleen overbleven, konden ze bij haar onderdak krijgen. De kleren voor het gezin naaide ze zelf, met de hand. Er bleef ook nog tijd over om voor anderen te naaien. Er werd wel efficiënt gewerkt. Zolang de jongetjes nog niet zindelijk waren, kregen ze jurkjes aan. Dat was gemakkelijker voor de was. Overgrootvader kon er ook wat van. 's Morgens om vier uur ging hij, voorzien van een zakje brood en een kruikje drinken, naar de omgeving (Groot Ammers, Streefkerk, Bergambacht) om rijshout te hakken. Later gingen de jongens ook mee. 's Avonds om zes uur kwamen ze terug, soms met natte kleren. Op de kachel werden stenen gelegd om op te warmen en daarna in de bedden te worden gelegd.

Geboorteaankondiging
Uit Nederhemert kwam een interessante brief van mevrouw C. Vos- Hobo. De foto is gemaakt in 1943, middden in de oorlog dus, en toont haar zus Aagtje. „Mijn ouders gingen daarvoor speciaal naar Gorkum", schrijft mevrouw Vos. „Ik denk wel eens: dat ze daar nog de moed voor hadden te midden van al die narigheid." Zelf werd ze geboren op 9 juni 1944. Geboortekaartjes werden er niet gemaakt. Een oom ging bij de familie die in omliggende dorpen woonde de blijde gebeurtenis "aanzeggen". Voor een oom die in Den Haag woonde, werd een uitzondering gemaakt. Hij kreeg een mooi klein kaartje waarmee de blijde gebeurtenis handgeschreven werd vermeld. De jonggeborene had natuurlijk ook recht op een deel van het schaarse voedsel en daarom kreeg ze een "Distributie Stamkaart". Het is geen foto, maar wel een historisch document uit de oude doos. Het opmerkelijke is dat, ondanks het feit dat de bezetting al vier jaar aan de gang was, bovenaan de stamkaart "Koninkrijk der Nederlanden" staat. Een paar maanden na de geboorte moesten de ouders met de kinderen evacueren naar de grootouders. Daar waren ook Duitse soldaten van de Wehrmacht ingekwartierd. Die waren er blijkbaar niet allemaal voor hun plezier. Soms hadden ze thuis zelf vrouw en kinderen en kwamen bij het zien van de kleine baby de gedachten daaraan extra bovendrijven, „Die kleine '^ Poppe", zeiden ze dan, terwijl er tranen in de ogen kwamen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 oktober 2003

Terdege | 116 Pagina's

De oude doos

Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 oktober 2003

Terdege | 116 Pagina's