Kerknieuws

T w e e t al te Werkendam, H. van Gilst te Dirksland en M. Blok te Rotterdam-C.; Boskoop, A. F. Dieleman te Yerseke en J. W. Kersten te Genemuiden.

Beroepen te Amsterdam-C, F. J. Dieleman te Yerseke; te Ridderkerk, J. B. Bel te Krabbendijke.

Bedankt voor Wolfaartsdijk, J. B. Bel te Krabbendijke, voor Utrecht M. Blok te Rotterdam-C.

MARKNESSE

De scriba der Gereformeerde Gemeente te Marknesse N.O.P., de heer A. v. Pienbroek, Leemringweg 21", Marknesse, is thans telefonisch aangesloten onder nummer Q5275-2456 Ens;

WESTZAAN

De scriba der Gereformeerde Gemeente te Westzaan, de heer G. Tanger, Allanstraat 322, Westzaan, is thans telefonisch aangesloten onder nummer K 2980—2324.

UITSPRAAK KERKGEBOUWEN GOUDA

Het gerechtshof te 's Gravenhage heeft Woensdag 22 December j.l. uitspraak gedaan in het proces over de kerkgebouwen te Gouda. In eerste aanleg voor de rechtbank te Rotterdam werden deze aan onze gemeente aldaar toegewezen. Het arrest van het Hof te 's-Gravenhage houdt thans in, dat binnen 2 dagen na betekening van het vonnis de gebouwen, de registers en notulenboeken ter beschikking moeten worden gesteld van onze gemeente, opstraffe van een dwangsom van ƒ 100 per dag bij niet opvolging. Ook werden Dr. Steenblok en zijn kerkeraad veroordeeld in de kosten van het proces, zowel voor de rechtbank te Rotterdam als voor het Hof te 's-Gravenhage.

Begrafenis Ds. A. van Stuyvenberg

Onder zeer grote belangstelling is op Maandag 20 Dec. het stoffelijk overschot van Ds. A. van Stuyvenberg ten grave gedragen. Vooraf werd een samenkomst gehouden in het kerkgebouw der Gereform. Gemeente te Waardenburg, de geboorteplaats van de overledene, waar hij ook begraven is.

Nadat het kerkgebouw geheel vol was en zeer velen zich met een staanplaats moesten tevreden stellen, opende Ds. Verhagen, als oudste der predikanten, dit samenzijn met het laten zingen van Psalm 89 : 19 en 8. Daarna las hij Deut. 34 : 1-8 en ging voor in gebed. In zijn toespraak wees Ds. Verhagen er op, hoe Ds. van Stuyvenberg geheel onverwachts door de Meester is afgelost van zijn post. Hij heeft de herdersstaf mogen nederleggen en is als schaap gebracht bij de kudde, die niemand tellen kan.

Ds. Verhagen wees enerzijds op de zaligheid, die de geliefde overledene thans heeft mogen verkrijgen, en waar wij met jaloersheid op mogen zien, maar anderzijds ook op de zware slag, die ons in dit sterven getroffen heeft. Allereerst is het verlies immers zo groot voor zijn weduwe en kinderen, tot wie Ds. Verhagen woorden van troost sprak, terwijl hij zich ook richtte tot de schoonzuster, die zoveel jaren met Ds. en Mevr. van Stuyvenberg heeft samengewoond. Maar ook trof een zware slag de gemeente van Aagtekerke, die haar leraar maar zo kort mocht bezitten.

Vervolgens sprak Ds. Verhagen enige woorden n.a.v. het sterven van Mozes. Mozes mocht vóór zijn sterven het beloofde land nog zien, waarin de Heere Israël zou binnenleiden. Hier sprak Gods eeuwige trouw, die ondanks alle ongerechtigheden van 's mensen zijde Zijn beloften vervult.

Op die berg, waar Mozes stond als een arm zondaar in zichzelf, stierf hij ook, Volgens sommige verklaarders, „aan de mond des Heeren". De Heere begroef Mozes Zelf opdat de mensen geen afgoderij met hem zouden bedrijven. Spr. stond er bij stil dat, als er een grafsteen op Mozes' graf moest gesteld worden, er alleen op zou behoeven te staan: „De knecht des Heeren".

.Dit grafschrift zou ook op het graf van Ds. van Stuyvenberg gesteld kunnen worden. Dit houdt immers alles in. Nu heeft hij zijn dienstwerk mogen beëindigen, zijn strijd is vervuld en hij mocht de rust des Heeren ingaan.

Spr. wees er op, hoe Ds. van Stuyvenberg gemist zal worden in de kring der predikanten, waar hij daarin zulk een grote plaats innam. In onderscheidene commissies had hij zitting, o.a. in de commissie van het Kinderhuis, waarvan de oprichting wel zijn levenswerk genoemd mag worden. ^

Met een ernstvol toepasselijk woord besloot Ds. Verhagen zijn toespraak waarna hij de wens uitsprak, dat de Heere Zijn Woord mocht bevestigen: „Ik zal dragen en Ik zal redden".

Onder het zingen van Psalm 84 : 6 beklom Ds. L. Rijksen de preekstoel. Hij wees er op, hoe Gods Woord zo waar bhjkt: „O God, Uw weg is in het heiligdom". Ds. Rijksen verklaarde, dat het hem getroffen had, dat Ds. Verhagen Deut. 34 had voorgelezen, het sterven van Mozes. Immers Mozes smeekte de Heere of hij toch het volk in Kanaän zou mogen binnenleiden, maar de Heere sneed dit af met de woorden: , *Spreek Mij niet meer van deze zaak". En deze zelfde woorden sprak de Heere tot Ds. van Stuyvenberg toen hij de Heere vroeg of hij toch in Nunspeet zou mogen blijven en niet naar Aagtekerke zou behoeven te gaan. Mozes wilde nog voort. „Zijn oog was niet donker geworden en zijn kracht was niet vergaan". Hij wenste nog langer het volk te leiden. Maar het was Gods wil niet. En zo heeft ook nu de Heere gesproken: „Het is genoeg", en werd Ds. van Stuyvenberg afgelost van zijn post. Op de laatste Zondagmorgen had hij als tekst: „Uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid". Dat mag hij thans volmaakt ervaren, ja die Koning is ook het Lam, dat zal leiden tot de levende fonteinen der wateren. Veel smart heeft de overledene geleden, ook over de nood der kerk, maar nu zal de Heere alle tranen van zijn aangezicht afwissen.

Ook Ds. Rijksen richtte zich tot de weduwe, kinderen, schoonzuster en verdere familie, alsook tot de gemeente van-Aagtekerke. Gezongen werd nog het 2e vers van Psalm 68.

Terwijl allen op hun plaats bleven zitten, gingen de familie met de predikanten naar het ouderlijk huis van Ds. van Stuyvenberg, waar de kist uitgedragen werd. Achter de volgauto's sloten zich later een onafzienbare schare van belangstellenden uit de kerk met nog vele anderen aan.

Op het graf werd allereerst het woord gevoerd door Ds. Ligtenberg. Hij bepaalde de aanwezigen er bij, Hoe we van Samuel lezen: „En hij stierf". Samuel werd begraven in zijn geboorteplaats, evenals Ds. van Stuyvenberg, Alle mensen hebben twee dingen gemeen, n.l. geboorte en sterven. Niemand leeft op aarde, die niet sterft. De dood is door de zonde in de wereld gekomen. En toch is er tweeërlei soort mensen, kinderen der wereld en kinderen Gods. En voor de laatsten is de prikkel des doods weggenomen. Tot deze behoorde ook Ds. van Stuyvenberg. Hij is door God opgezocht en door de Geest bearbeid. Ds. van Stuyvenberg was geëerd en bemind en dat is een weldaad, maar een grotere weldaad is, als we ook van God bemind zijn. Nu mag hij daar zijn, waar rusten de vermoeiden van kracht, verlost van een lichaam der zonden en des doods.

In een ernstvol woord wenste Ds. Ligtenberg de kinderen toe, het door genade te mogen getuigen: „De God mijner vaderen is mij ontmoet".

Ouderling van Melsem van Aagtekerke stond er vervolgens bij stil, dat er een groot vorst in Israël is gevallen, maar dat hij is gevallen in de armen van de Heere Jezus. Ouderling van Melsem wees er op, dat ook de slag voor de gemeente zo zwaar is, waar Ds. van Stuyvenberg zich nog maar zo kort tevoren aan de gemeente had verbonden, maar hij nu reeds zulk een grote plaats in de harten innam. Nochtans wees ouderling van Melsem er op dat de Heere kastijdt uit liefde en dat Hij nooit plaagt uit lust tot plagen. Ook de burgemeester van Aagtekerke wees in zijn toespraak op de blijdschap, die er geheerst had in heel de burgerlijke gemeente, toen Ds. van Stuyvenberg het beroep had aangenomen en de droefheid, die thans aller deel is.

Ds. Blok wees op een woord van Hem, Die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Deze zeide: „Onze vriend Lazarus slaapt". Lazarus was een uitverkoren vriend. Hij was van een vijand een vriend gemaakt. Zulk een vriend was ook Ds. van Stuyvenberg. Hij slaapt. Straks wordt hij opgewekt want de dood spreekt niet het laatste woord. Ds. Blok riep de aanwezigen toe: „Sta op gij die slaapt, sta op uit de doden".

Tenslotte sprak dhr. T. van Stuyvenberg, de zoon van de overleden predikant, een woord van dank, waarin hij ook stil stond bij de zware slag die hun familie getroffen heeft.

Uit alle oorden van het land merkten we belangstellenden op, in het bijzonder uit de gemeenten waar Ds. van Stuyvenberg gediend heeft, n.l. Benthuizen, Yerseke, Nunspeet en Aagtekerke. Van deze laatste gemeente was de voltallige kerkeraad aanwezig.

Van de predikanten merkten we op. Ds. A. Verhagen, Ds. Ligtenberg, Ds. L. Rijksen, Ds. Bel, Ds. Blok, Ds. de Gier, Ds. van Dam, Ds. Dieleman, Ds. van Gilst, Ds. Hage, Ds. A. Honkoop, Ds. Cabaret, Ds. H. Rijksen en de studenten van de Theologische school, terwijl ook Ds. R. Kok aanwezig was.

De vorige week Vrijdagavond 17 December was reeds een bijzondere dienst - gehouden te Aagtekerke in het kerkgebouw in verband met het overlijden van Ds. van Stuyvenberg. Ook hiervoor was zeer grote belangstelling geweest, niet alleen uit de gemeente Aagtekerke zelf doch ook uit andere gemeenten van Walcheren en geheel Zeeland. In deze dienst, die geleid werd door Ds. L. Rijksen als consulent, sprak ook Ds, Dieleman namens de gemeente Yerseke, waar de overledene ook zoveel jaren met grote zegen had gearbeid. Verder werd toen door ouderling van Melsem in Aagtekerke eveneens een kort woord gesproken.

Overlijden en begrafenis van ouderling A. van Bochove Jz.

Zondag 12 December j.l., heeft op 84 jarige leeftijd de heer A. van Bochove van Nieuw-Beijerland, het tijdelijke met het eeuwige verwisseld.

Gedurende 46 jaren mocht hij de gemeente van Nieuw- Beijerland dienen als ouderling en had daarnaast ook vele werkzaamheden in het algemeen kerkelijk leven, waar hij zijn beste krachten ook aan heeft gegeven. Zo had hij o.a. zitting in het curatorium van de Theologische School der Geref. Gem. en was hij deputaat van de Generale Synode in de Commissie voor Emeritering. Donderdagmiddag had onder grote belangstelling de teraardebestellüig plaats.

Om 13 uur werd in het kerkgebouw eerst een dienst gehouden daar het huis veel te klein was. Deze dienst werd geleid door Ds. Ligtenberg van Rotterdam-W. Deze las Openb. 7 en sprak naar aanleiding van de omstandigheden hoofdzakelijk over de eerste en laatste verzen van dit hoofdstuk.

Daarna richtte hij woorden van troost tot de weduwe, familieleden en aanwezigen. Spreker noemde het een droeve dag voor de familie en de gemeente, maar anderzijds toch ook een blijde dag voor Gods volk en kerk, want de overledene is immers afgelost van zijn post om over te gaan van de strijdende kerk naar de triomferende kerk. De schelp is achter gebleven, maar de parel is naar boven gegaan.

Na het zingen van Psalm 68 : 2 kreeg Ds. L. Rijksen van Middelburg het woord, die een enkel woord wilde spreken namens al onze gemeenten in Nederland. Hij wees op het woord van de dichter uit Psalm 37 : 37: „Let op de vrome, zie naar de oprechte, want het einde van die man zal vrede zijn". Spreker zeide dat niet alleen de familie maar ook de gemeente een vader verloren had, ja dat heel de kerk veel in hem verliest daar hij zulk een belangrijke plaats innam op de meerdere vergaderingen.

Ouderling de Kok van Middelburg sprak hierna namens het curatorium en hoopte dat de zoons de plaats van hun vader zouden mogen innemen. Spr. zeide zeer veel jaren met hem in liefde te hebben samengewerkt, één met hem mocht zijn in gevoelen en gedachten. Ouderling Lamoré van Zeist sprak als laatste spreker in de kerk, daar hij voorheen hoofd der school van Nieuw-Beijerland was. Hij wilde bij de overledene stil staan als vriend en als voorzitter van het schoolbestuur en als medebroeder ouderling. Hij roemde de omgang die ouderling van Bochove steeds had met het personeel, ook de samenwerking met hem als ouderling, en noemde hem een herder die zijn schapen in tijden van nood, ziekte en droefenis opzocht. Niet om de mens te verheerlijken, doch wel de grote genade en gaven die de Heere in hem verheerlijkt had.

Nadat Ds. Ligtenberg nog was voorgegaan in gebed en gezongen was Psalm 84 : 6, begaf men zich naar de begraafplaats. Een zeer grote schare volgde de lijkkoets.

Aan de groeve sprak ouderling Alblas. Namens de kerkeraad der Geref. Gemeente van Nieuw- Beijerland rust op ons, aldus spreker, een zware taak om aan deze groeve van onze geliefde voorzitter en oudste ouderling een enkel woord te spreken. Ouderling van Bochove heeft immers vele jaren, ook wanneer onze gemeente vacant was, zo voortreffelijk én met vrucht mogen arbeiden. Ook de gemeenten Goudswaard en Klaaswaal kunnen hiervan getuigen, daar deze gemeenten mede door zijn arbeid tot stand kwamen. Met vrijmoedigheid mogen wij zeggen dat hij is ingegaan in de rust die er overblijft voor het volk van God. Veel strijd heeft hij tijdens zijn laatste ziekbed gehad, doch enkele dagen voor zijn dood behaagde het de Heere hem tot verruiming te brengen. Spreker wees familie en gemeente op het grote gemis enerzijds, doch op het voorrecht anderzijds Van Bochove nu geschonken en wenste dat uit dit sterven nog eens sterven geboren mocht worden in velen op weg en reis naar de eeuwigheid. De Heere mocht de ledige plaats Zelf vervullen en de nood der kerk op het hart binden van degenen die bidden geleerd hebben.

Een enkel woord sprak Ds. Ligtenberg nog tot slot, waarna de oudste zoon de sprekers en alle aanwezigen voor hun belangstelling bedankte en namens zijn moeder verzocht te zingen Psalm 89 : 8 en namens zijn overleden vader Psalm 73 : 13.

Hierna keerden allen terug naar het kerkgebouw waar door ouderling Alblas de 90e Psalm nog werd voorgelezen en ouderling Huisman eindigde met dankzegging. Dat de liefde en de achting voor de overledene groot was, getuigde wel de grote schare die de kerk nauwelijks kon bevatten, ^ terwijl nog veel vrienden op het kerkhof aanwezig waren om deze zozeer geliefde dode de laatste eer te bewijzen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen