Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De dood des Zoons Gods

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De dood des Zoons Gods

Want de bezoldiging der zonde is de dood… Romeinen 6:23a

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Lezer, zou het nu niet veel heerlijker en meer tot eer van God zijn geweest als de Heere Jezus, nadat Hij had uitgeroepen: ‘Het is volbracht’, zo vanaf het kruis, omringd door een schare engelen, met bazuingeluid naar de hemel zou zijn gevaren?

Jonge mensen, lezers, dat lijkt wel zo, maar het is beslist niet zo! Ja maar, zult u misschien zeggen: De Heere Jezus was toch al gegéseld? En Hij had toch al zo smartelijk en smadelijk aan het vloekhout gehangen? Zo onnoemelijk geleden? Hij had zelfs Zijn bloed gestort en uitgeroepen: ‘Het is volbracht’! Was dat dan nog niet genoeg? Er was toch betaald voor de zonden van Zijn volk?

Zeker, lezer, er was betaald en dat dierbare bloed van de Borg was gestort, maar de zonde heeft zo’n vreselijk karakter en is ten diepste zo Godonterend dat er niet anders voor betaald kon worden ‘dan door den dood des Zoons Gods’ (Heidelbergse Catechismus, Zondag 16, vraag en antwoord 40). Dat we dat door ontdekkend licht en geestelijk inwendig onderwijs toch recht mochten leren! Dat er voor elke zonde van u en van mij betááld moet worden. Ja, betaald met lijden, ellenden en allerlei straffen, ja, met de drievoudige dood. Met een eeuwige dood. Verschrikkelijk!

Door de zonde moeten wij sterven. Dát is de straf op de zonde! De bezoldiging der zonde is de dood, zo lezen we in Romeinen 6:23a. Zoals een soldaat soldij of bezoldiging krijgt als hij in het leger dient, zo verdient de zondaar, u en ik, de dood als loon op de zonde. Rechtvaardig. En daarom moest de Borg van Zijn uitverkoren Kerk zich niet tot aan, maar tot ín de dood vernederen. Om voor Zijn volk te betalen. Daarom kon Hij ook niet zo van het kruis de hemel in. De dood hoort bij de straf op de zonde. Dat had de HEERE immers Zelf gezegd in het paradijs.

Tegen een goeddoend God bedreven

Och, dat we dan de Heere zouden smeken of Hij ons door Zijn Heilige Geest wil laten zien hoe erg elke zonde is. Ja, dat elke zonde de eeuwige verdoemenis verdient! Omdat deze zonde tegen een heilig en goeddoend God is bedreven.

O, lezer, als we door ontdekking daar iets van mogen leren, dan wordt de zonde ook zo smartelijk. Dan denk je daar niet meer zo gemakkelijk over. En laat je je ook niet zo snel beïnvloeden door vrienden en vriendinnen die zeggen dat het allemaal wel meevalt. Nee, dan komt er een kermen aan de genadetroon of de HEERE toch genadiglijk wil bewaren voor de zonde en of Hij die ook wil vergeven.

Aangrijpend, dat we zo blind zijn voor onze zonden. Maar ook voor de weg der verzoening! We kunnen niet genoeg vragen of de Heere in ons hart plaats wil maken voor de Heere Jezus, dat eerst. Dat Hij ons toch geopenbaard worde. Maar ook dat we de noodzaak van Zijn betaling, Zijn bloed en Zijn sterven mochten leren kennen. God wil immers dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiede. En dat we zouden mogen leren buigen onder Zijn heilig recht. Net als de moordenaar aan het kruis. Hij leerde het: ‘Wij toch rechtvaardig, want wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben’. Dan wordt de Middelaar zo onmisbaar en noodzakelijk.

En als vervolgens iets geleerd mag worden van het sterven van de Middelaar, dan is het sterven van deze geschonken Gunstgenoot Gods niet alleen kostelijk in de ogen des HEEREN, maar dan wordt Zijn sterven ook zo kostelijk in de ogen van een totaal doodschuldig volk. Want het sterven van de Heere Jezus was een verzoenend sterven. Door Zijn dood, voor en in de plaats van Zijn uitverkoren Kerk, werd God met Zijn volk verzoend. Als daar iets van geleerd mag worden, wordt Hij ook zo gepast en dierbaar. Onuitsprekelijk. Dan worden voorsmaken van de eeuwige vreugde ervaren… Ik voor u!

Heilige harmonie

Maar, o, wonder: nu Hij de dood overwonnen heeft, nu kon Hij toch niet in de dood blijven? Neen. Op Zijn volmaakte en door God de Vader zo heerlijk aanvaard borgwerk volgt nu Zijn opstanding. Door de Vader, door eigen kracht, maar ook door Zijn Geest (Rom. 8:11). Daarin ontving Hij de kwitantie voor Hem en Zijn ganse Kerk. O onbevattelijke, heerlijke, heilige harmonie tussen de Goddelijke Personen in het werk van het zaligen van de Kerk.

Maar lezer, nu de grote vraag: Stierf de Heere Jezus ook voor mij? Voor u? Want wat voorwerpelijk werd gedaan door de Borg, moet immers onderwerpelijk aan mijn hart worden toegepast. Heel persoonlijk! Pas toch op en ga eerlijk met uw ziel om. Velen beweren dat de Heere Jezus voor alle mensen leed en stierf en dus ook voor u. En dat je dit gewoon moet aannemen en geloven. Schrikkelijk zielsbedrog. Laten we samen de Dordtse leerregels (hoofdstuk 3, §3 en §8) eens lezen. Daarin lezen we dat de waardigheid van het offer van Christus’ dood overvloedig genoegzaam is tot verzoening van de zonden der ganse wereld. Dit betekent dat de kracht van het offer van Christus’ lijden en sterven zo groot is dat daar de hele wereld wel door zalig had kunnen worden. Echter, de hele wereld wordt niet zalig. Hier blinkt de soevereiniteit Gods! In paragraaf 8 lezen we dat het de genadige wil en het voornemen van God de Vader is dat de levendmakende kracht van de dierbare dood van Zijn Zoon zich uitstrekken zou tot alle uitverkorenen. Zij ontvangen het rechtvaardigmakend geloof door de zaligmakende genade van de Heilige Geest. Uit het welbehagen.

Stervend tarwegraan

O, smeek daar dan toch om. Dan alleen kan het en niet anders, in de weg van het wonder, in de weg van het recht, in de weg van het bloed. Door wedergeboorte en zaligmakend geloof krijgen we deel aan Christus en aan Zijn verdiensten. Zo, en zo alleen kan door Zijn Geest en kracht ook gestreden worden tegen de oude mens, opdat de boze lusten in ons vlees niet meer regeren. Alleen in die weg van het stervend tarwegraan, in het sterven aan alles buiten Christus, in het sterven aan alle werken, in het sterven aan de wereld en aan ons eigen leven. O, wonder van zalig worden in een weg van sterven, om te mogen leven in Hem, opdat God weer aan Zijn eer kome en de ziel aan de zaligheid.

Hij maakt, op hun gebeden,
Gans Israël eens vrij,
van ongerechtigheden;
Zo doe Hij ook aan mij!

ds. W.J. Karels, Hardinxveld-G’dam

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 april 2019

De Saambinder | 20 Pagina's

De dood des Zoons Gods

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 april 2019

De Saambinder | 20 Pagina's