Kinderen die in de waarheid wandelen

In de waarheid wandelen is een zaak van liet hart

De tijd van het jaar nadert weer dat we uit de mond van vele jonge mensen het 'ja-woord' mogen horen op onder andere de vraag: "Belooft gij dat gij overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar en onberispelijk zult inrichten en dat gij uw belijdenis met goede werken zult versieren"? Tot vreugde van vele ouders. Immers, wat is het een voorrecht wanneer onze kinderen in het 'spoor' mogen lopen. Vele ouders zijn er die met lede ogen aanzien dat hun kinderen een andere kant opgaan.

Ook tot blijdschap van vele kerkenraden dat er nog jonge mensen zijn die te kennen geven zich als volwaardige leden bij de gemeente te willen voegen. We hoeven dit niet klein te achten in een tijd waarin de oppervlakkigheid toeneemt dat er nog jonge mensen zijn die serieus met deze dingen bezig zijn.

Toch is hetgeen Johannes hier schrijft nog wat anders. Johannes schrijft dat hij geen meerdere blijdschap kende dan wanneer hij hoorde dat zijn kinderen in de waarheid wandelden.

Johannes heeft het hier over 'zijn kinderen'. We moeten hier natuurlijk zijn geestelijke kinderen onder verstaan. De ware gelovigen die aan ziin herderlijke zorg waren toevertrouwd. Die wellicht door zijn arbeid, als een middel in Gods

hand, tot geloof waren gekomen. Of tot meerdere wasdom in het

geloof waren gekomen. Er bestaat immers geen grotere blijdschap voor een dienaar dan wanneer hij mag horen dat er mensen mogen zijn in wier hart de Heere wil werken door Zijn Woord en Geest.

Zo was het hier ook met Johannes. Hij mocht zich verblijden over hetgeen hij hoorde over Gajus, aan wie hij deze brief schrijft.

Er waren enkele broeders die Johannes hadden bezocht en die hadden hem verteld over Gajus. Ze hadden mogen vertellen dat Gajus in de waarheid wandelde. Daar was Johannes grotelijks verblijd over.

Daar gaat het ook over in ons leven, of wij in de waarheid mogen wandelen. We hebben gezegd: het is een groot voorrecht wanneer wij in 'het spoor' mogen lopen. Maar het is niet genoeg op reis naar de eeuwigheid. Wil het goed met ons zijn dan zal het in ons leven net zo moeten worden als bij Gajus.

Wat is dan het verschil tussen in het spoor lopen en in de waarheid wandelen? Wel, in het spoor lopen dat kunnen we met ons verstand. Maar in de waarheid wandelen is een zaak van het hart. Dan werkt de Heilige Geest een begeerte om ons leven in de dienst des Heeren te besteden. En hoe komt dat dan? Wel, dat komt omdat de Heere Zijn liefde in het hart uitstort waardoor wij een onbekende God lief krijgen. Die gaan we achteraan kleven. Alles in het werk stellen om het weer goed te krijgen tussen God en ons. Want zo'n mens gaat leren dat de zonden een scheiding maken tussen God en hun ziel. En hoewel Gods Heilige Wet hun veroordeelt en schuldig stelt tegenover God. Toch kunnen ze die God niet loslaten en gaan ze als een arme bedelaar kermen aan de troon van Zijn genade en ze vinden geen rust tot Hij hun persoonlijk de weg ter verlossing in Christus gaat openbaren en verklaren

Dat leven hadden de broeders gehoord en gezien bij Gajus en daar mochten ze van getuigen tegen Johannes. Dat deed het hart van Johannes opspringen van vreugde. En de jubeltoon vloeit uit zijn pen: Ik heb geen meerdere blijdschap dan hierin, dat ik hoor, dat mijn kinderen in de waarheid wandelen.

De Heere geve dat er velen van die jonge mensen die hun ja-woord mogen geven voor Gods Aangezicht in het midden van de gemeente in de waarheid zouden mogen leren wandelen. Dan zou er vreugde en blijdschap zijn in de hemel, maar ook op de aarde. Dan zou Gods Naam worden verheerlijkt en zouden er zielen de zalige baat en vrucht mogen ervaren.

ds. P. Melis

Ben je op weg naar die nieuwe hemel en nieuwe aarde? Alleen als je door het zaligmakende geloof met Christus verbonden bent. Want buiten Jezus is er geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.

Wat moeten wij ons bij die nieuwe hemel en die nieuwe aarde voorstellen? Zal God Zijn schepping eerst totaal vernietigen en daarna een nieuwe schepping tot stand brengen, zonder samenhang met de oude schepping? Nee, zeker niet! God zal Zijn schepping door de crisis van het eindgericht heen zuiveren, vernieuwen en louteren. Hij vernietigt Zijn schepping niet. Hij geeft haar niet prijs. Maar spreekt Petrus er dan niet over dat deze schepping, die onder de vloek ligt, door vuur zal vergaan? (2 Petrus 3). Dat is waar, maar wij moeten dat wel goed lezen. Petrus vergelijkt dat in hetzelfde hoofdstuk met de zondvloed. De zondvloed betekende niet de vernietiging van de eerste wereld, maar wel een loutering en zuivering. Zo zal de zuchtende schepping aan het einde van deze bedeling gezuiverd en gelouterd worden. Daarom moeten wij niet spreken over een vernietiging van deze schepping, maar wel over een loutering. God wil Zijn schepping weer terug hebben, zoals Hij die bedoeld heeft. Zo verwachten wij, zegt Petrus, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde.

Speculeren

Dat bedoelt ook Paulus als hij zegt, dat de gedaante (in het Grieks staat er dan 'schema') van deze wereld voorbijgaat (1 Korinthe 7:31). Dwars door de loutering van het eindgericht heen, zal de gedaante van deze wereld worden vernieuwd en gezuiverd, zoals de gedaante van de natuur verandert als na de doodsslaap van de winter in het voorjaar het nieuwe leven weer tevoorschijn komt. Dan wordt het gelaat van het aardrijk vernieuwd (Psalm 104:30).

Wat zal dat zijn! Het geestelijke leven in het hart van allen, die de Heere vrezen, (eert met rerkha/zend verlangen uitzien naar die toekomst. Waarom? Om dan in die nieuwe schepping zonder zonde God volmaakt te mogen verheerlijken.

Ken je iets van dat uitzien? Want wees eens eerlijk, als het hier nooit je verlangen geworden is om God groot te maken en nooit je smart, dat je er maar niets van terecht kunt brengen, wat zou je dan in die nieuwe schepping willen doen? Gods kinderen zullen straks geen vreemd werk doen en geen vreemde Jezus ontmoeten! Hoe zal die nieuwe

schepping er uit zien? Wij mogen hier niet fantaseren en speculeren buiten de Bijbel om. Altijd moeten wij hier blijven binnen het raam van het spreken Gods in Zijn Woord. Het is vanuit de Bijbel duidelijk, dat er in die vernieuwde schepping geen zonde en duivel meer zullen zijn, en dat ook alle gevolgen van de zonde zullen zijn weggedaan. Alle tranen zullen uit de ogen worden uitgewist, er zal geen ziekte, rouw of dood meer zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan (Openbaring 21:4). Wij zouden kunnen zeggen: een zonden meer, daarom ook geen wonden meer. Op de nieuwe aarde zal alles door de vrede bloeien. De nieuwe en vernieuwde schepping zal een volmaakte harmonie kennen, een volmaakte vrede met God.

Groot verlangen

Hoe heerlijk dat alles ook is, toch zal dat het grootste niet zijn. Het grootste zal zijn wat Paulus zegt: lzo zullen wij altijd met de Heere wezen (1 Thessalonicensen 4:17). Paulus zegt niet: ij zullen in de hemel wezen, maar wel: ij zullen met de Heere wezen. Waar is het je om te doen? Om in de hemel te zijn of om met de Heere te zijn? Is het je grootste nood, dat je door de zonde God bent kwijtgeraakt? Het gaat niet om de hemel, maar om de God van de hemel! Wat zou de nieuwe schepping zijn zonder de zalige en volmaakte gemeenschap met God? Daarom is het zo troostvol dat Johannes, wanneer hij spreekt over die nieuwe hemel en die nieuwe aarde, zegt in Openbaring 21: iet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen (vers 3). Dat zal de grootste blijdschap zijn. Daarom staat er ook in vers 22, dat er geen tempel meer is, omdat de Heere daar Zelf de tempel is, en het Lam. Het zal één tempel zijn, één heilig huis des Heeren. Er zal een ongestoorde en volmaakte gemeenschap zijn met God. Als wij de Heere mogen vrezen is dat het grootste, want dan is het ons om God te doen. En in die nieuwe hemel en op die nieuwe aarde zal de zalige gemeenschap met God ten volle worden genoten, zonder iets dat nog ooit die gemeenschap verstoren zal. Dan zal alles weer beantwoorden aan het grote doel van de Schepper. Heel die nieuwe schepping zal vervuld zijn met een schare verlosten, die eeuwig Zijn lof zal zingen.

Zul je er ook bij zijn? Dan heb je hier leren wenen, omdat je God bent kwijtgeraakt, en dan is het je hier zo wonderlijk goed geworden nabij God te zijn. Wat zal het straks dan zijn? Eeuwig nabij God! Niet om iets in de mens, maar alles alleen om dat kruis en dat bloedende Lam van Golgotha, dat ons hier dan zo dierbaar geworden is, toen alle eigen hoop ons ontviel. 'Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen) om ten volle te genieten de beloften Gods, in Jezus Christus, onze Heere' (artikel 37 Nederlandse Geloofs Belijdenis). Leefden Gods kinderen toch dichter bij de Heere, dan zou dat verlangen er meer zijn. Maar God blijft getrouw en Hij zal alle dingen nieuw maken! Wees dan maar gerust jaloers op dat volk, dat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde beërven zal. Alleen dan heb je echt toekomst.

ds. J.J. van Eckeveld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen