Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vakantie, maar toch Frans studeren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vakantie, maar toch Frans studeren

Taleninstituut Les Cèdres leidt al jarenlang mensen op in christelijke sfeer

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nog even en het is weer zomervakantie. Lekker zes, zeven weken 'niets' doen. Misschien een paar weekjes vakantiewerk, maar dan houdt het voor de meesten wel op. Toch zijn er ook leerlingen - ja, ze bestaan écht-die gewoon door studeren. Zij vinden het leuk in juli en augustus hun kennis van de Franse taal bij te spijkeren in het taleninstituut Les Cèdres, nabij Parijs. Dat het een christelijk instituut is, maakt het voor jongeren van de Gereformeerde Gemeenten extra aantrekkelijk.

In Massy, een zuidelijke voorstad van Parijs met zo'n 40.000 inwoners, ligt een fraai gelegen schoolgebouw. In een tuin met grote cederbomen vind je het opleidingsinstituut Les Cèdres. De naam van de school verwijst behalve naar de prachtige bomen ook naar Centre Evangélique De Recherche, d' Etudes et de Service (C.E.D.R.E.S). Wie op school een beetje Frans gehad heeft, begrijpt dat dit betekent: evangelisch centrum vooronderzoek, studie en dienstverlening.

Maar het vertalen van zo'n naam is nog iets anders dan het vlot spreken en gemakkelijk verstaan van de Franse taal. Dat blijft veel Nederlanders moeite kosten. Ook na zes jaar VWO-Frans.

Wie in korte tijd zijn niveau wat op wil krikken, is welkom bij Les Cèdres, Voorwaarde is wel dat men een positief christelijke levensovertuiging heeft. Want de leiding van de school, David en Jessie Boydell, wil met haar instituut vooral dienstbaar zijn aan christenen, om hen te vormen voor dienstwerk in de samenleving. Honderden zendelingen met een arbeidsterrein in de Franstalige wereld, spijkerden ooit op Les Cèdres hun Frans bij. Onder wie enkele zendingswerkers van de Gereformeerde Gemeenten.

Zendelingen

De school startte in 1976, vertelt directeur Boydelf.

"De Franse evangelische baptisten kochten een stuk land en bouwden daar een kerk en een school, aanvankelijk vooral bedoeld als een theologische opleiding. Door omstandigheden veranderde het doel van de school al meteen in een opleiding in de Franse taal voor zendelingen die naar Afrika gingen. Dat behoeven niet persé zendelingen van het eigen kerkgenootschap te zijn."

Als je let op het aantal mensen dat Frans als moedertaal heeft, behoort Frans niet eens tot de 'top tien' van de wereldtalen. Maar als je ziet in hoeveel landen Frans de tweede taal is, begrijp je dat het voor de zending een heel belangrijke taal is.

"Om als zendeling of ontwikkelingswerker goed je werk te kunnen doen, heb je in wel veertig landen in de wereld eigenlijk een redelijke beheersing van het Frans nodig, " vertelt Boydell.

Geen wonder dat in de afgelopen 25 jaar meer dan achttienhonderd studenten zich inschreven voor een kortere of langere cursus in Les Cèdres. Velen van hen vonden hun weg naar de zendingsvelden, vooral op het Afrikaanse continent.

Eén van hen is zendingswerkster Rineke van Rijn, die in Les Cèdres verbleef van september tot december 1996. "Ik had weliswaar al driejaar in Guinee gewerkt als onderwijzeres voor de Nederlandse kinderen van zendingswerkers. Maar ik wilde nu aan de slag als lectuur-en alfabetiseringswerkster. Daarvoor was het geen overbodige luxe mijn kennis van de Franse taal te verbeteren."

Verplicht

De vier maanden die zij in Massy doorbracht, zijn haar erg van dienst geweest.

"In de eerste plaats door het grondige

onderwijs dat je daar kreeg. Maar verder ook doordatje op het instituut verplicht bent de hele dag Frans te spreken. Terechtstaat men het niet toe dat je je, bijvoorbeeld in een pauze, even in het Nederlands of Engels tot een ander richt. Tenslotte waren leiding en docenten erg behulpzaam om je in je vrije tijd in contact te brengen met gewone Franse gezinnen. Men stimuleerde je ook om naar een bijbelstudiegroep te gaan. Dat alles bij elkaar zorgde ervoor dat je in korte tijd heel veel oefende in het spreken en verstaan van de Franse taal."

Nu Rineke in de Guinese plaats Boké een leeszaal beheert, heeft zij veel profijt van haar beheersing van het Frans. "Mensen kunnen bij ons binnenlopen om boeken, meestal met een godsdienstige strekking, te lezen. Dan heb je al snel een praatje over de Bijbel en het christelijk geloof. En dat gaat in Guinee heel vaak in het Frans."

Andere Nederlandse zendingswerkers die ooit in Massy een cursus volgden zijn J. Commelin, de familie Van Rijssel en de familie Polinder.

" De ervaringen van het zendingsbureau van de Gereformeerde Gemeenten met Les Cèdres zijn steeds positief geweest, " vertelt directeur G. Nieuwenhuis. "Vooral mensen die weinig van de taal weten, kunnen er in korte tijd veel kennis opdoen. Zowel qua spreekvaardigheid als qua kennis van de grammatica. Belangrijk voor ons is dat er op het instituut een positief christelijke sfeer heerst. Directeur Boydell ziet het als zijn roeping aanstaande zendingswerkers op taalgebied zoveel mogelijk mee te geven."

Bijbels Frans

Heel mooi is verder dat er behoorlijk veel aandacht is voor bijbels Frans, vindt Nieuwenhuis.

"Cursisten die dat willen, kunnen zelf een korte dagopening houden. Ook moeten zij in het Frans voorgaan in gebed. Dat zijn dingen die zij natuurlijk ook op het zendingsveld moeten doen."

Van de ongeveer twaalfhonderd studenten die in de afgelopen 25 jaar in Les Cèdres een wat langere opleiding genoten (een halfjaar, een jaar, of langer) is zo'n tachtig procent de zending ingegaan, schat directeur Boydell. "We hebben studenten gehad uit zo'n 25 verschillende landen. Toen mijn vrouw en ik, die beiden vijfjaar in Congo hebben gewerkt, aan deze school aantraden, waren er maar weinig studenten. Maar God gaf ons veel meer cursisten dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. Het aantal groeide van twintig naar dertig en later veertig per jaar. We hebben wel eens zestig studenten gehad, maar de laatste tijd is het teruggezakt naar zo'n 45. Dat heeft ondermeer als oorzaak dat er sinds de val van de Muur meer zendings-en ontwikkelingswerkers naar Oost-Europa gaan."

Naast de normale lesprogramma's die lopen van september tot mei/juni, kent Les Cèdres ook een drie weken durende zomercursus. Die wordt vooral gevolgd door jongeren die er om wat voor reden dan ook plezier in hebben hun vaardigheid in het Frans op te vijzelen. Van hen gaat maar een zeer klein deel de zending in.

Ondergedompeld

Een Nederlandse die vorig jaar de zomercursus volgde, is Lydie van Rinsum uit Scherpenzeel. Lydie doet een universitaire studie Frans. Na haar propedeuse zocht zij naar een mogelijkheid om haar spreekvaardigheid te verbeteren. Een docente wees haar op Les Cèdres. De zomercursus 2000 werd voor haar een boeiende en nuttige ervaring.

"Ik heb er veel aan gehad om gedurende een aantal weken in de Franse taal en cultuur ondergedompeld te worden. Er wordt op het instituut goed lesgegeven en de inzet van de docenten, een stuk of zes in getal, is groot. Men werkt er met kleine groepjes van hoogstens tien cursisten, die meestal erg gemotiveerd zijn. Helaas heb ik dit jaar te laat gebeld, zodat het niet meer mogelijk was opnieuw deel te nemen. De cursus zat al vol."

Belangrijk vond Lydie, lid van de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Scherpenzeel, de 'echt christelijke sfeer' in Les Cèdres. "Ik voelde me er erg thuis."

Om weer een andere reden schreef ir. A. van den Heuvel uit Voorschoten zich in 1999 en in 2000 in voor de zomercursus.

"In verband met het asielzoekerswerk

in onze gemeente, de Gereformeerde Gemeente van Leiderdorp, zocht ik al enige tijd naar een mogelijkheid mijn beheersing van het Frans te verbete-... ren. In de Saambinder had ik wel eens een advertentie van Les Cèdres gezien, maar mijn vrouw en ik kwamen er pas toe er daadwerkelijk heen te gaan toen ik met de VUT ging. Opmerkelijk was dat geheel onafhankelijk van ons ook Petra Pruissers, lid van onze gemeente, Èsg zich in hetzelfde jaar voor dezelfde " cursus had ingeschreven."

Aan de zomercursus van 1999 namen 32 mensen deel, onder te verdelen in twaalf verschillende nationaliteiten, herinnert Van den Heuvel zich.

"Er waren mensen uit Denemarken, Estland, Noorwegen, Nieuw-Zeeland, Amerika, Duitsland en Engeland."

Niet gefrustreerd

Op de dag van aankomst worden de deelnemers eerst in niveaugroepen ingedeeld, vertelt Van den Heuvel. "Door iedereen meteen in te delen in groepen van gelijk niveau, hoeft niemand zich de rest van de tijd gefrustreerd te voelen. Mavo Frans is overigens wel het minimum-niveau om mee te starten. Als je bijna niets van de taal weet, zul je moeilijk aansluiting vinden."

Zelf kwam Van den Heuvel in de hoogste van de vier groepen terecht. Door zijn middelbare school kennis en doorzijn werk bij Billiton had hij al een redelijke basiskennis.

"En ik las en lees ook nog wel eens Franse literatuur."

Toch staken Van den Heuvel en zijn vrouw in Les Cèdres nog heel wat op. "Vooral je spreekvaardigheid gaat in die weken een stuk omhoog. Daar is de cursus ook in de eerste plaats op gericht. Maar dan niet in de trant van: praat maar wat aan, als het maar Frans klinkt. Nee, je wordt wel degelijk gecorrigeerd op woordvolgorde, correcte uitspraak en grammatica."

Erg waardevol vond het echtpaar uit Voorschoten de kennis die het in hun 'vakantie' opdeed van bijbels Frans.

"Elke dag worden de lessen om half tien 's morgens onderbroken door een morgenwijding in het kerkgebouw. Gedurende ongeveer twintig minuten worden er liederen gezongen, iemand leest een bijbelgedeelte, doet een gebed en houdt een meditatie. Dat is vaak iemand van de leiding, maar ook cursisten kunnen zich ervoor opgeven. Die bijeenkomsten waren niet alleen stichtelijk, maar ook leerzaam. Bij het bidden in het Frans gebruik je specifieke woorden die je wel moet kennen. Overigens was het heel gewoon een meditatie of gebed eerst op te schrijven en vooraf door een docent te laten lezen. Dat voorkomt dat je rare dingen zegt."

Opwekkingsliederen

Net als Lydie van Rinsum voelden ook Van den Heuvel en zijn vrouw zich in het christelijk klimaat van Les Cèdres goed thuis.

"Ik denk datje de sfeer kunt typeren als iets tussen evangelisch en reformatorisch in. Het zingen van opwekkingsliederen komt ons wel eens wat uitbundig over. Overigens hoefje als lid van de Gereformeerde Gemeenten je er in het algemeen niet ongemakkelijk te voelen. Dat is althans onze ervaring en, naar ik meen, ook die van een drietal andere 'gergemmers' die er het laatste jaar waren."

De totale groep zomercursisten bestond in 2000 uit 47 mensen, onder wie twaalf Nederlanders.

De Van den Heuvels, die hun kennis van het Frans nog wekelijks gebruiken in hun contact met asielzoekers, kijken daarom tevreden op hun verblijf in Massy terug.

"Aan tafel lezen we nog dagelijks uit de Franse Bijbel."

Hun tevredenheid houdt zeker ook verband met de sfeer in Les Cèdres en de plezierige accomodatie.

"Het eten is er van zeer goede kwaliteit. Je begint 's morgens natuurlijk met een typisch Frans ontbijt dat vooral uit stokbrood bestaat. Bij het aanzetten en afruimen van de tafels word je geacht mee te helpen. Er is een systeem van corvee-diensten, 's Middags en 's avonds zijn er geen lessen, maar dat wil niet zeggen datje aan je lot wordt overgelaten. Je hebt die tijd voor een deel nodig om wat huiswerk te maken, 's Avonds kun je een keuzeprogramma volgen, zoals chansons leren, koken of zijdeschilderen. Ook werd iedere groep geacht een keer zijn eigen land te presenteren, vanzelfsprekend in het Frans. Dat had een enigszins ludiek karakter."

Telefonische verkoop

Gebruikte Rineke van Rijn de opfris-

cursus Frans voor het zendingswerk en Van den Heuvel voor het asielzoekerswerk, Nicolette van Pelt uit Ridderkerk benutte haar verblijf in Massy in de handel. Nicolette deed een opleiding tot directiesecretaresse en is werkzaam bij het tuinbouwbedrijf Van der Starre in Boskoop. "Daar heb ik veel te maken met telefonische verkoop naar Frankrijk van klimplanten; rozen en

kamperfoelies bijvoorbeeld. Van de twee weken die ik in Les Cèdres doorbracht, heb ik nog voortdurend gemak. Ook als ik eens een week geen Frans heb gesproken, val ik daarna toch weer makkelijk terug op de routine die ik vorig jaar zomer heb opgedaan."

Nicolette waarschuwt er wel voor de zomercursus niet te licht op te vatten. "Je moet het niet als een echte vakantie zien. Ik moest de maandag erna meteen weer aan het werk. Dat ging best, maar het was beter geweest als ik daarnaast ook nog een paar weken echt had kunnen ontspannen. Het cursusprogramma is heel intensief, 's Middags ben je wel vrij, maar heb je toch nog flink wat huiswerk te doen." Nicolette is het met Van den Heuvel eens dat Mavo Frans toch wel het minimum startniveau is. "Maar wanneer je na je Mavo jarenlang niets meer aan Frans hebt gedaan, zou ik niet aan deze zomercursus beginnen. Dan gaan de lessen grotendeels langs je heen."

Moedertaal

Frans is voor de leiding van de school, meneer en mevrouw Boydell, niet hun moedertaal.

"Voor mij is dat Engels, voor mijn vrouw, die in Schotland opgroeide, Gaelic, " vertelt Boydell. Maar de eerste jaren van ons huwelijk woonden we in Congo, waar Frans de voertaal is. In totaal hebben we 24 jaar inFranssprekende landen doorgebracht. In Les Cèdres doceren we die taal al zeventien jaar. Dat betekent dat we het Frans beter beheersen dan onze moedertaal!"

De Boydells zetten zich er honderd procent voor in hun studenten en cursisten zo goed mogelijk in de 'lingua franca' te onderwijzen.

"Zoveel als mogelijk is, stemmen we onze lessen af op de wensen van de leerlingen. Zo kunnen we aangepaste lessen geven aan artsen en verpleegsters. Ook die hebben natuurlijk hun eigen jargon. Ook hebben we dagelijks een vast moment waarop studenten individueel vragen kunnen stellen in een één op één contact met de docent. Verder proberen we ook de moderne techniek te gebruiken door het toevoegen van computer-oefeningen aan de lessen."

Spijtig vindt Boydell het dat hij voor dit jaar geen plaats meer heeft op zijn zomercursus. "Waar het aantal reguliere studenten wat is teruggelopen, is het aantal aanmeldingen voor de zomercursus juist opmerkelijk groot." Overigens is het wel mogelijk in september een korte cursus in Massy te volgen.

" En wie aan de maanden juli en augustus gebonden is, heet ik voor het jaar 2002 hartelijk welkom, " lacht Boydell.

Gouda, A. de Jong

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 juni 2001

Daniel | 32 Pagina's

Vakantie, maar toch Frans studeren

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 juni 2001

Daniel | 32 Pagina's