Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jouw vragen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jouw vragen

14 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een negentienjarig meisje legde een drietal vragen voor die wij hier apart zullen behandelen. De eerste is: „ Toen ik ongeveer tien jaar was, heb ik in mijn gedachten iets over de Heilige Geest gezegd. (Ik durfde dat wel even.) Nu zit ik er echter vreselijk mee, want de zonde tegen de Heilige Geest is niet te vergeven. Nu las ik in mijn bijheb dagboek "In de leer" (jongvolwassenen dagboek): „Het is m,et deze zonde zo gesteld: wie haar waarlijk begaan heeft, die tobt er niet over; en wie er over tobt, die heeft haar niet begaan." Ik was enigzinsgerustgesteld. Ik tobde erover dus: ik had die zonde niet begaan. Nu denk ik er anders over. Ik tob er veel minder over dus ik heb hem wel begaan f Ik weet het niet meer, ik ben radeloos. Is er voor mij nu nog hoop of toch niet? Ik hoop dat er een antwoord op deze vraag is.

Bij het beantwoorden van jouw vraag ga ik dit keer niet de zonde tegen de Heilige Geest behandelen. Deze kwam reeds een en andermaal aan de orde (Zie o.a. Terdege van 2 december 1992). Het is niet nodig dat te herhalen. Bovendien ligt jouw probleem ergens anders. Hoezo? Je rust en je onrust mogen niet cirkelen rond de beantwoording van de vraag of je in het verleden nu wel of niet de zonde tegen de Heilige Geest begaan hebt. Hoezo? 1) Omdat je nu door je levensstijl de Heilige Geest bedroeft, maar daar kom ik op terug bij je In één brief zitten soms verschillende problemen 'verpakt'. Dat is ook deze keer het geval. Hoewel... eigenlijk zijn alle drie de vragen op één punt terug te leiden: ten diepste geen interesse in God en Zijn woord. Wel weten dat iets zondig is, maar toch... vraag over de belijdenis-doen. 2) Omdat jij niet zoekt naar de ware rust, maar slechts naar de geruststelling of je op de lange duur wel of niet zalig kunt worden. (Dat maak ik ook uit de rest van je brief op.) Maar als je plotseling overlijdt, wat dan? Dan beslist niet de vraag of je wel of niet de zonde tegen de Geest bedreven hebt, maar of je wel of niet in Jezus Christus bent. En dat is iets om je nu vreselijk ongerust over te maken: Ik ben buiten Christus en als ik nu zo sterf ben ik voor eeuwig verloren. Daar mag je wel eens ernstig over gaan tobben, om in plaats van te blijven cirkelen bij de zonde tegen de Heilige Geest, te bidden om de werking van de Heilige Geest Zelf. Hij is het Die je kan overtuigen van zonde en Die ook alle valse rust zal afnemen om de toevlucht te nemen tot Jezus Christus, Wiens bloed reinigt van alle zonden. Alleen door en in Christus vinden wij de vrede die alle verstand te boven gaat.

Al die zonden
Voel je wat ik bedoel? Het is tijdverspilling om nu met die ene vraag bezig te zijn over die éne zonde. Zelfs daar kan de satan misbruik van maken om ons van het werkelijke probleem af te houden, namelijk dat wij zonde zijn. Ik hoop dat dit antwoord het middel mag zijn om jou en anderen te laten zien dat, al hoefje niet te tobben over die zonde tegen de Heilige Geest, je daarom niet voorbij mag gaan aan al die zonden die tegen de Vader en de Zoon en zo ook tegen de Geest bedreven werden. En dan gaat het zowel om de zonden tegen Gods heilige wet, alsook om de zonden tegen Zijn heilig Evangelie, dat wij als zoon en dochter ons hart niet aan Hem gegeven hebben. Van harte in de goede zin hierover veel onrust en getob toegewenst, maar dan op een speciale wijze, namelijk zodanig dat jij in dezelfde mate uitgedreven wordt naar de troon der genade.

De tweede vraag is: „Ik lees iedere avond in mijn bijbels dagboek, maar meestal weet ik niet wat ik lees. Ik probeer aandachtig te lezen, maar het lukt gewoon niet 's Avonds bid ik ook altijd, maar mijn gedachten dwalen dan altijd af naar gebeurtenissen van de afgelopen dag. Ik val ook vaak in slaap voordat ik amen kan zeggen. Ik bid ook niet op mijn knieën, maar gewoon liggend op bed. Ah ik buigend bid, zeg ik sneller amen, want dan krijg ik slaap. Ik bid wel steeds of de Heere me wil leren bidden. Hoe moet ik me beter concentreren op het gebed?"

De vraag die jij stelt zullen velen herkennen. Om die reden zal ik hem als een algemeen probleem behandelen. In de volgende alinea van je brief komt echter aan het licht waarom je dit concentratie-probleem hebt: je kunt niet lezen en niet bidden omdat je de hele dag met je leven het tegenovergestelde bidt. Maar daar ga ik dan op in bij de volgende vraag over belijdenis doen. Nu dus de beantwoording in het algemeen alsof jij de volgende alinea er niet bij geschreven had. Het is ons van nature eigen om op plichtmatige wijze onze godsdienstige plichten te vervullen. Door de Reformatie zijn wij wel onze rozenkrans kwijtgeraakt, maar niet het plichtmatige en gedachteloze bezig-zijn met de heilige dingen. Alsof wij God zouden kunnen behagen met duizend "Onze vaders". De HEERE zegt dan in de Bijbel dat het volk tot Hem nadert met de lippen en Hem met hun lippen eert, maar hun hart verre van Hem doet en hun vreze waarmee zij Hem vrezen mensengeboden zijn (Jes.29:13). De HEERE wil niet dat wij tot Hem prevelen gelijk de heidenen, maar dat wij tot Hem naderen met ons hart. En als wij ons hart niet mee kunnen krijgen, vertel dat dan en vraag de HEERE het stenen hart weg te nemen en een vlesen hart te schenken. Nu schrijf je dat je aan de Heere steeds vraagt of Hij je wil leren bidden. Daar komt het inderdaad op aan. Maar met Spurgeon zou ik willen zeggen: Doe nu eerst eens wat je zelf kunt om dan aan de Heere te vragen wat je niet kunt.

Methode
Je kunt zowel voor het lezen alsook voor het bidden een bepaalde methode ontwikkelen waardoor je in ieder geval van het gedachteloze verlost wordt. Begin er alvast mee om voordat je gaat lezen de HEERE in een kort gebed te vragen het lezen van Zijn Woord te zegenen en door de Heilige Geest je te laten weten wat je leest en je ook te doen verstaan wat je leest. Vraag de HEERE het gebruik van dit genademiddel te zegenen aan je hart. Ga vervolgens je Bijbel en je dagboek lezen aan je bureau. Stel je zelf steeds weer de vraag: Wat heb ik gelezen? Wat staat er? En als je dat niet weet omdat je je ogen alleen over de letters hebt laten glijden, dan ga je gewoon weer opnieuw beginnen, net zolang totdat je weet wat je gelezen hebt! Zo leer je het jezelf wel af om 'effe te lezen'. Wij moeten ons echter niet alleen de vraag stellen wat we gelezen hebben, maar ook wat het gelezene ons te zeggen heeft. Denk er aan je bureau over na wat de Geest door dit gelezene tot jou te zeggen heeft. Formuleer dat ook voor jezelf en ga daarna bidden.

Slaperig
Dit bidden moet je niet op je bed doen. Wij moeten ook met onze houding laten zien dat wij weten tot Wie wij naderen. Hierop maak jij de tegenwerping dat je dan in slaap valt. Als de reden hiervan is dat je naar boven gaat op het moment dat je slaperig bent, dan is dit te begrijpen. Ga een kwartier eerder naar boven. Als het probleem echter een te warme vloerbedekking is, dan zou ik bijna ondeugend antwoorden: ga dan bidden met je knieën op de koude douchevloer. Maar het probleem zal niet de warmte van de vloerbedekking zijn, maar net als bij het lezen van de Bijbel: gebrek aan concentratie. Bereid je dan aan het bureau voor. Overdenk maar eens welke zaken je in je gebed aan de Heere voor moet leggen en schrijf die punten op. Leg vervolgens bij het bidden dat briefje maar voor je. Dit antwoord lijkt heel technisch te zijn, maar het is een oefening die we nodig hebben. Zelfs Gods kinderen hebben dit nodig. Een kwartier achter elkaar bidden lijkt een heel eind te zijn, maar het komt omdat wij ons er niet in oefenen en niet op voorbereiden. En zoals alle dingen in het leven vraagt ook dit oefening. Als iemand met orgelles begint en een kwartier toonladders moet oefenen, dan lijkt er nooit een eind aan te komen. Onze ongeduldigheid en ongedurigheid moeten echter aan banden gelegd worden door volharding. En we zien dan als resultaat dat het steeds gemakkelijker gaat. Dat is de technische kant. Die verdient ook aandacht. Het is net als bij het studeren. Dan gaat het niet alleen om de inhoud van hetgeen wij bestuderen maar ook om de wijze waarop wij met de stof omgaan.

Inhoud
Maar met dit alles heb ik uiteraard niet willen zeggen dat het lezen en bidden een kwestie van techniek is. Het bovenstaande is een antwoord op jouw vragen die de buitenkant raken. Bij alles gaat het echter om de inhoud. En waarom moeten wij bidden? Bestudeer de uitleg van het Onze Vader in de Catechismus maar eens. Schrijf daarvan alle punten maar eens op. Wij moeten de HEERE bidden om alle lichamelijke en geestelijke nooddruft. Smeek om de genade werkelijk te mogen leren bidden. En wat is dat? Lees vraag en antwoord 117 maan Mediteer daar maar eens over voordat je op de knieën gaat en vraag de HEERE je dat te leren.

En de laatste vraag luidt: „Ik wil ooit nog eens belijdenis doen, hopelijk over 2 d 3 jaar. Maar ik luister naar popmuziek, soms dan vloek ik, soms draag ik een broek en ik heb tv. Ik wil wel, maar ik kan hiervan geen afscheid nemen. Ik weet wel dat het zondig is, maar het besef heb ik er (nog) niet van. Bij mijn vriendin in de kerk gaan belijdenis doen en alle bovenstaande dingen wel samen. Ik wil niet overlopen naar die kerk, want volgens m,ij is de leer van onze kerk goed (ik ben N.H. op geref grondslag). Ik geloof niet in die leuzen van: Jezus houdt van jou. God is jouw vrienden meer van zulke kreten. Zo ligt het gewoon niet. Ik weet dat niet iedereen zalig wordt."

Gelukkig dat je die kreten niet gelooft... Maar heb je door met welke kreten je zelf leeft? Ik zal er een paar noemen: „Ik geniet nog van mijn jeugd, want ik heb nog genoeg tijd om mij te bekeren." „Ik moet niets hebben van de kreet 'God is mijn vriend', maar ik leef zelf met de Boze, de wereld en hun amusement als mijn vrienden." Kind, kind, ik wil je heel ernstig waarschuwen. Het is erg dat bij je vriendin in de kerk al die dingen en belijdenis-doen samengaan, maar het is nog erger te weten dat het niet samengaat en het toch te doen. In dit deel van de brief komt tegelijk heel duidelijk uit waarom je tijdens je bidden in slaap valt en het Bijbellezen langs je heengaat. Onderschat de invloed van de popmuziek niet! Ik geef heel eerlijk toe dat ik van popmuziek eigenlijk helemaal geen verstand heb. Op catechisatie behandel ik die vraag dan ook niet. Ik kan die zaak en mijzelf alleen maar belachelijk maken, want de jeugd kan feilloos allerlei moeilijke namen en titels van songs uit de mouw schudden. Het is voor velen eenvoudiger om 12x12 titels van songs te noemen dan lx de namen van de 12 discipelen. Laat ik dat terrein dus maar aan de satan over? Integendeel, eens in de zoveel tijd nodig ik een jongeman uit die zelf disejockey geweest is en die de titels net zo goed kent als de jeugd. Hij heeft bovendien een studie van de inhoud van al die versjes gemaakt en maakt je ervan bewust dat in verschillende liederen regelrecht tot de satan gebeden wordt en de levende God gevloekt wordt.

In de container
Die troep moet eerst je kamer af regelrecht de container in. Als je niet in de banden van de duivel en van de ongevoeligheid voor de waarheid van Gods Woord wilt blijven, dan zul je hiermee moeten beginnen. De popmuziek is een middel in de handen van de satan om ons doof en dood te houden voor de boodschap van het Woord. De popmuziek maakt het bidden tot God onmogelijk, want op de maat van de muziek bid je tot de satan en de goden van deze eeuw, zoals vrije seks en drugs. De popmuziek maakt het lezen van de Bijbel onmogelijk. Hoezo? Met heel je leven geef je te kennen te willen dansen op de maat van deze tegenwoordige wereld die spoedig voorbijgaat. Je wilt je kleden als de wereld, je wilt de hederen zingen van de wereld, je wilt je vrije tijd besteden als de wereld en tegelijk wil je ooit nog eens belijdenis doen. Maar waarvan? Van de betekenis die de top-veertig voor je heeft? Tegelijk bedrieg je jezelf met de gedachte zo welwillend te zijn nog eens belijdenis te doen en niet zo verkeerd te denken als de kerk van je vriendin en als velen die Jezus aannemen. Verder kun je het immers volgens je eigen gevoel ook niet brengen: „Ik weet wel dat het zondig is, maar het besef heb ik er (nog) niet van." Ja, en dat kan een mens zichzelf toch ook niet geven...

Dan maar met verstand
Nu, begin dan maar opruiming te houden met je verstandelijke wetenschap dat het zondig is. Laat het besefin ieder geval tot je doordringen dat je welwillendheid gelijk is aan die van Bileam. Die sprak eenmaal uit dat hij zijn ziel gunde nog eens de dood van de oprechten te mogen sterven en dat zijn uiterste zou zijn als het hunne (Num.23:10). Mooie wens! Vrome wens! Ja, maar hij wenste niet het leven van de oprechten te leven en daarom zou hij nooit hun dood sterven. En dan te weten dat niet iedereen zalig wordt. Ik bid je: doe wat je zelf kunt. Ruim op wat opgeruimd moet worden. Breek met hetgeen waarmee je breken kunt en vraag de HEERE te doen wat voor jou onmogelijk is en wat voor Hem zo eenvoudig is. Tot jouw heil en ook van andere jongeren die leven zoals jij, heb ik zo eerlijk mogelijk geantwoord. Schuif het zoeken van de HEERE niet langer op de lange baan, want God kan zeggen: "Gij dwaas" en in deze nacht onze ziel opeisen en wat bezit je dan dat de dood niet van je af kan nemen?

P.S. Hoewel het natuurlijk niet de bedoehng is dat een medewerker zonder overleg met de redactie via het blad ideeën oppert, zou ik toch het volgende willen voorstellen. Als jongelui datgene wat ik schreef over de popmuziek onzin vinden, dan moeten jullie maar een brief schrijven aan de redactie met het verzoek nog eens een uitvoerig artikel te wijden aan het fenomeen popmuziek. Geef in die brief ook gerust je eigen mening. Ik ben ervan overtuigd dat als iedereen voor rede vatbaar is, wij met elkaar schrikken van de uitkomst en dat het nog erger is dan ik beweer. Het hoeft van mij dan nog niet eens over de zogenaamde omkeertechnieken te gaan, de teksten zoals ze gezongen worden zijn al erg genoeg. Het zou ook voor veel ouders leerzaam zijn, omdat velen zelf de Engelse taal niet machtig zijn en niet weten wat er door hun kinderen beluisterd wordt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 5 mei 1993

Terdege | 80 Pagina's

Jouw vragen

Bekijk de hele uitgave van woensdag 5 mei 1993

Terdege | 80 Pagina's