De keus van Ruth

De tekst bepaalt ons bij een gezelschap, dat op weg is van Moab naar het land van Juda. Het zijn drie vrouwen, het is Naomi met haar twee schoondochters Orpa en Ruth.
Drie vrouwen, die in zoveel dingen elkander konden begrijpen en zoveel gemeen hadden.

En toch is er uitwendig veel verschil, want de ene is oud, groeven van smart en verdriet zijn op haar gelaat getekend, omdat haar man en beide zonen zijn gestorven. De Heere heeft haar teruggeslagen naar Israël, zodat zij straks in Kanaän zeggen moet, noem mij maar “Mara”, want de Allerhoogste heeft mij bitterheid aangedaan. De twee andere vrouwen zijn jonger, ook in hun leven is smart, daar de Heere hun mannen heeft weggenomen.
Samen zijn ze nu op weg naar Juda, samen hebben zij de reis aanvaard.
Het is eeuwige liefde Gods en Zijn onveranderlijke verbondstrouw, welke Naomi doet wederkeren. De Heere had Zijn volk bezocht gevende hen brood. Hij bezocht ook Naomi met verlevendigingen des harten om terug te keren naar Israël.
Voor haar is het de weg terug. Elke stap die haar van Moab vandaan brengt, is voor haar een stap, die haar dichter brengt bij de gemeenschap Gods. Haar hart is vervuld met levende heilige uitgangen naar God, Wiens gunst en gemeenschap zij zolang heeft moeten missen. De tweede vrouw is Orpa. Orpa heeft ook de reis aanvaard, in het hart van Orpa is een bepaalde betrekking gevallen. Ze ging met haar schoonmoeder op weg naar een onbekend en vreemd land.
De omgang met haar schoonmoeder, waarin de Heere zo in het bijzonder Zijn goedertierenheid openbaarde, heeft haar aangesproken. De vruchten van het tere aanklevende leven des geloofs en de levende betrekking op God, hebben bij haar toch wel wat gedaan. Zij heeft gevoeld, dat Naomi toch wat anders bezat. Uit algemene betrekking is zij meegegaan.
Het Woord heeft kracht gedaan op haar consciëntie. Het gezelschap van Orpa is in het gezelschap van Gods volk niet vreemd. Orpa’s meetrekken met Gods kinderen vloeit alleen maar voort uit zelfbehoud, maar ze miste de ware liefde tot de God van Israël.
Het was bewogenheid, waardoor het hart niet werd vernieuwd. Dan is het, dat ze met tranen afscheid neemt van Naomi en Ruth, daar haar hart in Moab is gebleven.
De derde is Ruth, ook zij had genegenheid tot haar schoonmoeder, doch niet alleen in natuurlijke betrekking, maar er was geestelijke betrekking. Haar banden met Moab waren doorgesneden, omdat de Heere in haar hart het ware zaligmakende geloof had gewerkt door de liefde. Er was in haar leven een verlaten van wat haar voorheen lief en dierbaar was. Juist nu kwam de echtheid van haar geloof openbaar. In de beproeving valt het tijdgeloof af, dat zien we in Orpa. Hoe heen en weer geschud Ruth dan ook mag worden bij de terugkeer van Orpa, alleen het ware zaligmakende geloof doorstaat de beproeving omdat God ze vasthoudt.
Ruth zegt: “Uw volk is mijn volk”.
Uw volk, dat is dus niet Israël in zijn geheel, maar het gaat over dat volk, waar Naomi bij hoort door wederbarende genade. Dat geldt dat bevoorrechte volk, dat afweet van Gods gunst en genade. Dat volk is onuitsprekelijk gelukkig, voor dat volk kiest ze. Ze verlangt een plaatsje onder dat volk, aan dat volk is ze gebonden. Dat volk, dat in hun levensopenbaring is te kennen. Het is volk van God en daar juist gaat haar hart naar uit. En ze zegt: “Uw God mijn God”.
Wat heeft ze daarmee bedoeld? Ruth komt hier in de hebbelijkheid van het geloofsleven niet te eigenen, wat ze niet van God heeft gekregen, maar ze wil zeggen, die God, Die Uw God is, Die wil ik dienen. Met Naomi’s God, daar wil ze mee leven, maar ook mee sterven. “Mijn God”, wil zeggen, dat de uitgangen van haar hart waren om zichzelf over te geven in de dienst van Naomi’s God. Die God wil ze vrezen en dienen.
Het is de oprechte onberouwelijke keuze van haar hart, omdat de liefde Gods in haar hart is uitgestort en dat geeft liefde tot God en alles wat van God is. Het geeft ook een liefde tot Zijn volk.
Wat is het onderscheid groot: Orpa of Ruth.
Dat wij het mochten onderzoeken of wij in waarheid die keus met Ruth hebben mogen doen.

Ik ben een vriend, ik ben een metgezel,
Van allen, die Uw Naam ootmoedig vrezen.
En leven naar Uw Goddelijke bevel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen