Luisteren en werken, Woord en daad, bid en werk

„Waar moet ik toch een biddagmeditatie vandaan halen? " Dit is een vraag, die nogal eens leeft bij presidentes van vrouwenverenigingen. Als de presidente de vergadering voorbereidt, wil zij graag een passende meditatie lezen. Het is binnenkort biddag en op deze avond zou het fijn zijn een overdenking daarover te lezen. De presidente heeft wel verschillende dagboeken en ze zoekt daar dan ook in. bladert in het een. speurt in het ander, leest en herleest, maar helaas ze kan geen geschikte meditatie vinden. De ene vindt ze te lang. de andere tekort, de volgende heelt ze vorig jaar gelezen en zo vliegt de tijd om...

Een passende overdenking?

Is het echt zo moeilijk om een geschikte meditatie te vinden? De ene presidente zal er zeker meer moeite mee hebben dan de ander. Dat kan bijvoorbeeld zijn. omdat zij hoge eisen stelt: de meditatie moet gaan over biddag. Het kan ook zijn dat de presidente niet veel boeken heelt waaruit een overdenking genomen kan worden. Hoe doen andere presidentes dat toch? In een gesprek met verschillende dames heb ik onder andere deze vraag gesteld. Wellicht kunnen de antwoorden hulp bieden aan presidentes van vrouwenverenigingen, die het bovenstaande min of meer herkennen in eigen situatie.

Hoe ik aan een passende meditatie kom? Wel. ik gebruik, behalve boeken met meditaties en dagboeken, graag de boekjes met bijbelstudies die geschreven zijn voor de verschillende vakantieweken. Je kunt die boekjes kopen bij het Lektuurfonds. Verder gebruik ik nogal eens overdenkingen uit verschillende kerkbladen. Het hele jaar door verzamel ik deze meditaties. Ik haal ze allereerst uit ons eigen kerkblad, dan zijn er de meditaties uil Daniël. Dovenzorg. Helpende Handen, de Paulus. Noodklok en dergelijke. Van familie uit andere plaatsen krijg ik de kerkbode en de meditatie die daarin staat, kopieer ik. Zo krijg ik in een jaar natuurlijk al een hele verzameling. De stapel werd na een aantal jaren zo groot, dat het me teveel tijd ging kosten om een geschikte meditatie hieruit te zoeken. En zo ben ik dan op een goede dag begonnen om de overdenkingen te rangschikken. Ik heb nu een aantal mappen in de kast staan. In de ene map heb ik meditaties voor bijzondere tijden. Ik volg daarin het kerkelijk jaar en begin met de dankdag, daarna volgt het kerstfeest, oud-en nieuwjaar, de biddag, goede vrijdag, pasen, hemelvaartsdag en pinksteren. Maar dat niet alleen, ik vond het ook fijn om stukjes bij elkaar te zoeken voor bijzondere omstandigheden - een plotseling sterfgeval bijvoorbeeld - voor de verschillende jaargetijden en voor de jaarvergadering. In een andere map heb ik meer algemene onderwerpen verzameld. Deze meditaties heb ik gerangschikt naar bijbelboek. Ik moet zeggen, dat deze werkwijze mij bijzonder bevalt. Ja. ik tref het natuurlijk wel. dal ik familie heb buiten de stad. die mij hun kerkbode wil afstaan.

Andere dames zouden misschien bestuursleden van hun vereniging daarbij in kunnen schakelen. Soms hoor ik wel het bezwaar, dat iedereen de meditaties uit het eigen kerkblad of uit de genoemde bijzondere bladen al zelf gelezen heelt. Nu. uit eigen ervaring kan ik zeggen, dat het zelden voorkomt, dat iemand het stukje herkent, 't Is immers al één of meerjaren geleden, dat deze meditatie in het kerkblad stond. Nee. ons geheugen is meestal niet zo best.

of het moet zijn. dat we er bijzonder door getroffen waren. In dat geval vinden we het ook niet erg om zo'n overdenking nog eens te horen. Heb ik op een verenigingsavond een meditatie gelezen, dan gooi ik het blad niet weg. maar ik zet er de datum op. Wellicht kan ik later deze overdenking nog eens gebruiken. Het kost wel even tijd om zo'n systeem op te zetten, maar als 't eenmaal voor elkaar is. wordt het toevoegen van nieuwe meditaties en het zoeken van geschikte overdenkingsstof heel gemakkelijk. Van harte kan ik het andere presidentes aanraden!

Na de pauze

In het gesprek met verschillende bestuursleden vroeg ik ook naar de invulling van dc tweede helft van de verenigingsavond. Wat doet u na dc pauze? Is het de gewoonte om deze tijd te besteden aan het handwerken en aan onderling kontakt? Of is er ook in dit tweede gedeelte nog een bezinnend moment? Wordt er dan een bock of gedicht voorgelezen, houdt een van de dames een onderwerp. Komt er wel eens een spreker? Op dc meeste verenigingen wordt na de pauze inderdaad naast het handwerken en het onderling kontakt ruimte gemaakt voor bezinning.

Als dc koffie genuttigd is. leest een van de leden of bestuursleden een hoofdstuk uit een boek. Pen bestuurslid vertelt: „Wij lezen gedeelten uit een van de boeken van wijlen ds. A. Vergunst. Het heet 'De geestelijke pelgrim'. In dat boek staan 55 meditaties over Bunyans christen reis. Hlke meditatie is een afgerond geheel, zodat je niet persé het voorgaande hoofdstuk gehoord hoeft te hebben om het vervolg tc begrijpen. We hebben ook wel andere boeken gelezen, zoals 'Bij Jozefs leven in vrede sterven' - een boek ter nagedachtenis aan wijlen ds. A. Hoogerland of 'De vrouw met het Boek" van mevr. M. A. Mijnders-van Woerden. Maar dan moest degene die voorlas toch even de korte inhoud van het voorgaande proberen weer te geven. Het komt natuurlijk wel voor dat sommige dames door ziekte of andere omstandigheden dc verenigingsavond niet kunnen bezoeken. Dat betekent dat een heel hoofdstuk gemist wordt, maar door even terug te grijpen op het voorgaande, kunnen ook zij de draad weer oppakken. Wat ons ook goed bevallen is. is het lezen van gedichten. Onlangs hebben we het gedicht gelezen van Christicn de Priester'Ook de kinderen'. We hebben dat gedaan in de vorm van een samenspraak, afgewisseld met het zingen van psalmen. Ik heb gelezen dat er nu van haar bij het Lektuurfonds een gedicht verschijnt over Juliana van Stolberg. Ook dat zal in de vorm van een samenspraak heel goed tc lezen zijn. We zoeken er zelf passende psalmen bij en zo wordt het een mooi geheel".

Van het bestuur van een andere vereniging hoorde ik het volgende. Bij het opruimen van de kast van de vrouwenvereniging kwamen we enkele bondsdagboekjes tegen van voorgaande jaren. We bladerden er in en ontdekten, dat we veel van het toen besprokene weer vergeten waren. In onderling overleg besloten we om na de pauze het referaat voor te lezen. Als je de kassettebandjes in bezit hebt. kun je het ook laten horen. Daar ging natuurlijk heel wat tijd mee heen en wc kwamen die keer dan ook niel aan de vragen toe. Dat hebben we de keer daarop gedaan. In het boekje staan de vragen, die door de mensen gesteld zijn naar aanleiding van het gehouden referaat, cn de antwoorden die door dc predikant gegeven worden. Wc stelden eerst de vraag en probeerden met elkaar een antwoord te vinden. Dat bracht verschillende keren een fijn gesprek op gang. Daarna lazen we het gegeven antwoord voor. Het lukte bij ons niet altijd om iedereen aktief mee te laten luisteren en praten. Dat ligt misschien wel aan het onderwerp. Als 't bijvoorbeeld over de opvoeding gaat, voelen de meeste dames zich daar nauw bij betrokken en men spreekt zich over problemen in de opvoeding vaak gemakkelijker uit. dan over zaken betreffende het geestelijke leven. Na afloop van de verenigingsavond hebben we als bestuur gevraagd, hoe men de bespreking gevonden had. We hadden er eigenlijk tegenop gezien. Zouden de leden wel op de vragen in willen gaan? Zou er een gesprek op gang komen? We wisten wel. dat er vrouwen zijn. die in een groter gezelschap zich niet kunnen uiten en we hadden dan ook het vaste voornemen om niemand te dwingen aan de bespreking mee te doen. Maar het viel erg mee. De dames van de vereniging vonden het samen spreken over de dingen aangaande Gods

Koninkrijk en de praktijk van het dagelijks leven echt zinvol, praktisch en bovendien heel leerzaam.

U zult begrijpen, dat we dit niet iedere verenigingsavond doen. We wisselen het af met het lezen van een boek of een gedicht: er zijn leden die zo nu en dan een onderwerp houden en we nodigen ook enkele keren per jaar een spreker uit.

Ook onderwerpen gehouden op bijzondere dagen zijn te gebruiken

In Hardinxveld-Giessendam werd op 26 februari vorig jaar de besturendag gehouden. Ds. B. van der Heiden sprak toen over Sion of Samaria en naar aanleiding van dit onderwerp werd in groepjes met elkaar gesproken over de door de dominee opgestelde vragen. Daarna volgde de bespreking waarin de vragen beantwoord werden. Dit alles was door de koster opgenomen op kassettebandjes. Een van de bestuursleden van de vrouwenvereniging van Hardinxveld-Giessendam vertelde mij. dat ook na de 26e februari de besturendag nog centraal had gestaan, maar nu in verenigingsverband. De leden waren immers niet op deze besturendag geweest en zij hadden het gehouden onderwerp dus niet gehoord. Ik had van deze besturendag zelf een verslag gemaakt en op de eerste verenigingsavond heb ik vóór de pauze dat verslag gelezen. Na de pauze hebben we de kassetterekorder aangezet, zodat de dames zelf onze dominee konden horen. Hierna kregen allen een blaadje met de bij het onderwerp horende vragen. Wij zitten altijd in een grote kring en dat hebben we zo ook gelaten. Je kunt vragen immers ook best met z'n tweeën bespreken. Natuurlijk werd uitgelegd, wat de bedoeling was. Op deze eerste avond zouden we alleen de eerste vraag bekijken en met elkaar een antwoord proberen te vinden.

En zo is het ook gebeurd. Op veel plaatsen in de zaal kwam het gesprek goed op gang en ook bij de gezamenlijke beantwoording kwamen er goede en fijne opmerkingen. Op ons kassettebandje stond hel antwoord van ds. Van der Heiden. Dat lieten we horen, en dat was dan tevens het einde van de vergadering. Voor de resterende vragen hebben we nog twee verenigingsavonden nodig gehad. Weer bespraken we twee aan twee enkele vragen; we probeerden een gezamenlijk antwoord te vinden en tenslotte luisterden we naar het bandje. Het was werkelijk voor bestuur en leden heel lijn om naast het noodzakelijke (hand)werk ook bezig te mogen zijn met Gods Woord".

Tabitha, uitnemend boven velen...

Een zendingsvereniging, een vrouwenvereniging is geen studievereniging. Dat is het kommentaar van sommige leden, als ze op hun vereniging gekonfronteerd worden met onderwerpen en besprekingen. Er zijn dames, die vrezen, dat men door bepaalde onderwerpen of gesprekken dc plaats van een dominee of ouderling in gaat nemen, daarbij denkend aan bijvoorbeeld 1 Tim. 2 vers 12. Toch mag er mijns inziens wel iets méér zijn dan alleen het werken voor de verkoping en het onderlinge kontakt. Ik lees dat ook in de verschillende namen, die de verenigingen dragen. Vaak laten die namen de beide kanten zien: de ene kant van het (biddend) bezigzijn met Gods Woord, en dc andere kant van het werken om de zending of de kerk te steunen. In 'Bidt en werk' zie ik dat bijvoorbeeld, en in 'Wees een zegen', maar ook in namen als 'Tabitha'. 'Ruth'. 'Lydia' of 'Martha'. Ik hoop. dat wij mogen zijn of worden als Tabitha. waarvan Matthew Henry schrijft: ..Zij is een discipelin. een die het geloof van Christus had omhelsd en gedoopt was; en daarenboven was zij uitnemend boven velen in werken van barmhartigheid, waarvan zij vol was. Velen zijn vol van goede woorden die ledig en onvruchtbaar zijn in goede werken. Tot eer van de vrouwen moet gezegd worden dat velen harer voortreffelijke belijdsters van het Christendom waren in de dagen deiapostelen. gelijk wij zien in het boek dei-Handelingen der apostelen".

Zwijnd recht A. Teerds-Gertenbach

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen