Toespraak Ontmoetingsdag

Het Sanhedrin

Het laatste geruchtmakende boek van Prof. Kuitert stelt ons voor de vraag wie Jezus is. Deze vraag is niet nieuw. Ook het antwoord wat nu gegeven wordt is niet nieuw. Kuitert ontkent immers dat Jezus de Zoon van God is. Hij ontkent Zijn goddelijke natuur. Hetzelfde vond plaats tijdens de omwandeling van Christus op deze aarde. De hogepriester stelde aan Jezus deze vraag: “Ik bezweer U bij den levenden God, dat Gij ons zegt, of Gij zijt de Christus, de Zone Gods?” Het antwoord klonk. “Gij hebt het gezegd.” Daarop verscheurde de hogepriester zijn klederen en riep het uit: “Hij heeft God gelasterd; wat hebben wij nog getuigen van node? Zie, nu hebt gij Zijn godslastering gehoord.” Zo is het des doods schuldig over Hem uitgesproken.

\

Kuitert

Kuitert schrijft in zijn nieuwste boek dat de mensen Jezus Zoon van God hebben gemaakt. Hij is het niet en heeft het nooit willen zijn. Hier stellen wij het duidelijk getuigenis van Gods Woord tegenover: “Alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe” Johannes 3:16. Door de zondeval is de mens een verwerper van het Woord Gods geworden. Hij bestrijdt de onfeilbaarheid van het Woord Gods. De Bijbel is dan niet het schrift-geworden Woord van God. Daarmee hangt samen dat Jezus Christus niet het vleesgeworden Woord van God is. Bij Kuitert zien wij een ontwikkeling ten deze. Eerst heeft hij geschreven over een onbetrouwbare rand aan de Bijbel. Het centrum van Gods Woord diende evenwel gehandhaafd te worden. Het werk van Christus zou moeten blijven staan. Maar de ontwikkeling is stap voor stap verder gegaan. Nu is het zover gekomen dat Kuitert stelt dat Jezus niet de zoon van God is, hij ontkent de Goddelijke natuur van Christus. Als Christus niet de goddelijke natuur heeft valt de zonde mee, dan behoefde God niet Zijn eniggeboren Zoon in deze wereld te zenden tot verlossing van Zijn Kerk.

Saulus

Het sanhedrin heeft ook niet willen aanvaarden dat Jezus de Zoon van God is. Zo was het eertijds ook in het leven van Saulus. Hij heeft dit ook niet willen aanvaarden. Hij heeft het met inzet van al zijn krachten bestreden. Maar de Heere heeft een onbegrijpelijk groot wonder verricht in het leven van Saulus. Hij werd staande gehouden op de weg naar Damascus. Hij werd gearresteerd door God. De Heere is in zijn leven gekomen. Hij heeft geleerd wie God is: Heilig, rechtvaardig maar ook lankmoedig.

Alles buiten Christus werd Saulus ontnomen. Hij heeft eigen naam leren spellen: zondaar, wetsovertreder, doel-misser, opstandeling. Hebben wij deze zaken ook al mogen leren? Hebben wij de Naam van God leren kennen alsook eigen naam leren spellen en belijden? Kent u verwondering over de lankmoedigheid van God? Is uw levensboek opengegaan? Als dat gebeurt staan we er verwonderd over dat we bij het begaan van zonden niet zijn weggevaagd door God. Hoe is het mogelijk dat ik toen nog gedragen en gespaard ben. Hoe is het mogelijk dat ik nog leef.

Welk een wonder dat ik nog mag zijn in het heden der genade, dat ik de prediking nog mag beluisteren. Mochten we ook alles buiten Christus kwijtraken? Konden we het niet meer doen met onze tranen, bevindingen, gevoelens, goede werken en godsdienstige ijver? Hebt u als een gans verlorene Christus nodig leren krijgen?

Onze kerken

Het is ontzettend wat er gebeurt in de Gereformeerde Kerken. Maar ons past geen zelfverheffing boven hen. Ook in onze kerken zijn verontrustende ontwikkelingen. Een schip op strand is een baken in zee. Het feit dat ontmoetingsdagen belegd worden door de stichting Bewaar het Pand spreekt ervan dat er verontrustende zaken zijn. Daaruit zijn de ontmoetingsdagen in het verleden immers voortgekomen. Ds. Den Butter heeft een en andermaal geschreven in ons blad Bewaar het Pand over de verontrustende opvattingen van Dr. B. Loonstra. Iets van zijn opvattingen willen wij weergeven. Loonstra zet een vraagteken achter bepaalde historische gegevens. Op pag. 4 van zijn boek lezen we “Archeologische vondsten op de plaatsen waar vroeger Jericho en Ai gelegen hebben, komen niet overeen met de berichten over deze plaatsen in Joz. 2, 6, 7 en 8”. Hij laat in het midden waar het gelijk ligt.

Ernstiger is wat geschreven wordt over de hemelvaart van de Heere Jezus en over Pinksteren. Loonstra schrijft p. 210 “Wat de hemelvaart van Jezus betreft, de heilswerkelijkheid die daarmee wordt aangegeven is, dat Hij na zijn opstanding de onzichtbare ruimte van God is binnengegaan en de heerschappij van zijn Vader ontvangen heeft. De voorstelling dat Hij werd opgenomen terwijl zij het zagen en dat een wolk Hem aan hun ogen onttrok (Hand. 1:9) is daarbij niet essentieel en dus ook niet onmisbaar. Deze voorstelling sluit aan bij het toenmalige wereldbeeld van de woonplaats van God boven de lucht en de wolken. Ik houd het erop dat het hier om een reële visualisering gaat van het afscheid van Jezus, waarin Hij Zich heeft aangepast aan de ervaringswereld van zijn discipelen.”

De belijdenis zegt daarentegen duidelijk dat de hemelvaart van de Zaligmaker zichtbaar, plaatselijk en lichamelijk was. De discipelen hebben het met hun eigen ogen aanschouwd. Worden hier geen verontrustende vraagtekens geplaatst? Over Pinksteren worden ook verontrustende dingen geschreven op blz. 211. Het kan wat Loonstra betreft verstaan worden als een latere ver-beelding van de heilswerkelijkheid van het leven door de Geest en behoeft niet een weergave te zijn van een historische gebeurtenis die toen en daar heeft plaats gevonden exact zoals Hand. 2 beschrijft. “Aan de heilswerkelijkheid wordt daarmee niet tekort gedaan” aldus Loonstra.

Het roept vraagtekens op wanneer wij spreken over de cultuurgebondenheid van de Bijbel, zoals Loonstra in zijn boek doet. Het roept vragen op wanneer gesteld wordt dat bepaalde voorstellingen in de Bijbel het stempel van hun tijd dragen. Op blz. 204 lezen wij “Onderricht geven door de vrouw doet daarom geen afbreuk aan de geordende verhouding tussen man en vrouw. Het verbod op het geven van onderricht door de vrouw verliest daarom in onze context zijn betekenis.” Wordt hier de weg niet gebaand voor de vrouw in het ambt? Een opvatting die onze kerken altijd hebben afgewezen. De gereformeerde opvatting is dat de Schriften het genoegzame Woord van God zijn, in alle opzichten volkomen, zonder dat wij er iets tegen kunnen zeggen. De consequentie van opvattingen zoals die door Loonstra ontwikkeld worden is dat de eenvoudige bijbellezer er niet meer uitkomt. Theologen zijn nodig om de eenvoudige bijbellezer de Schrift te doen verstaan. Wat is echter nodig om Gods Woord te verstaan? Onderwijs door Gods Geest. Paulus had veel geleerd aan de voeten van Gamaliel, maar toch niet werkelijk de Schriften verstaan. Maar door Goddelijk onderwijs mocht hij leren dat er niets van de mens in aanmerking kwam als het gaat om zalig te worden, dat het alles Gods werk is. Hij had in een atbrekende weg door armmakende genade de Christus leren kennen. Die Christus is hij ook gaan prediken. We lezen dat in Hand. 9:20 “En hij predikte terstond Christus in de synagogen, dat Hij de Zone Gods is.” Nu geen bestrijding meer, maar onderwerping aan Christus en prediking van de enige Naam gegeven tot zaligheid. Hoe was de reactie op zijn prediking? Die dit hoorden ontzetten zich. Wie had dat immers kunnen denken. Een verklaarde vijand tot een vurige volgeling geworden. “Is deze niet degene, die te Jeruzalem verstoorde die dezen Naam aanriepen, en die daarom hier gekomen is, opdat hij hen gebonden zou brengen tot de over-priesters?” Nu verwachtte Paulus het alleen van het werk van die enige en volkomen Zaligmaker.

Verstaan we dat?

De Heere is de Almachtige. Geloven we dat werkelijk? Het wordt elke zondag beleden. Maar zijn we ervan overtuigd? Wie had gedacht dat Saulus bekeerd zou worden? Het is toch werkelijkheid geworden. Zo is het maar een wenk van Gods alvermogen mensen met verkeerde opvattingen te bekeren. De vraag voor ons is: Wat heeft de prediking uitgewerkt in ons leven? Zijn we nog onbekeerd gebleven? Haast u om uws levens wil. Hebt u de Naam Gods leren kennen alsook eigen naam? Werd alle hoop buiten Christus u ontnomen? Hebt u Hem zo nodig leren krijgen in Zijn namen, naturen, ambten, staten en weldaden? De Heere zal Zijn werk in stand houden. Hij volvoert Zijn welbehagen. Hij zal de eer van Zijn werk ontvangen: door U, door U alleen, om ’t eeuwig welbehagen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen