Attentie Vrijheid - Verdeeldheid

De Generale Synode heeft weer gesproken. Voor velen zeer teleurstellend. Veel is maar moeilijk te verwerkenenveleafgewerktezaken roepen tal van vragen op.

Daar komt een steeds grotere verontrusting ook in onze kringen. Hetinvoerenvanallerlei verontrustende dingen bleek ook nu weer „haalbaar” te zijn, door het begrip vrijheid te hanteren. Zo heeft de nieuwe vertaling het gehaald. Zo heeft op de vorige Synode de opstelling van de nieuwe belijdenisvragen het gehaald.

Zo heeft op de thans gehouden Synode het kiesrecht voor de vrouw het gehaald, de nieuwe formulieren, de nieuwe psalmberijming en een nieuwe liturgische orde van dienst.... Ga zo maar door, allemaal onder dekking van het woord vrijheid, maar deze vrijheid blijkt hoe langer hoe meer de verdeeldheid en het uiteengaan van kerken en kerken in de hand te werken.

De Chr. Ger. Kerken worden voor mij steeds kleiner, zo sprak laatst eens een kollega. Alleen die kerken begeerde hij te dienen, die het oude beginsel van de afscheiding wilden belijden en beleven en met de nieuwe kerkelijke en geestelijke stroming niet begeerden op te trekken.

De Chr. Ger. Kerken worden dan terecht steeds kleiner. Hoevele progressieve kerken zijn er niet te noemen en dandevele, die halfslachtig zijn, die hinken op twee gedachten, die ’t woord vrijheid met alle dankbaarheid noteren om zo met links en rechts bevriend te blijven. Met droefheid moet datalles worden gekonstateerd en zo voltrekt zich onmiskenbaar een scheiding in eigen kerk. Een scheiding, die door de kerken zelf in haar breedste vergadering indirekt werd opgeroepen en waar deze kerken dan ook haar grote verantwoording voor blijven dragen.

Vrijheid — Verdeeldheid, zo schreven wij boven dit artikel.

Deze verdeeldheid signaleerden wij reeds, toen wij iets opmerkten over: kerk-orde — wanorde.

Het kiesrecht voor de vrouw was nog niet eens doorgesproken, maar verschillende kerkeraden voerden het reeds in. Wij hebben daar in de Synode op gewezen en verzocht een verklaring van afkeuring daarop tegeven, maar er werd niet op gereageerd. Datzelfde gold ook het gebruik van de nieuwe psalmberijming. Men weet niet eens of ze goed of niet goed is, of ze naar de Schrift of tegen de Schrift is, maar men is al aanstonds overgegaan om deze te zingen.

Vrijheid — verdeeldheid, losbandigheid en wat het ergste is, daar is zo weinig rustige bezinning om naar het Woord van God te luisteren.

Neem nu het kiesrecht voor de vrouw.

Daar is heus de voile duidelijkheid niet over. Op de Synodetafel was het rapport van de kommissie, die deze zaak in studie had genomen. Maar zelfs deze kommissie kon zich niet in eenheid vinden. Daar was een minderheidsrapport van twee leden, en daar was een aparte uitgebreide nota van onze hoogleraar in het kerkrecht, Prof. Hovius.

Jammer dat aan het minderheidsrapport en vooral aan de nota van Ptof. Hovius zo weinig aandacht is gegeven. Een der afgevaardigden merkte zelfs op: die nota niet eens gelezen te hebben. Ik vind dat een belediging voor onze professor en een niet genoegzaam honoreren van een stuk, dat de aandacht ten voile waard was.

Moest het kiesrecht van de vrouw dan toch zonder rustige bezinning en zonder een zo noodzakelijke eenstemmigheid worden doorgevoerd?

Sommige leden van de Synode wilden appart vastgelegd zien, dat het kiesrecht van de vrouw geen weg zou openen naar de vrouw in het ambt, omdat zulks tegen de Schrift is. Maar ook dit amendement kon het zelfs niet halen. Alleen staat er nu om praktische redenen bij, dat het stemrecht los staat van de vrouw in het ambt.

Dit: om praktische redenen, staat niet in de letterlijke tekst, maar is wel in de bespreking omderstreept. Een uitspraak over de vrouw in het ambt wilde men dus niet. Dit komt later wel aan de orde. ’t Ging er nu maar om wat olie op de golven der verontrusting te werpen inzake de vrouw in het ambt.

En dan wat het zingen van de nieuwe berijming betreft.

Hoewel de kerk langs de kerkelijke weg nog nooit om een nieuwe berijming heeft gevraagd, deze berijming ook nooit onderzocht is, kwam er toch een voorstel deze berijming te toetsen door er gebruik van te maken.

Gelukkig is dat later weer wat veranderd, alhoewel toch onderzocht zal worden in hoeverre de kerk bevoegd is zich uit te spreken over een nieuwe berijming. Ik dacht, dat behoeft geen punt van onderzoek te zijn.

De kerk is niet alleen bevoegd, maar is geroepen ook de berijmde psalmen te toetsen aan het Woord van God. Doet zij dat niet dan schiet zij in haar roeping tekort.

Wij hebben dat steeds gezegd bij het aanvaarden van de nieuwe bijbelvertaling, wij zeggen dat ook ten opzichte van de nieuwe psalmberijming. En toen door onze kollega Ds. Tanis enkele strofes van de nieuwe psalmberijming werden geciteerd, moest ieder wel aanvoelen: hier is geen verbetering, maar wel een vermindering, een verzwakking van het Woord van God, gelijk heel de nieuwe vertaling daar telkens voorbeelden van geeft. Kunt ge begrijpen dat onze Generate Synode daarom voor velen zeer teleurstellend is gew or den?

De vragen zijn vermenigvuldigd.

Waar gaan wij heen? Waar staat het stopteken?

Neen, wij schrijven deze dingen heus niet om onplezierig te zijn, maar wel om ook door middel van dit blad te waarschuwen, wat wij ook op de Synode hebben gedaan, ons in deze schrikkelijke tijd vol geesteloosheid, afval en oppervlakkigheid, waarin ook met het Woord van God op allerlei wijze wordt gespeeld, ons in zulk een tijd niet te verliezen in allerlei dingen, die toch — hoe onschuldig ze ook schijnenwat de achtergrondenbetreft — een diepe anti-geestelijke, antischriftuurlijke wortel dragen, waardoor het leven der kerk kwijnt, de Heere in ZijnWoord wordt onteerd, Gods volk wordt bedroefd en de verdeeldheid en afval al grotere afmetingen zal gaan aannemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen