Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Laparoscopie: kijken in de buik

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Laparoscopie: kijken in de buik

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

<br />

Laparoscopie betekent letterlijk „kijken in de buik". Het is een ingreep waarbij een buis, die aangesloten is op een lichtbron, in de buikholte gebracht wordt, waardoor een aantal buikorganen bekeken kan worden. Bij buikklachten kan zo'n ingreep nodig zijn, als met röntgenfoto's of andere onderzoekmethoden geen zekere diagnose gesteld kan worden. Vooral in de gynaecologie heeft de laparoscopie een grote vlucht genomen. Veel aandoeningen van de vrouwelijke inwendige geslachtsorganen (baarmoeder, eileiders en eierstokken) kunnen op een betrekkelijk eenvoudige manier letterlijk bekeken worden. Maar niet alleen deze organen, ook de blaas, blinde darm, dikke en dunne darm lenen zich uitstekend voor een,,kijkoperatie". Alleen de nieren, bijnieren en twaalfvingerige darm zijn door hun ligging niet toegankelijk met deze methode.

Koolzuurgas
Laparoscopie is een vrij simpele ingreep, waarvan men ook weer snel herstelt. Vaak kan men alweer dezelfde dag naar huis. In de meeste gevallen wordt algehele narcose gegeven, hoewel plaatselijke verdoving ook heel goed mogelijk is. Een laparoscopie is veel minder ingrijpend dan een laparotomie, een ,,echte" buikoperatie, waarbij een grote snede wordt gemaakt. Bij een laparoscopie gaat men als volgt te werk. Na het geven van de verdoving wordt een dunne naald ingebracht in de buurt van de navel, waardoor koolzuurgas in de buikholte wordt geblazen. Er ontstaat dan een met gas gevulde ruimte tussen de buikwand en de buikorganen. Om een goed zicht te krijgen op de inwendige geslachtsorganen wordt de patiënte schuin op de operatietafel gelegd met het hoofd naar beneden (de darmen zakken dan richting middenrif). Via een kleine snede in de onderrand van de navel wordt de laparoscoop naar binnen gebracht. Via een andere snede, lager in de buik, wordt hulpinstrumentarium ingebracht. Hiermee kan men bepaalde handelingen verrichten, zoals het dichtbranden van weefsel of het wegnemen van een stukje weefsel voor onderzoek. Als het onderzoek klaar is, laat men het gas teruglopen en worden de twee kleine sneetjes gehecht met één a twee hechtingen.

Onbegrepen
Laparoscopie is een ingreep waarbij zelden of nooit complicaties worden gezien. Soms is daarna een ingrijpende buikoperatie nodig, afhankelijk van de afwijkingen die zijn gevonden. Wanneer wordt laparoscopie nu toegepast? Allereerst bij de onbegrepen buikklachten. Buikpijn kan veel oorzaken hebben. Enkele daarvan kunnen ontdekt worden met de laparoscoop, zoals: littekenweefsel in de buik, als gevolg van vroegere operaties. Dit weefsel (ook wel verklevingen genoemd) kan met een schaartje via de laparoscoop losgeknipt worden; endometriose, een aandoening waarbij baarmoederslijmvlies ook buiten de baarmoederholte wordt aangetroffen. Deze plekjes kunnen zo nodig dichtgebrand worden; inwendige bloedingen, afkomstig van bijv. een eierstok of een buitenbaarmoederiij ke zwangerschap; ontstekingsprocessen, waarvan via de laparoscoop goed de ernst beoordeeld kan worden. Ook kan materiaal voor bacteriologisch onderzoek afgenomen worden. Verder kunnen door middel van laparoscopie de plaats en de aard van zwellingen in de buik precies bepaald worden, zoals: een eierstokvergroting, waarbij gezien kan worden of het gaat om een met vloeistof gevulde holte op de eierstok of een gezwel. In dit laatste geval kan een stukje weefsel worden weggenomen voor onderzoek op goed- of kwaadaardigheid. Sterk uitgezette eileiders door vochtophoping, wat bijv. onvruchtbaarheid kan veroorzaken. Vleesbomen, goedaardige gezwellen, uitgaande van de baarmoederwand. Ze kunnen sterk in grootte en vorm verschillen.

Andere organen
Ook ziekten van andere buikorganen kunnen via de laparoscopie beter gediagnostiseerd worden, bijv. aandoeningen van de lever en de galblaas. Soms wordt er van laparoscopie gebruik gemaakt om na te gaan of een behandeling succesvol is geweest, zoals bij kanker van de buikorganen. Dan kan gezien worden of het gezwel kleiner geworden is. Een veel voorkomende reden om laparoscopie te doen is onbegrepen onvruchtbaarheid. Vergroeiingen, endometriose en verstopte eileiders kunnen hiervan de oorzaak zijn. Zoals gezegd zijn deze aandoeningen goed te,,bekijken". Ten slotte zijn er nog twee andere redenen, waarvoor laparoscopie wordt toegepast: het opzuigen van eicellen uit de eierstokken ten behoeve van de zogenaamde reageerbuisbevruchting, een methode, waarbij buiten het lichaam van de moeder zaad- en eicellen worden samengebracht met als doel een kunstmatige bevruchting tot stand te brengen; en sterilisatie, waarbij via de laparoscopie de eileiders worden afgesloten, met ringetjes of door middel van dichtbranden. De eicel kan dan niet meer bereikt worden door de zaadcellen. Deze twee laatste toepassingen van de laparoscopie heb ik volledigheidshalve vermeld, omdat ze in onze tijd een veel voorkomende reden zijn om deze methode te hanteren. Ze roepen natuurlijk wel de nodige ethische vragen op, die ik nu verder buiten beschouwing laat, aangezien ze buiten het kader van de vraagstelling vallen.

Nogmaals psoriasis
Naar aanleiding van mijn artikel over psoriasis, kreeg ik enkele reacties, waaronder een schrijven van de Nederlandse Bond van Psoriasis Patiëntenverenigingen, waarin ik geattendeerd werd op de nieuwste therapie van psoriasis, namelijk de fumaarzuurtherapie. Een Duitse huisarts, dr. Schater, zelf een ernstige psoriasispatiënt, heeft deze behandeling ontwikkeld. In ziekenhuizen in Amsterdam en Leiden wordt momenteel onderzoek gedaan naar de effectiviteit van fumaarzuur. Uit de mij toegestuurde literatuur put ik de volgende gegevens: Volgens deze zienswijze is psoriasis een stofwisselingsziekte die het gevolg is van een tekort aan fumaarzuur. De aanmaak van fumaarzuur, waarvoor licht nodig is, verloopt bij de psoriasispatiënt niet optimaal. Door dit tekort treedt er een onvolledige verbrandig op in de zogenaamde citroenzuurcyclus in de cellen, waarbij giftige halfprodukten ontstaan, die zich afzetten in de huid en de gewrichten, met als gevolg een schilferende huid en gewrichtsklachten. Door toevoeging van fumaarzuur in tabletvorm wordt dit tekort opgeheven. Omdat het fumaarzuur ook een beschermende taak heeft in de lever en daarbij verbruikt wordt, is het belangrijk het beschikbare fumaarzuur zo veel mogelijk te sparen, wat bereikt kan worden met een dieet waaruit vooral specerijen, verschillende notensoorten en wijn zijn weggelaten. Alleen al met dit dieet zou er verbetering van psoriasis kunnen optreden. Een hoog percentage patiënten (80%) zou veel baat hebben bij de fumaarzuurtherapie. Er is zelfs een kliniek in Zwitserland, waar deze behandeling wordt toegepast. Wilt u meer weten over deze methode of wilt u meer algemene informatie over het werk van de psoriasispatiëntenverenigingen, dan is het juiste adres: Nederlandse Bond van Psoriasis Patiëntenverenigingen, Bouriciusstraat4, 6814 CW Arnhem, tel. 085-432050.

Hoofdluispoeder schadelijk?
Is prioderm schadelijk voor het haar bij regelmatig gebruik ter voorkoming van hoofdluis? Hoofdluis is een aandoening die nog weleens in kleine epidemietjes voorkomt, vooral op scholen. Er hoeft maar één kind hoofdluis te hebben, of de luis verspreidt zich snel via bijvoorbeeld mutsen en jassen op overvolle kapstokken. Ook gezinsleden van de,,patiënt" raken makkelijk besmet. Reden totpaniek is er echter niet. Een zeer afdoend middel tegen hoofdluis is malathion (prioderm), een krachtig insekticide en dus nogal giftig! Men moet het dan ook niet vaker gebruiken dan strikt noodzakelijk is. Voorkómen van hoofdluis dient dan ook niet te geschieden door regelmatig,,,preventief ' gebruik van prioderm, maar door opsporen van de besmettingsbron(nen) en die te behandelen. Of prioderm schadelij k is voor het haar, durf ik niet met zekerheid te bevestigen ofte ontkennen. Mooi, glanzend haar zul je er waarschijnlijk niet van krijgen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 15 april 1987

Terdege | 64 Pagina's

Laparoscopie: kijken in de buik

Bekijk de hele uitgave van woensdag 15 april 1987

Terdege | 64 Pagina's