Christelijke organisatie

Evenals de beide vorige schrijvers uit Veen en Dirksland, heb ik hier een brief van iemand uit Boskoop, die ook kiest voor de Chr. organisatie en het Chr. dagblad, al is ook hij niet blind voor de misstanden die er zijn.

Hij werpt allereerst de vraag op: Kan men „neutraal" zijn? Hij is van mening, dat neutraal zijn niet bestaat. „Als wij lid worden van een neutrale vereniging, krijgen wij te maken met personen, die zich om God en Zijn gebod niet bekommeren." In de plaats, waar briefschrijver woont, is een neutrale muziekvereniging, die op de Dag des Heeren in Amsterdam een voetbalwedstrijd heeft opgeluisterd. Scribent poneert dan de stelling: „In wezen is neutraal-zijn anti-christelijk." „Men stelt immers bij de beleidvoering niet de vraag: hoe handel ik met een rein geweten voor God en voor de mensen? Gods inzettingen blijven geheel buiten deze organisatie. En dan leert Gods Woord ons: „Wie niet voor Mij is, die is tegen Mij."

Nu kan men, aldus onze Boskoopse vriend, wel aanvoeren, dat het in de C.B.T.B. ook niet alles is wat betreft de eensgezindheid over de godsdienst, maar er is een christelijke sfeer, men stelt de mening van de christelijke bevolkingsgroep hoog en daarnaast, maar eigenlijk in de eerste plaats, stelt zij de Heilige Schrift als grondslag voor het maatschappelijke leven. Ik geloof dan ook, clat als wij georganiseerd zijn, wij georganiseerd moeten wezen in een christelijke organisatie."

Vervolgens behandelt schrijver de vraag: „Is het voor mij verantwoord lid te zijn van een christelijke organisatie, zoals: christelijke bond van overheidspersoneel, christelijke metaalbewerkersbond enz.? Het is bewezen in de maatschappij, dat een organisatie van het bedrijfsleven betere bestaansvoorwaarden kan verkrijgen voor de gemeenschap dan het individu op zichzelf. Maar staan daar tegenover ook geen vergaderingen, waar zang, muziek en toneel een hoofdschotel vormen? Soms dus dingen, waar wij ons in het geheel niet mee kunnen verenigen. En clan zal men ook de volledige konsekwenties moeten aanvaarden van een dergelijk lidmaatschap en dus een stem moeten laten horen op grond van diezelfde Heilige Schrift als waarop de organisatie dient te steunen; een waarschuwing als van een medebroeder."

Dan gaat inzender over op het tweede punt: Het feit van het neutrale dagblad in het christelijk gezin. „Het gevaar, clat hierin schuilt is nog veel groter clan het bovengenoemde, omdat het dagblad dagelijks in het gezin komt en tevens alle personen van het gezin bereikt. In de hedendaagse maatschappij heeft cle krant een zeer grote invloed, immers de pers bereikt miljoenen mensen en zegt hun de mening over een bepaald feit (denk maar eens aan het Softenon-proces). En omdat men niet op ieder gebied een zeer duidelijke eigen mening heeft, vult de krant deze leemte ongemerkt op, door de mening van de redacteur aan u te zeggen, die u toch wel ergens lijkt.

De basis van de neutrale krant is het menselijk kunnen; de basis van de christelijke krant is een aan Gods Woord verantwoorde nieuwsgeving aan het publiek. We zien dus in cle neutrale krant geen trachten naar een schriftuurlijke verantwoording van het hedendaagse gebeuren. Ik geloof wel, dat hiermee veel gezegd is betreffende de pers, immers, wat in de oorsprong niet goecl is, kan ook in het vervolg niet goed zijn; immers een kwade boom kan geen goede vruchten dragen. We kunnen in ons leven God niet dienen en de Mammon. Neen, het is een kiezen.

Dus de loftrompet over het christelijke perswezen? In zoverre, ja, maar er zijn gevaren en wel met name die van de verheerlijking van de mens in de sport, ook al is dat op zaterdag."

De conclusie van de geachte schrijver is dan: „We zien dus, dat we geen christen kunnen zijn en daarnaast een lidmaatschap kunnen hebben op een neutrale vereniging en abonné zijn op een neutrale krant; want ook daarover komt het Woord: een huis, dat tegen zichzelve verdeeld is, zal niet bestaan."

Aldus de mening van iemand uit Boskoop, die zelf al zegt, dat zijn brief langer geworden is dan hij dacht, maar, schrijft hij „het terrein is ook zo ontzaglijk uitgestrekt." Inmiddels hartelijk dank.

In de tweede plaats geef ik hier cle mening weer van een Middelburger.

Hij schrijft, dat hij jaren geleden in „de metaal" heeft gewerkt en toen lid was van het C.N.V. maar gemeend heeft daarvoor weer te moeten bedanken. „Wat mij vreselijk dwars zat, was het stakingsparool, " aldus de schrijver. Nu, dat is begrijpelijk.

Wat de organisatie op zichzelf betreft, stelt schrijver het voorbeeld van Mozes. We laten hem nu even zelf aan het woord: „Mozes moest ook organiseren. Het volk werd hard verdrukt. Daarnaast staat, clat ze tot de Heere riepen. Mozes moet de oudsten bijeen roepen. Daar zie je als het ware een bond groeien. Hij moet de bezwaren aan het hof kenbaar maken. Ik zou zo zeggen: onze grieven bij de werkgever voorstellen. Als Farao niet toe wil geven, moeten de kinderen Israëls dan staken? Beslist niet! Duidelijk komt in deze geschiedenis uit, dat wij in de eerste plaats onze verdrukking voor het aangezicht des Heeren moeten

brengen (bidden) en daarna de middellijke weg dienen te bewandelen door onze bezwaren bij bijv. de werkgever bekend te maken. Individueel of wel georganiseerd (werken). Maar de uitkomst moeten we in Gods hand laten. Niet als onz' machtig arm het wil, Staat heel het raderwerk stil (neutrale organisatie). Maar om weer op die geschiedenis van Mozes terug te komen, dan vinden we daarin duidelijk getekend: Ik de Heere zal het doen. Mijn machtig arm zal redding geven. Door middel van het stakingsparool verloochenen we, dat God machtig is ons te helpen. Staken is onchristelijk en een averechts middel om geschillen op te lossen. Een christelijke organisatie dient geschillen in overleg te regelen onder aanroeping van de Naam des Heeren. Wanneer iemand meent, geen lid te kunnen zijn van een christelijke organisatie, dan kan hij dat nog veel minder zijn van een neutrale organisatie.

Overigens meen ik, dat het goed is in deze gecompliceerde maatschappij, clat men zich organiseert. Maar men moet dan wel, als dit pas geeft, zijn bezwaren kenbaar maken, zoals staken is ongeoorloofd en zo er al meer mocht zijn wat niet goed is, laat dan duidelijk weten er tegen te zijn. Door middel van cle organisaties worden er veel regelingen getroffen, die èn voor de werkgever èn voor de werknemer gunstig zijn; die het gehele maatschappelijke leven ten goede komen en waarom zouden we daaraan niet meewerken? " aldus onze vriend uit Middelburg.

Ook hij ziet dus de organisatie niet als ongeoorloofd, maar is tevens niet blind voor de bezwaren, waartegen we op gepaste wijze onze stem moeten verheffen. Hartelijk dank voor de door u genomen moeite.

In deze brief komt dus de staking aan de orde, een facet, dat tot nog toe niet aangeroerd werd. Het is erg wenselijk, dat hier meer over geschreven wordt. Wie doet dat? Want hier zitten meer kanten aan, die nog niet helemaal „uit de verf gekomen zijn."

Meerdere brieven en reakties zijn nog steeds welkom, ook over het christelijke dagblad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen