Veel pastorale poëzie; weinig over 'dè' herders

"Vrolijke en ernstige versjes" luidt de ondertitel van een hier aan te kondigen bundel christelijke gedichtjes. Die titel zou de samenvaitting kunnen zijn van vele recente verzenbundels en bloemlezingen. Wij bladeren rond het jaareinde in een aantal boekjes met pastorale verzen; geen hoogdravende poëzie voor een klein getal van fijnproevers, maar rijmen in klare taal, die zelfs kinderen verstaan. Soms echter gaan die rijmen over in gerijmel. Zolang de makers ervan maar niet de pretentie hebben echt dichters van het Woord te zijn, maar evangelisten in versvorm, heb ik daar geen moeite mee. Op zulke versjes past men de wetten der literatuur niet toe.