Gezellige maaltijd met appelmoes

In de vorige Terdege stond een eerste artikel over voeding en eten. Duidelijk werd dat ouders zich actief moeten bemoeien met het eten van hun kinderen. Niets doen is altijd negatief. Hoe voorkom je echter dat het een strijd wordt en er een te grote psychologische controle komt? Hoe zorg je voor een juist evenwicht tussen opvoeden en aansluiten bij wat je kind lekker en leuk vindt? Onlangs las ik een mooi onderzoeksresultaat dat ons als ouders kan helpen. Het gaat over het leren eten van gezonde dingen. Waarom is dat zo lastig voor kinderen? Kinderen hebben een natuurlijke voorkeur voor zoet eten. Gezonde dingen zijn echter vaak niet zoet. Veel strijd aan tafel heeft hiermee te maken. U wilt als ouder dat uw kind groente eet (meestal niet zoet!) maar uw kind eet liever snoep. De oplossing is niet zo moeilijk. Combineer bijvoorbeeld in de maaltijd het minder geliefde eten met fruit of appelmoes. Het blijkt uit onderzoek dat kinderen dan op den duur ook het gezonde en minder zoete eten lekker gaan vinden. Dit is een eenvoudige wet uit de psychologie. Als je iets wilt aanleren, moet je het koppelen aan iets wat leuk of lekker is.

Regels moeten er zijn
Sommige ouders zullen tegenwerpen dat kinderen gewoon moeten gehoorzamen. Ik haast me om te zeggen dat dit natuurlijk waar is. Het is heel belangrijk dat er structuur en regels zijn met betrekking tot de maaltijd. Maaltijden moeten zo veel mogelijk op een vast tijdstip plaatsvinden. Er moeten regels zijn om de maaltijd rustig te houden. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat kinderen niet zo maar van tafel lopen. Ook moeten er regels zijn over wat een kind wel of niet moet eten. Bij sommige regels moeten kinderen gewoon leren gehoorzamen. Helaas is het echter zo dat je met alleen afdwingen in het algemeen niet je doel bereikt. Ik moest vroeger bij het eten van spruitjes altijd een paar spruitjes eten. Ik deed dat wel maar heb het nooit lekker gevonden. In de eerste jaren van mijn werkzame leven combineerde mijn hospita de spruitjes met kaas en champignons. Sindsdien eet ik met plezier dit gerecht. Probeer in je regels dus wel aan te sluiten bij wat een kind fijn vindt.

Handhaven
Over regels valt nog veel meer te zeggen. Regels hanteren tijdens het eten is niet eenvoudig. Hoe meer kinderen, hoe lastiger het is om de maaltijd rustig te laten verlopen. Bij een groot gezin is het handig als je weet wat er komt kijken bij het leiding geven aan een groep. Ik noem een paar concrete punten:
* Als je bij het begin van de maaltijd stilte wilt, helpt het als je iedereen daarbij goed aankijkt en ook wacht tot iedereen doet wat je zegt. Je geeft anders de indruk dat je boodschap toch eigenlijk niet zo belangrijk was.
* Je moet heel concreet zijn. „Wees nou eens rustig”, is niet zo concreet als: „Je mag pas praten als je je eerste boterham op hebt.” Natuurlijk leg je als ouder ook altijd uit waarom je iets wilt.

Neem de tijd
In onze drukke tijd valt het niet altijd mee om rustig te eten. We hebben het druk met allerlei activiteiten. Iedereen heeft zijn eigen programma, zodat iedereen ook op zijn eigen tijd eet. Ik wil hier niet gemakkelijk overheen stappen. Toch is het goed om het belang van een gezamenlijk rustmoment als de maaltijd te onderstrepen. Eén keer per dag met z’n allen eten moet toch kunnen. Een maaltijd is het uitgelezen moment voor contact met elkaar. De maaltijd is ook een prachtig moment om dingen met elkaar te bespreken of voor huisgodsdienst. Het valt me wel eens op dat in andere landen er veel langer gegeten wordt en dat er ook veel meer tijd in de voorbereiding gestoken wordt. Je kunt daar natuurlijk in overdrijven. In de huidige tijd ben ik daar echter niet zo bang voor.

Begin bij jezelf
De generatie ouders waarvan ik deel uitmaak, is gewend geraakt aan welvaart. In mijn jeugd werd in de loop der jaren luxe eten steeds gewoner. Het is dan moeilijk om te consuminderen. Een gesprek zoals dat tussen mijn zoontjes kan je weer eens bepalen bij het gevaar van welvaart en bij de vraag in hoeverre je zelf een goed voorbeeld geeft. Verbeter de wereld (en je kind) maar begin bij jezelf! We lezen in de Bijbel over het gebed van Agur (Spreuken 30:8). Het is een gebed om bewaard te worden voor armoede of rijkdom. Het is ook een gebed om genoeg. Genoeg is meer dan te veel. Dat gebed en die houding wens ik u en mijzelf toe. Uw kinderen zullen er dan vast ook iets van merken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen