Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gevaren van de weg

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gevaren van de weg

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

<br />

Wie weer gezond terug komt van vakantie heeft zeker reden om dankbaar te zijn. Ieder jaar weer komen mensen die vol goede moed op stap waren gegaan, op een tragische wijze om het leven. Natuurlijk gebeuren er iedere dag ongelukken, maar als dat mensen overkomt die bezig zijn van hun vrije tijd te geniegen spreekt dat nog meer aan.

Telkens als de vakanties in zicht komen wordt in allerlei publicaties benadrukt om op veiligheid te mikken. Dus o.a. de voorgeschreven snelheden op de wegen aan te houden en tijdig een rustpauze in te lassen. Het is een goede zaak dat daar ook buiten de vakanties telkens op gewezen wordt. We moeten ons daar iedere dag aan houden. Voor onze eigen veiligheid en voor die van onze medeweggebruikers.

Tijdens een bezoek aan Amerika en Canada viel het mij op hoe gedisciplineerd daar wordt gereden op de grote snelwegen. Als bijvoorbeeld de voorgeschreven snelheid 60 mijl is en je houdt je daar zelf aan, dan is er niemand die je passeert. Dat verwacht je eigenlijk niet in een bruisend land als met name de USA is. Met een straffe aanpak van overtreders heeft men het verkeersgedrag daar aardig onderde knie. Dat is andere koek dan in ons land. Onlangs kwam er immers zelfs van de zijde van de politie de suggestie om de maximumsnelheid van 100 kilometer op de snelwegen maar los te laten. Reden: bijna niemand houdt zich er aan. Inderdaad: zachte heelmeesters maken stinkende wonden, geldt nog steeds. We hebben blijkbaar nog altijd niet geleerd van de verloedering van onze hoofdstad Amsterdam als gevolg van een te tolerant beleid.

Om nog even naar vakantie en verkeer terug te keren, ,,een mens moet bewaard blijven" is een al oud maar nog altijd waar gezegde. Onze luchtreis naar Canada verliep heel voorspoedig. Als je dan uit het vliegtuig stapt, haal je toch even verlicht adem. Maar even later, op de drukke snelweg, begon de motor van de auto waarmee onze zuster en zwager ons afhaalden, te sputteren. We zaten uiterst links op de vierbaansweg, maar kwamen veilig op de vluchtstrook. Om een lang verhaal kort te maken, twee Libanezen met een kraanwagen waren een uur later bereid ons op sleeptouw te nemen. Ik was de laatste van ons vieren die in de pechwagen plaats zou nemen. De Libanese chauffeur in de kraanwagen dacht echter dat iedereen al zat en gaf gas.,, Dat gaat mis", schoot het door mij heen en rennend wist ik mij nog net door de nog open deur te gooien. Afgezien van een flinke blauwe plek was ik ongedeerd: ik kwam met de schrik vrij. 't Had ook anders kunnen gaan. ,,We zijn alle dagen in gevaar", laat Paulus ons weten. Denken we daar genoeg aan?

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 augustus 1984

Terdege | 60 Pagina's

Gevaren van de weg

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 augustus 1984

Terdege | 60 Pagina's