over EN WEER

Ik wilde u eens vragen of u in de Daniël op een duidelijke en eerlijke wijze het verschil tussen de twee-en drie verbondenleer zou kunnen uitleggen.

Bij het beantwoorden van deze vraag zal ik uitgaan van hetgeen we op catechisatie geleerd hebben. We bevinden ons dan op bekend terrein. Dat maakt het gemakkelijker de gedachtengang te volgen. Daarom sluit ik ook nu weer aan op wat ds. Hellenbroek ons leert. Hij vraagt: hoeveel verbonden zijn er? Hij antwoordt: twee: een verbond der werken en een verbond der genade.

Het Verbond der werken is gesloten tussen God en Adam, die alle mensen vertegenwoordigde. Dit verbond is door ons allen gebroken. Was er geen ander verbond, dan zouden we hierdoor en door onze dadelijke zonden allen moeten verloren gaan. Of beter gezegd: door deze bondsbreuk liggen wij van nature allen verloren.

Het Verbond der genade is van eeuwigheid met Christus opgericht. Daar vertegenwoordigde Hij alle uitverkorenen. Die verbondssluiting tussen God de Vader en Christus als Borg en Middelaar wordt het Verbond der Verlossing of Raad des Vredes genoemd. Ds. Hellenbroek besteedt er een heel lesje aan.

In de Raad des Vredes is overeengekomen dat Christus alle schuld van Zijn uitverkoren volk zou betalen en door zijn volkomen gehoorzaamheid voor hen de eeuwige zaligheid zou verdienen.

De Vader beloofde van Zijn kant de zaligheid aan dat volk waarover Christus Hoofd en Koning zou zijn.

De uitvoering van het Verbond der Verlossing in de tijd heet het Verbond der genade. In wezen is het dus één verbond.

Dit genadeverbond met al zijn zegeningen wordt aan de zondaren aangeboden in de uitwendige roeping. In de bekering komt Gods kind tot de inwilliging van het verbond. Het gaat metterdaad in het Verbond over.

Nu is er sprake van het wezen en de bediening van het verbond. De hele zichtbare kerk leeft onder de bediening van het Verbond, ofwel op het erf van het Verbond.

Calvijn spreekt over tweeërlei kinderen des Verbonds. In Johannes 15 wordt gesproken over twee soorten ranken die in de Wijnstok zijn. De ranken die niet in de Wijnstok blijven, zijn aan Christus verbonden maar niet zaligmakend. Ze worden verwijderd.

Christus spreekt over kinderen des Koninkrijks die buitengeworpen worden (Matlh. 8 : 12).

Laten we het leven onder de bediening van het verbond niet onderschatten. Let er maar eens op hoe Gods Woord er over spreekt. In 2 Koningen 16 : 2 wordt van de goddeloze koning Achaz gezegd dat hij niet deed wat recht was in de ogen zijns Gods. In Jeremia 3:14 wordt in de oproep tot bekering gericht aan de weggevoerde tien stammen gezegd: , Bekeert u, gij afkerige kinderen! spreekt de Heere, want Ik heb u getrouwd."

In Deuteronomium 32 : 6 zegt Mozes: , Zult gij dit de Heere vergelden, gij dwaas en onwijs volk; is Hij niet uw Vader Die u verkregen, Die u gemaakt en u bevestigd heeft."

In Psalm 81 wordt tot Israël gezegd: , , Ik ben de HEERE, uw God..... doe uw mond wijd open en Ik zal hem vervullen. Maar Mijn volk heeft naar Mijn stem niet gehoord. "

In Handelingen 3 spreekt Petrus de Joden aan als kinderen des verbonds. Deze en andere soortgelijke teksten laten wel zien hoe dicht we als zichtbare erk bij de Heere leven. Een grool voorrecht! Zal dat onze dagelijkse bede niet moeten zijn dat we metterdaad mogen ont vangen wat de uitdrukkingen voorstellen? Aai de andere kant wat een verantwoordelijkheid zo dicht bij en toch door eigen schuld niet t komen tot het wezen van het verbond en strak buitengeworpen worden in de buitenste du sternis!

In het wezen van het verbond zijn alleen i uitverkorenen, die door Christus werden u, vertegenwoordigd in de Raad des Vredt Door wedergeboorte en geloof gaan ze over het verbond. Ds. Hellenbroek beschrijft dit i God nodigt de zondaar met veel ernst

Oprechtheid. Hij lost al z lij trekt hem met touwen der liefde. De \ondaar aan zijn kant neemt de Heere aan tot lijn God en geeft zich aan Hem over ten li gendom. Dit geeft een grote innerlijke blijdschap (2 Kron. 15 : 12-14). Deze verbondssluiting wordt vaak herhaald in het leven van Gods kinderen en sterkt hen in de strijd tegen de zonden.

Nu de Drieverbondenleer. Die is in de Christelijke Gereformeerde Kerken ontwikkeld. Zij I stelt een wezenlijk verschil tussen het Verbond J der Verlossing en het Verbond der genade. Dit ] laatste verbond heeft God opgericht met I Adam, na de val, daarna met Abraham en zijn zaad en nu met de gelovigen en hun zaad.

Deze gedachtengang is in onze Geref. Gemeenten altijd afgewezen omdat dan de Heere een verbond zou hebben gemaakt met nietuitverkorenen, terwijl er staat in Gal. 4 : 28: ie Abrahams kinderen zijn, die zijn kinderen der belofte als Izaak was. Het Verbond der Genade wordt ontkracht; het bestaat dan alleen nog in de aanbieding van Christus en Zijn weldaden. In dit Verbond representeert Christus niet. In de prediking wordt de eis van geloof en bekering zodanig benadrukt dat doodstaat en onmacht nauwelijks nog geijn noemd moeilijkheden worden. op. Ik heb echter een godvrezend predikant gekend in de Chr. Geref. Kerk die e geen moeite mee had. Maar hij hield vast aan het gegeven dat er tweeërlei verbondskinderen zijn en aan de noodzaak van hartvernieuwende genade. Laat men dit los, dan gaat men zichzelf helpen met de beloften, op kommando geloven, daarop deelnemen aan het Heilig Avondmaal en men bedriegt zich voorde eeuwigheid.

Naast dit valse aktivisme dienen we echter ook op te passen vooreen valse lijdelijkheid die het gevolg is van het verkeerd bezig zijn met de tweeverbondenleer. (, , Als ik niet uitverkoren ben, kom ik er toch niet"). Laten we Gods Woord staan zoals het er staat en de toevlucht nemen tot de Troon der Genade.

Ds. Hellenbroek vraagt in het lesje over de predestinatie: , Vloeit daaruit niet dat het dan evenveel is hoe men leeft? ". Hij antwoordt: Neen; want God heeft de middelen tot het einde meteen besloten. Romeinen 8 : 29 en 30."

Ter verduidelijking nog een schematisch overzicht:

Twee verbonden:

Werkverbond - gesloten tussen God en Adam

- verbroken door de val

Genadeverbond - onderscheiden

- Raad des Vredes of Verbond der Verlossing in de eeuwigheid gesloten tussen God en Christus, Die alle uitverkorenen vertegenwoordigt

- Genadeverbond

- in de tijd

- Christus is de Middelaar van het Verbond

- in wezen één

Drie Verbonden

Werkverbond als boven

Verbond der Verlossing gesloten in de eeuwigheid tussen God en Christus

Verbond der Genade gesloten met de gelovigen en hun zaad

wel tweeërlei kinderen des Verbonds.

Literatuur:

Thomas Boston: Een Beschouwing van het Verbond der Genade Ds. G. H. Kersten: De Gereformeerde Dogmatiek J. Vermeer: Oefeningen: predikatie over de Inwilliging van het Verbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen