Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De vier beschrijvingen  van hef éne evangelie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De vier beschrijvingen van hef éne evangelie

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

(JOHANNES)

Wij moeten nu een aanvang maken met de bespreking van het Evangelie naar Johannes.

Dat Johannes de schrijver van dit vierde evangelie is, blijkt uit hoofdstuk 21. Daar wordt immers eerst in veis 20 gesproken over „de discipel, welke Jezus liefhad, die ook aan het avondmaal op Zijn borst gevallen was en gezegd had: Heere, wie is het, die U verraden zal? " en dan lezen we in vers 24: „Deze is de discipel, die van deze dingen getuigt en deze dingen geschreven heeft." Hier blijkt dus, dat Johannes de schrijver is van dit vierde Evangelie. Johannes noemde zichzelf in het Evangelie steeds „de discipel, dien Jezus lief had, " om zo zelf in de schaduw te treden en des te meer licht op Christus te doen vallen.

De Apostel Johannes heeft lange tijd de gemeente van Efeze in Klein-Azië gediend. Hij kwam daar in : ± 70 jaar na Chr. als opvolger van Timotheüs. Naar de betrouwbaarste overlevering ons zegt, is Johannes tot aan zijn sterven in ongeveer het jaar 100 in Efeze gebleven. Wel valt gedurende zijn bediening in Efeze zijn ballingschap op het eiland Patmos, maar na zijn vrijlating is hij weer naar zijn geliefde gemeente teruggekeerd. In deze plaats heeft de apostel dan ook naar grote waarschijnlijkheid zijn Evangelie geschreven in het jaar 85 en tien jaar later zijn drie brieven.

Het Evangelie naar Johannes is van een geheel ander karakter dan de eerste drie. De eerste drie Evangeliebeschrijvingen, Mattheüs, Marcus en Lucas worden genoemd de synoptische Evangeliën, of, de Synoptici. Dat woord betekent: van uit één oogpunt bezien.

Immers deze eerste drie Evangeliën bezien alle drie de omwandeling van de Heere Jezus op aarde vanuit één en hetzelfde gezichtspunt en daarom, hoewel ze onderling wel verschillen, zoals we in het voorafgaande gezien hebben, stemmen ze toch in veel met elkaar overeen.

Voor een groot gedeelte behandelen zij dezelfde stof. Zij vermelden veel feiten en veel wonderen van Christus en dikwijls alle drie dezelfde feiten, dezelfde wonderen.

Deze Synoptici behoren dus als het ware bij elkaar.

Het Evangelie naar Johannes is echter van een totaal ander karakter. Daar hopen we de volgende keer nader bij stil te staan.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 januari 1958

Daniel | 8 Pagina's

De vier beschrijvingen  van hef éne evangelie

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 januari 1958

Daniel | 8 Pagina's