Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

IMPRESSIES UIT NUNSPEET (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

IMPRESSIES UIT NUNSPEET (3)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

NBV

Nu juist de vorige weken het verschijnen van de Nieuw Bijbelvertaling veel aandacht gehad heeft, lijkt het me goed eerst nog wat weer te geven over de besluitvorming van onze generale synode inzake deze vertaling.

Dat sluit dan meteen aan bij wat ik de vorige keer schreef al springen we dan alvast wel naar het eind van de tweede vergaderweek.

Wat waren vooral de punten waarover de meningen verdeeld waren? Aanvankelijk bleek dat de instructie vanuit de particuliere synode van het Noorden eigenlijk de bedoeling had om tijdens déze synode al tot een uitspraak te komen over het vrijgeven van de NBV. Na een eerste bespreking en een gegeven pre-advies van prof. Peels wilde men daar wel van af zien. Het instellen van een studie deputaatschap met duidelijk omschreven opdrachten werd zo door de vergadering als geheel wel gedragen. Het hete hangijzer was de zin in het voorstel van de commissie die de bespreking voorbereidde: ‘om hangende het onderzoek in de erediensten geen gebruik te maken van de NBV.’

Niet in de eredienst

Toch is dat juist de lijn van het beleid uit het verleden om hangende het onderzoek voor de eredienst een uitzondering te maken. De Schriftlezing heeft immers een geheel eigen plaats in de eredienst. Het is niet juist om wat het hart van de gereformeerde eredienst betreft te experimenteren. Er zijn genoeg andere gelegenheden en mogelijkheden om de NBV te toetsen. Het blijkt dat in het verleden (eind jaren ‘50, begin jaren ‘60) ook kerkenraden vermaand zijn dat het prematuur (voorbarig) was om de Nieuwe Vertaling (1951) in gebruik te nemen, terwijl de synode nog geen uitspraak gedaan had. Dat verwekt(e) alleen maar irritatie en lijkt ons ook niet te horen tot ordelijk kerkelijke denken al kan iemand persoonlijk een andere mening toegedaan zijn. Hoewel aanvankelijk een minderheid van de commissie minder ver wilde gaan en nog voorgesteld had om ‘terughoudendheid te betrachten bij het gebruikmaken van de NBV in de eredienst’ kon de commissie later toch nog met één voorstel komen. Daarin wordt het ‘geen gebruik in de ere-dienst’ gehandhaafd, maar wel zal in een begeleidende brief duidelijk gemaakt worden dat dit besluit niet de bedoeling heeft om te heersen, maar om te dienen.

Kerkelijk denken

In hoeverre zullen kerken(raden) bereid zijn om zich te houden aan de hierboven voorgestelde lijn?

Enerzijds kunnen we daar gezien de uitslag van de enquête die Deputaten Eredienst gepubliceerd hebben t.a.v. het kerkelijk lied niet zulke hoge verwachtingen van hebben. Maar zouden we juist t.a.v. deze zaak niet de gelegenheid ontvangen om eens te laten zien dat we wel ons kunnen houden aan gezamenlijke afspraken? We mogen elkaar toch wel aanspreken op de geméénschap van ons kerkverband en dat het aanvaarden van de NBV niet een zaak is van een plaatselijke gemeente, maar van de kerken als geheel? Bovendien hadden de kerken die blijkbaar al een aantal jaren het verlangen hadden om met deze vertaling in zee te gaan zich in de achterliggende jaren dienen te realiseren langs welke kérkelijke weg dat verlangen mogelijkerwijs gerealiseerd had kunnen worden. Het is immers principieel niet juist om het feit dat hier en daar al vrijmoedig gebruik gemaakt wordt van de NBV te gebruiken als argument om te zeggen dat we daarom nu niet meer kunnen vragen er in de erediensten géén gebruik van te maken.

Besluit

Uiteindelijk werd het volgende besluit met een ruime meerderheid genomen:

1. een studiedeputaatschap in te stellen dat de kerken dient met een gefundeerd voorstel inzake het gebruik van de NBV in de kerken;

2. dit deputaatschap de opdracht te geven om:

a. zich een gefundeerd oordeel te vormen over de bruikbaarheid en betrouwbaarheid van de NBV door middel van:

- het beoordelen van de vertaal-principia (bedoeld worden bron-tekstgetrouw, doeltaalgericht)

- enkele ‘pilot-studies’ van verschillende tekstsoorten en van zowel bekende als minder bekende gedeelten,

- bestudering van alle terzake doende literatuur inzake de NBV

b. alle kerkenraden aan te schrijven met een aantal doelgerichte vragen met het verzoek om voor 31 december 2005 hun reactie aan dit deputaatschap te zenden;

c. deze reacties zodanig te verwerken dat inzicht verkregen wordt in de wijze waarop de NBV binnen onze kerken ontvangen wordt en hoe deze door de kerken wordt beoordeeld op betrouwbaarheid en bruikbaarheid;

d. op grond van de uitkomst van hun studie en meewegend de reacties van de kerkenraden, alsmede de reacties die vanuit de breedte van de kerken van de gereformeerde gezindte zijn gegeven, aan de generale synode 2007 een gefundeerd voorstel te doen t.a.v. het gebruik van de NBV in onze kerken.

3. de kerken te verzoeken om:

a. hangende het onderzoek door het deputaatschap in de erediensten geen gebruik te maken van de NBV.

b. hun medewerking te verlenen aan het door het deputaatschap in te stellen onderzoek.

4. de kerken van dit besluit op de hoogte te stellen en daarbij in een afzonderlijke brief uitleg te geven over de achtergrond waartegen deze beslissing genomen is.

Een nadere toelichting

Het zal duidelijk zijn dat het te benoemen studiedeputaatschap een zware én verantwoordelijke taak krijgt. Wat ik verder zou willen onderstrepen is het geven van reacties door kerkenraden met de bedoeling dat daaruit zal blijken hoe deze vertaling binnen onze kerken ontvangen wordt en wordt beoordeeld op betrouwbaarheid en bruikbaarheid.

Nu is bij iedere lezer van Bewaar het Pand juist de Statenvertaling geliefd. En dat niet zonder reden! Maar wat zeer te betreuren zou zijn, is als kerkenraden van gemeenten waar de Statenvertaling gebruikt wordt niét zouden reageren op de brief die straks op de kerkenraadsvergadering ter tafel ligt. Laten de broeders er tijd voor nemen om een grondig antwoord te geven en niet de brief aan de kant te leggen met de gedachte dat wij daar toch niets mee te maken hebben. We kunnen niet ‘ach en wee’ roepen, terwijl we nalaten te doen wat in deze zaak van belang is. Het is dus niet de bedoeling dat gereageerd wordt in de trant van ‘niet van toepassing’! Het is daarom wellicht nuttig om een aantal gegeven reacties in de (kerkelijke) pers van deze weken nog even te bewaren. Ze kunnen wellicht helpen om straks dingen te verwoorden.

Tenslotte brengt een dergelijk besluit ons ook tot de vraag welke plaats Gods Woord inneemt in ons leven. Al hebben we de beste vertaling in huis, maar we hebben de liefde niet...? Dan zal niet alleen onze mening over andere vertalingen het geluid geven van een ‘klinkend metaal’of ‘luidende schel’, maar dan zijn we zelf nog altijd vijanden van de waarheid. Maar als het waar werd: ‘Uw Woord kan mij, ofschoon ik alles mis, door zijnen smaak én hart én zinnen strelen’, dan is niet iedere vertaling ons om het even.

De volgende keer over een andere ‘twistappel’:art. 69 K.O. en als er ruimte voor is over de kerkelijke eenheid. Verder zijn er, zoals u zult begrijpen, ook heel wat ander zaken ter tafel geweest ondertussen. Maar het leek me goed eerst stil te staan bij enkele hoofdpunten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 november 2004

Bewaar het pand | 12 Pagina's

IMPRESSIES UIT NUNSPEET (3)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 november 2004

Bewaar het pand | 12 Pagina's