De ketellapper van Elstow

(4).

Eindelijk zag de koning in, dat hij met geweld niets kon bereiken en hij vaardigde een wet uit dat predikanten, die het niet met de staatskerk eens waren, toch in die kerk mochten preken. Daar stond echter tegenover dat er geen andere godsdienstige samenkomsten meer mochten worden gehouden. Later werd de wet gewijzigd en mochten predikanten ook buiten de staatskerk samenkomsten houden, mits zij hiervoor vergunning hadden aangevraagd.

Zodoende kon Bunyan vrij het evangelie verkondigen in Bedford. De toekomst zag er rooskleurig uit, maar .... in het jaar 1675 werden alle vergunningen weer door de overheid ingetrokken, met het gevolg, dat Bunyan opnieuw werd gearresteerd. Hij kon niet zwijgen. Doch ook in de gevangenis zweeg Bunyan niet en hij bemoedigde telkens weer de vervolgde gemeenten. Vele jaren heeft hij in de gevangenis doorgebracht, maar hij versaagde niet. Het is ondoenlijk om alle bijzonderheden te vermelden in enkele artikelen.

Eindelijk na bange jaren werden in het voorjaar van 1C37 alle strafbepalingen opgeheven. Wat was hiervan de reden? Na de dood van Karei volgde Jacobus II hem op. Deze koning gaf aan de roomse kerk gelijke rechten als aan de staatskerk en wilde ook de vervolgden op zijn hand krijgen. Maar de val van het Huis Stuart was aanstaande....

Bunyan zou dit echter niet meer beleven. De vele jaren, in de gevangenis doorgebracht hadden de krachten van zijn lichaam gesloopt. Maar met Paulus kon hij zeggen, Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb het geloof behouden. Op zijn laatste ziekbed werd hem een blik vergund in het land aan de overzijde van de doodsrivier. Zijn laatste woorden waren „Heiligen in de toekomende wereld".

Een koningskind was heengegaan. Bunyan was niet meer, maar zijn ziel juicht voor de troon van het Lam, Dat ook hem uit vrije genade heeft vrijgekocht. De ketellapper van Elstow heeft in al zijn eenvoudigheid geschitterd en menig pareltje mocht hij hechten aan de Middelaarskroon. Maar ook velen hebben zijn woorden veracht en er mee gespot. Het zal in de dag der dagen tegen hen getuigen.

Bunyan werd begraven op het kerkhof te Bunhill Fields. Een vriend van hem had dit graf voor hem gekocht. Een jaar later werd ook Bunyans vrouw in dit graf begraven. Vele dissenters (dit is de naam van de afgescheidenen van de staatskerk) liggen hier begraven.

De graftombe van Bunyan steekt boven alle andere grafmonumenten uit. Het opschrift aan de voetzijde luidt: „John Bunyan, Autheur of the Pelgrims Progress. Obt 31 Augustus 1688. Et. 60." Dit betekent: John Bunyan. Auteur van de Pelgrimsreize naar cle eeuwigheid. Gestorven 31 augustus 1688 in de leeftijd van 60 jaar.

Aan cle linkerzijde van het grafmonument bevindt zich de afbeelding van Christen met het zondepak op de rug, terwijl aan de rechterzijde Christen staat afgebeeld als triumfator, het hoofd omhoog en een kruis in de hand. Op de tombe ligt het gebeeldhouwde beeld van Bunyan.

Daar op dat kleine kerkhof, ergens in de miljoenenstad Londen, rust het stof van cle verdrukte knecht des Heeren, totdat de bazuinen zullen schallen en Christus op de wolken zal verschijnen om te oordelen de levenden en de doden.

Dan zal Bunyan, met ziel en lichaam de ruste ingaan, die er overblijft voor het volk van God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen