Financiën

De redactie van De Saambinder legde mij bovenstaande vraag van een lezer voor met het verzoek om naar aanleiding daarvan iets te schrijven over de financiën van de Generale Synode.
Iedere kerkelijke vergadering (dus kerkenraad, classis, Particuliere Synode en Generale Synode) heeft een penningmeester. Volgens oud gebruik wordt deze functionaris met het Latijnse woord “quaestor” aangeduid.
Iedere vergadering heeft ook een “kas”. Deze kas wordt gevoed met bijdragen uit een onderliggende vergadering. De kerkenraad heeft uiteraard beschikking over financiën die door middel van collecten door de (doop-) leden zijn bijeengebracht. Alleen de classis vraagt een bedrag per (doop-) lid aan de kerkenraden. Bedragen die aan een hogere vergadering afgedragen worden, worden betaald uit de kas van de onderliggende vergadering.
U begrijpt dat ik als quaestor van de Generale Synode niets kan schrijven over de bedragen die de classes en de Particuliere Synoden vraagt, maar alleen over de bijdrage van de Generale Synode. Op de laatstgehouden vergadering van de Generale Synode is het bedrag dat van de Particuliere Synoden wordt gevraagd vastgesteld op € 3,40 per (doop-)lid. De Generale Synode vergadert een keer in de drie jaar, dus het is een bedrag voor drie jaar.
Het antwoord op de vraag waar dit geld vandaan komt, mag nu duidelijk zijn. Een andere vraag is waar het geld blijft.
In de eerste plaats worden uit de centrale kas de kosten van de vergaderingen van de Generale Synode betaald.
Vijf (of zes) vergaderdagen met veertig afgevaardigden, met (gelukkig!) vele belangstellenden die de vergadering bijwonen, dat kost best wat om het allemaal in goede banen te leiden en om iedereen van een ‘natje en droogje’ te voorzien.
De vergaderingen worden gehouden van ’s morgens tien uur tot (vaak) ’s avonds acht of negen uur. Toch zitten daar de meeste kosten niet in. Iedere kerkenraad, maar ook ieder kerkenraadslid krijgt in de weken die voorafgaan aan de Generale Synode het rapportenboek dat op de Generale Synode besproken wordt. De laatste keer was dit 440 bladzijden dik. In dit rapportenboek staan alle rapporten van alle deputaatschappen, zoals Theologische School, Zending, Evangelisatie, Bijzondere Noden, Emerituskas. Ieder kerkenraadslid kan op de hoogte zijn van wat er in ons kerkgenootschap omgaat.
Nadat de vergadering van de Generale Synode is gehouden, krijgt iedere kerkenraad, maar ook ieder kerkenraadslid een exemplaar van de Acta.
De laatste keer was dit een boekwerk van 400 bladzijden. De Acta bevatten niet alleen een verslag van de vergaderingen, maar ze bevatten ook de rapporten die opgesteld zijn door de commissies, die door de Generale Synode zijn ingesteld. Ieder kerkenraadslid moet weten wat er op landelijk niveau besloten is.

Veel deputaatschappen hebben eigen financiën, zoals Zending en Evangelisatie. Daar wordt apart voor gecollecteerd en met de opbrengst betalen ze alle kosten. Een aantal andere deputaatschappen hebben geen eigen financiën, maar ze declareren hun kosten - zoals vergaderkosten en reiskosten - bij de centrale kas van de Generale Synode. Dit zijn de deputaatschappen Buitenlandse Kerken, Kerk en Overheid (vroeger: Deputaatschap Hoge Overheid), Kerkelijke Eenheid, Kerkrecht en Kerkelijke Dienstverlening.
Zoals iedereen kan begrijpen, declareert niet ieder deputaatschap evenveel. Maar een deputaatschap als Buitenlandse Kerken, dat regelmatig een bezoek brengt aan onze gemeenten in Carterton (Nieuw Zeeland) en Randburg (Zuid-Afrika) heeft behoorlijk wat kosten. Dit deputaatschap vertegenwoordigt onze gemeenten ook wanneer de gemeenten in Noord-Amerika en Canada hun synodevergadering houden.
Verder wordt er door het Kerkelijk Bureau voor deze deputaatschappen het nodige werk verricht in verband met correspondentie en administratie. Dit wordt met behulp van een uurtarief doorgerekend aan de verschillende deputaatschappen en komt dus ook zo ten laste van de centrale kas.
Misschien leeft de vraag nog hoe het komt dat de bijdragen van de verschillende classes en Particuliere Synodes zo uit elkaar kunnen lopen.
Dat komt omdat het mogelijk is dat bepaalde zaken op het niveau van classis of Particuliere Synode georganiseerd worden. Zo is de bijdrage van de Particuliere Synode Zuid altijd wat hoger, omdat daar een pastoraal werker is aangesteld, die psychiatrische patiënten bezoekt. Deze pastoraal werker wordt grotendeels betaald door de Particuliere Synode Zuid.
In onze gemeenten wordt veel werk als vrijwilligerswerk - in de betekenis van: zonder geldelijke vergoeding - gedaan, zowel ambtelijk als nietambtelijk. We mogen daar dankbaar voor zijn. Maar het uitgangspunt is wel dat een vergoeding voor gemaakte onkosten op zijn plaats is, althans altijd moet worden aangeboden.
Laten we hopen dat het hoofdstuk “geld” nooit een belangrijk onderdeel op onze kerkelijke vergaderingen wordt, maar het is wel realiteit dat er geld nodig is om de vele dingen van ons kerkelijk leven te kunnen realiseren.

S. Boogaard,
quaestor van de Generale Synode

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen