OP DE BRES VOOR ZONDAGSRUST

UIT HET EUROPEES PARLEMENT

De laatste zittingsweek van het EP in 1996 bood de Eurofractie ruimschooLs de gelegenheid om principieel stelling te nemen. In de begroting van de EU werd een amendement van de ft'actie opgenomen dat steun aan palliatieve zorg mogelijk maakt. Daarnaast spraken Van der Waal en Blokland zich onder andere uit over de zondagsrust en een rapport over de bescherming van kinderen in de Europese Unie,

Zondagsrust

Een voor Europese begrippen niet-alledaagse discussie vormde het debat over de zondagsrust. De parlementariërs Pronk (CDA) en Hallam (Engelse .socialist) namen daartoe het initiatief naar aanleiding van een uitspraak van het Europese Hof van Justitie,

Deze schrapte onlangs de bepaling in de Europese richtlijn over de arbeid.stijden volgens welke de wekelijkse rustdag in principe de zondag moet zijn. Dat gebeurde tijdens het arrest over de Britse zaak over de 48urige werkweek. Het Verenigd Koninkrijk (VK) was van mening dat ze niet gebonden was aan deze Europese 48-uurs norm. Het Hof verklaarde deze norm echter ook bindend voor het VK en haalde daarbij tegelijkertijd de bepaling over de vrije zondag uit de richtlijn. Deze zou niet thuishoren in de richtlijn die bedoeld is voor het bevorderen van de veiligheid en gezondheid op het werk. Volgens de initiatiefnemers van het debat in het Europees Parlement moet het principe van de zondag worden hersteld. In hun resolutie roepen ze de regeringen van de lidstaten dan ook op het speciale karakter van de zondag als aistdag te erkennen. Bij de nieuwe regeling van de arbeidstijden in hun nationale wetgeving moeten ze rekening houden met de tradities en de culturele, sociale en reli­ gieuze behoeften van hun burgers, aldus de resc^lutie.

Van onschatbare betekenis

De socialisten, de grootste fractie in het Parlement, stonden aanvankelijk sceptisch tegenover de resolutie. Uiteindelijk skaten ze zich toch aan bij de chri, sten-democraten en stemden vóór de resolutie. Daarmee kreeg de oproep voor handhaving van de zondag als algemeen erkende rustdag een brede steun. Van der Waal toonde zich verheugd met de oproep van het Parlement, "Voor christenen heeft de zondag de specifieke betekenis van de door God ingestelde rustdag die temggaat op de opstandingsdag van Christus, Als zodanig ligt deze dag diep verankerd in de Europese cultuur. Verder wees hij erop dat het handhaven van de vrije zondag ook om sociale redenen van (onschatbare betekenis is, "Een mstdag op wisselende tijden past in een 24-uurs economie maar is gemeenschapsondermijnend, De zin van het leven is meer dan werken en produceren, " In een eerdere bijdrage over dit onderwerp had Van der Waal laten weten dat hij het niet de taak van de EG acht om met een uitgewerkte zondagswetgeving te komen. Dat behoort tot de bevoegdheden van de lidstaten. Wel hecht hij eraan dat in een richtlijn over de arbeid.stijden de zondag als wekelijkse publieke mstdag in de Europese wetgeving algemeen wordt erkend.

Teveel kinderwensen

Een ander gevoelig thema van de decemberweek betreft de bescherming van kinderen. Wie kan daar nu tegen zijn? Niemand toch! Maatregelen tegen seksuele uitbuiting van kinderen zijn dringend gewenst, om gruwelijke misdaden als die in België hebben plaatsgevonden te voorkomen. Ook het gevaar dat Internet voor kinderen kan opleveren moeten we onder ogen zien.

Maar naar de mening van de Eurofractie heeft het EP door toevoeging van allerlei wensen het hoofddoel in de mist doen verdwijnen. Van der Waal en Blokland brachten in een stemverklaring onder woorden waarom ze het EP-rapport over bescherming van kinderen niet wilden steunen: "Hoezeer wij ook de goede intenties van het verslag respecteren, wij vinden het eindresultaat toch teleurstellend. Het is een bonte verzameling van vage ideëen geworden, " De termen kinderen, jongeren en minderjarigen worden doorelkaargehaald. De enige heldere lijn in het rapport is de wens dat het "kinderbeleid" op Europees niveau wordt getild, "En daar zijn we juist tegen. Wij zien niet in waarom de bescherming van het kind apart in het Verdrag moet opgenomen en waarom er een Europese kinderombudsman zou moeten komen. Kinderen zullen meer gebaat zijn bij een bescherming direct bij huis. De nationale staten zijn prima in staat die te bieden, waar nodig in samenwerking met andere lid-staten. Tenslotte vonden Van der Waal en Blokland het schrijnend dat het gezin als eerst aangewezen thuishaven voor kinderen amper voorkomt in het verslag. Bescherming van het kind begint bij bescherming van het gezin, zo meende de Eurofractie, Met een variatie op 'vader Cats' zijn het de EPwensen die kinderen hinderen,

Bert-Jan Ruissen, Jan Schippers en Martijn van Meppelen Scheppink

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen