HUGO DE GROOT

I.

Hugo de Groot werd op de 10e april 1503 te Delft geboren, uit een oud en aanzienlijk geslacht van regenten en geleerden.

Al heel jong gaf hij blijk van een buitengewone begaafdheid en leergierigheid. Een van de beroemdste rechtsgeleerden van alle tijden zou hij worden, en niet alleen rechtsgeleerde, maar tevens, godgeleerde, humanist, wijsgeer, dichter en geschiedkundige.

Op elfjarige leeftijd werd hij student aan de Leidse Universiteit en na drie jaar kon hij wijsgerige en wiskundige stellingen verdedigen.

Dat dit „Delfts Mirakel" zoals hij genoemd werd groot opzien baarde spreekt vanzelf.

Ook 's Lands Advocaat, Johan van Oldenbarnevelt bleek grote interesse te hebben voor de bekwaamheden van de kleine Hugo.

In 1598 vergezelde hij daarom Oldenbarnevelt op een diplomatieke reis naar Frankrijk, waar hij werd voorgesteld aan de Franse koning Hendrik IV. Ilugo maakte door zijn grote geleerdheid zo'n indruk op de koning, dat hij hem met een gouden ketting vereerde.

Teruggekeerd werd de knaap bevorderd tot doctor in de rechten, en vestigde hij zich in Den Haag. Weldra werd hij 's Lands historieschrijver en enige tijd later Advocaat-fiscaal aan den Hove van Holland.

In 1612 kreeg de Groot opdracht van Oldenbarnevelt om de twistgeschriften van de Remonstranten en de Contra-Remonstranten te onderzoeken. Dit zou voor hem het einde van zijn roemrijke loopbaan zijn.

Het kan niet anders, of zijn uitspraak zou een van de beide partijen in het ongelijk stellen. Hierdoor kreeg hij weldra door het gehele land vele staatkundige vijanden, en daar hij in hoog aanzien stond bij Oldenbarnevelt werd hij later uiteindelijk ook als een staatsgevaarlijke vijand beschouwd. Toen op woensdag 29 augustus Oldenbarnevelt door Prins Maurits gevangen genomen werd, werden Hugo de Groot en Hogerbeets eveneens in hechtenis genomen.

In een brief die Ilugo dc Groot in zijn gevangenis schreef aan Prins Maurits, verweet hij Oldenbarnevelt, dat deze misbruik gemaakt heeft van zijn onervarenheid en van zijn jeugdige leeftijd.

In 1619 werd een rechtbank van vier en twintig rechters benoemd, die over hem rechtspreken moesten. (Maria van Reigersbergen, de vrouw van Ilugo de Groot noemde deze rechtbank „de bloedraad.")

Zondag 12 mei 1619 werd er uitspraak gedaan. Oldenbarnevelt werd ter dood en cle Groot en Hogerbeets tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld.

Hugo de Groot en Hogerbeets wefden naar het kasteel Loevenstein gebracht.

De Groot mocht zijn gezin, een huisknecht en de dienstbode Elsje van Houwening naar het slot meenemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen