HET Antheïsme

ui.

Theoretisch Atheïsme.

Tegenover het practisch Atheïsme staat het theoretisch Atheïsme, dat, zoals we reeds opmerkten, veel gevaarlijker en ernstiger van aard is.

Bij dit theoretisch Atheïsme zijn weer twee richtingen denkbaar, namelijk een negatief of ontkennend en een positief of bevestigend Atheïsme.

De aanhanger van het negatieve Atheïsme ontkent het bestaan van God, omdat niemand hem bewijzen kan, dat God inderdaad bestaat.

De positieve Atheïst daarentegen meent in zijn eigenwaan zelfs te kunnen bewijzen, dat God niet bestaat.

De eerstgenoemde Godloochenaar staat al zeer wankel in zijn bewering. Immers, uit het niet-kunnen-bewijzen van het bestaan van God concludeert hij (maakt de gevolgtrekking), dat Hij dan ook niet bestaat. Deze redenering raakt dan ook kant noch wal, want ze gaat uit van een ontkenning. Nergens kan hij enig houvast vinden voor zijn opvatting. Hij moet er zelfs rekening mee houden, dat hij zich vergist, want al is het waar, dat iets niet bewezen kan worden, is het er dan daarom ook niet? En, waar wij van een ander beginsel uitgaan, mogen we met volle vrijmoedigheid zeggen: Deze

Atheïst heeft het mis! Zijn ontkenning van het Godsbestaan is een leugen!!!

Absoluut Atheïsme denkbaar? Neen!

En nu het positief Atheïsme. Al redenerend en bewijzend komt het tot de slotsom: GOD BESTAAT NIET!!! De grootste strijd hebben de voorstanders van dit Atheïsme natuurlijk te voeren met het Christendom. Nu zullen zij eens even gaan aantonen, dat hün stelsel op de zuivere waarheid berust en het Christendom niets anders is dan een leugenaar, die millioenen de ogen tracht te verblinden.

Zonder dat ze er zelf ook maar enige erg in hebben worden ze bij hun beschouwing en redenering totaal Atheïst-èf. Absoluut Atheïsme is immers niet denkbaar!!!

Wie kan er nu een verklaring geven zonder van een vaststaand beginsel uit te gaan? Immers niemand'. Zelfs Haeckel, een der grootste voorvechters van het Atheïsme moet het nog bekennen: „De loochening van een absolute macht is ondenkbaar!"

De verdedigers van het positief Atheïsme zijn dus in de grond der zaak maar relatief, betrekkelijk Atheïst. Er is een macht, die zij allen erkennen en die op hun beurt weer als God vereerd wordt.

Atheïsnve-Pantheïsme-Materialisme.

Telkens slaat het Atheïsme dus over in Pantheïsme, want de mens kan zich aan de erkenning van een hoogste Macht niet onttrekken. En wanneer het Atheïsme een wereldbeschouwing tracht te geven, verliest het tegelijkertijd zijn karakter en wordt het Materialisme, stofvergoding. Van een zuiver Atheïsme is geen sprake meer. Men wil een uitgangspunt hebben en nu stelt men, dat er in werkelijkheid niets dan stof is. Vanuit deze veronderstelling wil men dan hetgeen is en bestaat verklaren. Opgelet dus: EB IS STOF!!! Waar komt die stof vandaan? vraagt ge wellicht. Ja, dat wordt er niet bij verteld! Ge moet ook niet zoveel vragen! Hier gaan we van uit, zeggen de ongeloofsmannen, en daarmee af! Ze vergeten echter, dat ze hier voor hun uitgangspunt een geloof vragen en een eerbied, dat hun beginsel, nl. de stof, nu hun eigen God wordt! Ziedaar het resultaat van het menselijke denken, dat de levende God uit het leven tracht weg te cijferen, opdat men de zonde kan blijven vasthouden. Dat is eigenlijk het hoofddoel. Men wil eigen heer en meester zijn, naar de leuze der Franse revolutie, die echter ook al in het Paradijs klonk, al was het dan met andere woorden: „Geen God en geen meester!"

Ontstaan der wereld.

Hoe gaat het nu verder met die stof? Luister! Die stof is eeuwig. Die eeuwige stof kent zelfs een wisseling of beweging. Door die beweging is uit die stof lanzamerhand de wereld ontstaan, zoals hij zich aan ons oog vertoont. Natuurlijk moet u daarbij met millioenen jaren rekening houden, zegt de Atheïst. Met Gods Woord houdt hij geen rekening. Dè, t Boek is in zijn oog een leugen, maar het ergste van alles is, dat hij met zijn goddeloze stelling God tot een leugenaar maakt. „In de beginne schiep God de hemel en de aarde". God krijgt hier de eer van al het geschapene. Hij schept, onderhoudt en regeert alle dingen. Men „vergoddelijkt" echter liever de dode stof, dan dat men aan die Schepper, Onderhouder en Regeerder aller dingen de eer, lof en aanbidding toebrengt, die Hij waardig is te ontvangen. Weet ge nu, wat Atheïsme is ? ? ? Het is in één woord: vijandschap tegen God en Zijn Woord.

Atheïsme: Staatsgevaarlijk!

Het Atheïsme is in zichzelf zó arm, dat het de hulp van andere „ismen" moet inroepen, om tot een wereldbeschouwing te kunnen komen. Met het verstand wil dit theoretisch Atheïsme God wegdenken. Het spoort aan om alle banden te verscheuren en alle touwen van zich te werpen. (Psalm 2:3). Dat leert ook het Socialisme! De Socialist zegt: Wij hebben gebroken met de Kerk. Wij hebben geen godsdienst meer. Wij zijn goddeloos, wij zijn Atheïst. Wij staan onverschillig tegenover de godsdienst. Marx heeft gelijk gehad, toen hij leerde, dat Godsdienst opium voor het volk was. Wij schamen ons niet voor ons ongeloof." En het Communisme zegt het in nog bruter termen! Dat is de godslasterlijke taal van de hedendaagse Godloochenaar. Laat ons toch goed het gevaar van die verderfelijke leer beseffen. Zulk een leer ondermijnt de grondslagen van de Christelijke Staat en is daarom: taatsgevaarlijk!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen