Een Godsoordeel over Jerobeams huis

Ea gans Israël aal .hem beklagen ^en hem begraven, want deze alleen van Jerobeam .zal in het graf komen, omdat in iiem wat goeds voor de Heere, de God Israels, in het huis Jerobeams gevonden is. Doch de Heere zal Zich een koning verwekken over Israël, die het huis Jerobeams te dien dage uitroeien zal; maar wat zal iiet ook nu zijn?

•1 Kon. 14 : 13, 14.

[erobeam, eens een arbeidzaam, dap-)er en voortvarend jongeling-, door klomo bevorderd tot opzichter over üle arbeiders te Millo en verder over il de last van bet huis Efraïms, is n zijn verder leven goddeloos werk-; uig in de hand van satan om Israël ; e voeren naar de ondergang. De odsregering of theocratie door Saor"o's afval van.de Heere in gewaar riij^^'& cht, kon Jehova geen andere veg houden met Zijn volk, dan, het ijk te scheuren, opdat althans een Jee] de Heere getrouw zou blijven, erobeam, op Gods bevel door Ahia ot Koning over het tienstammeilrijk .angewezen, en daardoor bij Salomo IJ ongenade gevallen, keert na Salono's dood terug uit Egypte, naar SL hem en mede door de dwaasheid van ehabeam wordt hij koning genaakt. Maar ondanks de g-etrouve anwijzingen van Ahia de profeet iver de te volgen richtlijnen bij zijn egering, 1 Kon, 11:29-39, gaat hij [it politieke overwegingen een eigenirillige godsdienst stichten en richt Itaren met gouden kalveren op te )an en Bethel.

lij bedoelde in zijn dwaasheid en oddeloosheid wel niet te veranderen (T^iGod, maar wel te veranderen de liraist Gods en dat leidt onherroepeijk tot afgoderij. De band met het i'erleden werd roekeloos doorgesnelen en de Egyptische natuurdienst > p heilige grond geplant, daardoor ie Messiasverwachting verlooeheaend. Hij stelt de kalverdienst tegenover de dienst van Jehova. Elke godsdienst is hem goed genoeg, als lij zijn troon ondersteunt en voor-Jeel geeft.. Zyn staatsgodsdienst noet onderhouden door eigengenaakte priesters, niet uit Levi, maar lit allen, die maar willen, uit de geingsten des volks,

ilen vreselijke zonde, die vreselijk ijn moet in haar gevolgen. En nog aat God hem niet los. Hij zendt lem een profeet uit Juda, die proeteert tegen het altaar te Bethel. 5od spreekt duidelijke taal, niet aleen door de mond van de profeet, naar ook in het verdorren van zijn iand, welke hij in toorn als tegen od Zelf had uitgestrekt en in het aneenscheuren van het altaar. De ieere_ toont hem nog Zijn lankmoeigheid, in de genezing van zijn land op het gebed van Ahia. Eveni^el alles tevergeefs. Hij gaat door n zelfgekozen wegen en trotseert de tod van Israël, verwerpend de genaige toezegging Gods, dat Hij met ^em zou zijn en hem een bestendig luis bouwen zou indien hij in Zijn regen wandelen zou; gelijk als Hij Aavjd gedaan had.

Zo verhardde de koning zich tegen God in zijn blindheid en eigenwaan. Hij sleepte zichzelf en heel zijn volk en zijn geslacht mee in de afgrond. Echter niet allen in zijn huis. Hij heeft een zoon, die onder alles zucht ovar de zonde, die zijn verborgen plaatsen heeft om te wenen over eigen en zijns vaders zonde. Dit kind, bewrocht door de Geest Gods, verlangt naar de gemeenschap met Jehova, hijgt naar de zuivere eredienst. Van niemand begrepen, leeft bet zijn eigen leventje, wellicht op verborgen wijze door de Heere vertroost met de indrukken van Zijn nabijheid. Dit kind is een vreemdeling in zijns vaders huis, maar bekend bij God. Als most in een bos druiven is hij tot zegen.

God kan met Jerobeam niet afrekenen in toorn, i.oIang daar in het koninklijk paleis nog een biddend prinsje is. Wellicht heeft dit kind met grote vrees gedacht aan de toekomst en gewenst maar geen koningskind te zijn, ziende op het verval in alles.

En dan wordt het krank. De vader vreest, de moeder weent, en het kind zelf? We hopen het liefst, dat de Heere hem heeft vertroost. De heilige Geest woonde in zijn hart en zal hem niet zonder troost gelaten hebben. Maar, de vader gaat door, ondanks dat vrees zijn hart vervult, met list en bedrog. Hij wil van de profeet Ahia een waarzegger maken, cm de toekomst te voorspellen. Daartoe moet zijn vrouw zich vermommen. Maar de Heere is alwetend en openbaart alles aan de profeet te Silo. Al is hij blind van ouderdom, hij noemt haar bïj de naam en geeft haar de harde boodschap Gods, dat haar kind sterven zal, zonder dat zij het nog levend zien zal. Het zal echter beklaagd en begraven worden, in onderscheiding van heel de verdere familie, die vanwege de gruwelen der zonden geen graf meer krijgt. Genade valt vrij en is geen erfgoed. E ij goddelozen wordt soms nog goed zaad gevonden en godzaligen hebben soms goddeloze kinderen. Hier is Goddelijke souvéreiniteit te bewonderen. Maar ook Goddelijke liefde, die dit kind wegneemt voor de dag des kwaads, uittrekt uit het algemeen oordeel over zijns vaders huis. God wil het bewaren voor de verleiding der zonde, en heeft wat beters over hetzelve voorzien als een aards koninkrijk, dat reeds verdorven is. Beter jong te sterven in de liefde Gods, dan lang te leven buiten God. Het kind wordt als een bloem overgeplant uit de verdorven omgeving aan het goddeloze hof in de hof des

hemels. En het krijgt geen ezelsbegrafenis, maar het schijnt dat het de lieveling des volks geweest is. Deze zoon wordt beklaagd, hoewel hij niet te beklagen was. En krijgt een graf, geheiligd door de begraving van de Zone Gods, waaruit hij in de morgen der opstanding zal opstaan, door de kracht der opstanding van Christus. Hy zal opgewekt worden tot eeuwige heerlijkheid en niet tot versmaadheden en eeuwige afgrijzing. En de vader zal door de oorlog met Abia, de zoon van Rehabeam, van al zijn kracht beroofd, door de Heere geslagen worden met een vreselijke krankheid, waaraan hij sterft. Hij moge dan ontkomen aan het zwaard van Abia, maar hij ontkomt niet aan het slagzwaard der Goddelijke gerechtigheid. Vreselijk einde!

En als na zijn dood zijn zoon Nadab hem opvolgt op de troon van Israël, regeert hij als zijn vader op goddeloze wijze, en wordt na twee jaar geregeerd te hebben door Baesa, de zoon van Ahia van het huis Issaschars, gedood bij de belegering van Gibbethon. Het ganse huis van Jerobeam wordt uitgemoord, naar het "''> ord des Heeren, daf^Hij gesproken had door de dienst van Zijn knecht Ahia de Siloniet om de zon­ den Jerobeams. Gods molens malen langzaam maar gewis. Hij haat en straft de zonde. Hij handhaaft Zijn eer en gerechtigheid. Nabootsing van de gondsdienst is gruwelijk in Zijn ogen. Eigenwillige godsdienst bevrijdt niet van Zijn toorn. Verwerping der van God verordineerde genademiddelen leidt ten ondergang. Zolang er nog most in de bos druiven is, verderft God ze niet. Maar als de dam is weggenomen, overspoelen de wateren van Gods oordeel het hele huis. Als Abia boven is, zinkt de hele familie verder in de diepte der hel.

En die God leeft nog. Hij zal Zijn recht handhaven, ook in onze boze dagen. En als Hij nog verdraagt, dan is dat om de Abia's, in wie wat goeds gevonden mag worden voor de Heere.

De historie, hier vermeld, zij ons tot afschrikwekkend voorbeeld. De zonde, zowel de profane als de godsdienstzonden mochten worden afgebroken en zo niet, het Godsoordeel over het huis van Jerobeam zal ook ons gewisselijk treffen. God is geen ledige aanschouwer. Zijn Naam is vreselijk in majesteit. Hij kan Zichzelven niet verloochenen. Hij doe ons bukken voor Zijn troon.

W.

V. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen